Η συνέντευξη της Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωής Κωνσταντοπούλου, στην εκπομπή Βόρειος Αντίκτυπος με τον Βαγγέλη Μωυσή και την Ειρήνη Γκέλη στο Radio North 98.0

 

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Καλημέρα σας

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΩΥΣΗΣ: Κυρία Κωνσταντοπούλου, παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό μία αντιπαράθεση στο πολιτικό σκηνικό με την Κυβέρνηση να κατηγορεί την Αντιπολίτευση, τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι ρέπει προς τις μεθόδους, τις τακτικές και τις αντιπολιτευτικές ρητορικές της περιόδου προ του ’15, ενώ εσείς, πριν λίγες μέρες κατηγορήσατε τον ΣΥΡΙΖΑ για τυχοδιωκτική συμπεριφορά, για τυχοδιωκτική Αντιπολίτευση. Αυτό σημαίνει, παίρνοντας  δηλαδή την επαγωγή, ας πούμε, ότι εμμέσως συμφωνείτε ότι και το ’14 και προ του ’15 η Αντιπολίτευση που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ είχε τέτοια χαρακτηριστικά; Γιατί τότε ήσασταν και εσείς εκεί.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Το αντίθετο, κύριε Μωυσή. Εκείνο το οποίο επεσήμανα είναι ότι έχουνε πιααφενός κριθεί και άνθρωποι και πολιτικές δυνάμεις και καταστάσεις από την πορεία τους μέσα στο χρόνο και, κυρίως, αυτό το οποίο έχει κριθεί είναι το κατά πόσο αυτά τα οποία έλεγαν τότε, τα εννοούσαν και τί εννοώ, σαφέστατα. Εννοώ ότι όταν ήρθε στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ, ο καθένας, και εγώ που τότε ανήκα στο χώρο αυτό, και όσοι παρέμειναν στο χώρο αυτό, έδειξαν εάν πραγματικά εννοούσαν αυτά που έλεγαν. Νομίζω ότι είναι σαφές ότι αυτοί οι οποίοι πρόδωσαν την εντολή του Δημοψηφίσματος, πούλησαν τους πολίτες οι οποίοι τους είχαν εμπιστευθεί για να παραμείνουν στην εξουσία και, τελικά, εφάρμοσαν όλα τα αντίθετα από εκείνα τα οποία έλεγαν, έκαναν,δηλαδή, τα ίδια τα οποία αντιπολιτεύονταν. Δεν μπορούν σήμερα να επανέρχονται σε μία συνθήκη σαν να μην έχει συμβεί τίποτα από όλα αυτά, σα να μην κυβέρνησαν επί τεσσεράμισι  χρόνια, σαν να μην εφάρμοζαν Μνημόνια επί τεσσεράμισι χρόνια, σα να μην άσκησαν αστυνομική βία επί τεσσεράμισι χρόνια εναντίον οποιουδήποτε αντιστεκόταν, όχι απλώς αντιπολιτευόταν, εναντίον οποιουδήποτε πολίτη διαμαρτυρόταν. Δεν μπορεί, δηλαδή, να παριστάνει ξαφνικά ο ΣΥΡΙΖΑ από τη θέση του σήμερα ως Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ότι δεν έχει κυβερνήσει και δεν έχει εφαρμόσει όλα αυτά για τα οποία διαμαρτύρεται, δήθεν υπηρετώντας αντίθετες αρχές και αξίες.

Β.Μ.: Άρα, για να καταλάβω, αυτό που ουσιαστικά λέτε, δε λέτε ότι είναι τυχοδιωκτικό αυτό που λέει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι τυχοδιωκτικό το γεγονός ότι επιστρέφει σε αυτό, ενώ ενδιάμεσα, ως Κυβέρνηση, δεν το εφάρμοσε. Αυτό εννοείτε.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Και είναι επιπλέον τυχοδιωκτικό, κύριε Μωυσή και κυρία Γκέλη, το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή προκειμένου να αντλήσει πολιτικά οφέλη και να κερδοσκοπήσει δημοσκοπικά, δεν ορρωδεί προ ουδενός, αρκεί μία Αντιπολίτευση η οποία κατά την δική μου τουλάχιστον άποψη είναι όχι απλώς ανεύθυνη, είναι ακραία τυχοδιωκτική και αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι η χώρα έχει πολύ μεγάλη ανάγκη από μία σοβαρή Αντιπολίτευση που θα αντιπαρατεθεί στα σοβαρά λάθη τα οποία κάνει η Κυβέρνηση, αλλά αυτή η Αντιπολίτευση, βεβαίως, δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, δυστυχώς, αυτή η Αντιπολίτευση θέλει να πάει συνολικά στη Βουλή και αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα για την κοινωνία.

Β.Μ.: Επί της ουσίας, δηλαδ,ή των πεπραγμένων του τελευταίου διαστήματος και των ζητημάτων που ουσιαστικά βρέθηκαν στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης το τελευταίο διάστημα, εσείς ως Πλεύση Ελευθερίας και ως Ζωή Κωνσταντοπούλου, πού τοποθετείστε στο θέμα αυτό με τις πορείες, ας πούμε, με το θέμα το αν πρέπει να γίνονται πορείες ή όχι ή το κατά πόσον η αστυνομική βία είναι ένα θέμα που πρέπει να σηκωθεί αυτή τη στιγμή στην πολιτική ατζέντα και κατά πόσον προέχει το θέμα της Πανδημίας και του χειρισμού, αντί να κάνουμε διαδηλώσεις στους δρόμους. Εδώ, που τοποθετείστε και που διαφοροποιείστε, ας πούμε, από τον ΣΥΡΙΖΑ;

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Θα σας πω. Καλά, καταρχάς διαφοροποιούμαστε παντού, δεν χρειάζεται να το αναλύσω. Θα μιλήσω, όμως, πολύ συγκεκριμένα. Καταρχάς, σε ό,τι έχει να κάνει με το ζήτημα της Πανδημίας είναι αυτονόητο ότι βρισκόμαστε σε μία πάρα πολύ δύσκολη συνθήκη κατά την οποία και οι πολιτικές δυνάμεις και η κοινωνία και οι πολίτες, πρώτα απ’ όλα φυσικά η Κυβέρνηση, αλλά εννοείται όλοι μας, έχουμε την ευθύνη να προστατεύσουμε πρώτα απ’ όλα τους συνανθρώπους μας, πρώτα απ’ όλα τους πιο ευάλωτους, από αυτήν την μάστιγα στην οποία καλούμαστε μέσα σε συνθήκες πρωτόγνωρες να τοποθετηθούμε. Για μένα λοιπόν, προφανώς, το να παριστάνει κανείς ότι δεν υπάρχει αυτός ο κίνδυνος ή αδιακρίτως να προσκαλεί σε μαζικές εκδηλώσεις άκριτα, είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Από την άλλη πλευρά φυσικά, αυτό δε σημαίνει ότι υπάρχει ένα πράσινο φως  στην Κυβέρνηση να κάνει ότι θέλει, να παραβιάσει όσα δικαιώματα θέλει ή να καλύψει την αστυνομική βία η οποία ασκείται όχι μόνο σήμερα, ασκείται εδώ και δεκαετίες με ένα τρόπο, δυστυχώς, εντός εισαγωγικών θεσμοθετημένο, που έχει οδηγήσει και σε πάρα πολλά θύματα, έχει οδηγήσει σε νεκρούς. Εγώ, γνωρίζετε ότι είμαι συνήγορος πολιτικής αγωγής της οικογένειας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, του 15χρονου αγοριού που πριν από 12 χρόνια καί, δολοφονήθηκε από αστυνομικούς, συνεπώς το θέμα της αστυνομικής βίας δεν είναι κάτι το οποίο ούτε μπορώ, ούτε μπορούμε να αντιπαρέλθουμε, ούτε είναι ίσον. Είναι πάρα πολύ σοβαρό και δεν μπορεί να παριστάνει κανείς ότι δεν υπάρχει ως πρόβλημα. Φυσικά, από την άλλη πλευρά, εννοείται ότι δεν θα μας σώσει από την αστυνομική βία ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος όταν ήταν στην εξουσία και την αστυνομική βία χρησιμοποίησε πολλάκις, όχι μόνον εναντίον συνταξιούχων, όχι μόνο εναντίον κινημάτων που προστάτευαν την πρώτη κατοικία από τους παράνομους πλειστηριασμούς, όχι μόνον εναντίον προσφύγων, αλλά και εναντίον πολιτών σε κάθε ευκαιρία, με τραγικό θύμα, βέβαια, όπως όλοι θυμόμαστε τον Ζακ Κωστόπουλο. Λοιπόν, με αυτά τα δεδομένα, συνεπώς, θα σας έλεγα τα εξής. Ως προς στην Κυβέρνηση, δεν μπορεί να χρησιμοποιεί ως επιχείρημα την Πανδημία για να δικαιολογεί ή να διεκδικεί να μην υπάρχουν αντιδράσεις απέναντι σε παραβιάσεις των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πολιτών. Ως προς την Αξιωματική Αντιπολίτευση και τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί με αξιόπιστο τρόπο να ισχυρίζεται ότι τώρα κόπτεται για εκείνα τα οποία καταπατούσε χωρίς κανένα πρόβλημα όταν κυβερνούσε. Υπάρχει, λοιπόν, ένα ζήτημα και περιφρούρησης των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, υπάρχει ένα ζήτημα αξιοπιστίας, υπάρχει και ένα ζήτημα μίας κοινωνίας η οποία αγωνιά, δεν συμβιβάζεται, ούτε παραιτείται από τα δικαιώματά της, αλλά αντιλαμβάνεται και πρέπει να αντιληφθεί ότι υπάρχει και μία συνθήκη υγειονομική απέναντι στην οποία όλοι οφείλουμε να κάνουμε ο καθένας ό,τι μπορεί από το μετερίζι του.

ΕΙΡΗΝΗ ΓΚΕΛΗ: Ωραία. Να μείνω λίγο σε αυτό, άλλο ήθελα να σας ρωτήσω αρχικά, αλλά να μείνω λίγο σε αυτό και να σας ρωτήσω, να μου απαντήσετε εν συντομία. Επειδή υπήρξατε και Πρόεδρος της Βουλής, να συνεχίσει να νομοθετεί η Κυβέρνηση; Γιατί βγήκε με ένα πρόγραμμα η Νέα Δημοκρατία, να συνεχίζει να νομοθετεί όσον αφορά στο πρόγραμμά της ή εν μέσω Πανδημίας θα έπρεπε να το  σταματήσει;

Β.Μ.: Για το moratorium ουσιαστικά.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Θα σας απαντήσω. Η λειτουργία της Βουλής, προφανώς, είναι δημοκρατική, δημοκρατικός πυλώνας και παράγοντας της Δημοκρατίας. Συνεπώς, οπωσδήποτε, η Βουλή πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί. Από κει και πέρα οι συνθήκες υπό τις οποίες νομοθετεί είναι υπό συζήτηση, με ποια έννοια; Εγώ, δεν είμαι σε καμία περίπτωση υπέρ του να νομοθετούνται πράγματα νύχτα ή με συνθήκες που δεν επιτρέπουν τη συζήτηση. Δεν είμαι σε καμία περίπτωση υπέρ του να γίνονται διαδικασίες εξπρές και μάλιστα στις συνθήκες αυτές της Πανδημίας. Δεν είμαι σε καμία περίπτωση υπέρ του να μην υπάρχει δημόσια διαβούλευση όπως πρέπει να υπάρχει για κάθε νομοθέτημα, διαφάνεια και ενημέρωση. Δεν θεωρώ ότι μία αναστολή λειτουργίας της Βουλής συμβάλει προς την ενίσχυση της Δημοκρατίας ή τη θωράκιση της κοινωνίας. Θεωρώ όμως ότι η λειτουργία της Βουλής πρέπει να λάβει υπόψιν ακριβώς τη συνθήκη στην οποία βρισκόμαστε και να μην επιστρατευτούν διαδικασίες εκμετάλλευσης της συνθήκης στην οποία βρισκόμαστε.

Ε.ΓΚ.: Μάλιστα. Και να σας ρωτήσω λίγο το άλλο που ήθελα να σας πω εξαρχής. Επειδή υπήρξατε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, ήσασταν στην Κυβέρνηση, υπάρχει η αίσθηση μετά και τα όσα έχουν έρθει στο φως και για τον κύριο Παππά και βλέπουμε και τη συμπεριφορά του κυρίου Πολάκη και για τον κύριο Μπαλαούρα, υπάρχει μία αίσθηση γενικότερη ότι ο κύριος Τσίπρας προστατεύει, έχει την τάση να προστατεύει τους συνεργάτες του. Δεν είπαμε να τους καταδικάσει, αλλά δεν τους αφήνει και στον πάγο. Είχατε και εσείς αυτή την αίσθηση; Δηλαδή και σας όταν προέκυπταν θέματα είχατε την αίσθηση ότι είχε αυτή την τάση να προστατεύει, δηλαδή, τους Υπουργούς του, τους βουλευτές του, τους συνεργάτες του;

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Νομίζω ότι το ζήτημα είναι άλλο. Το ζήτημα είναι ότι έχουν αποκαλυφθεί συμπεριφορές ελεγκτέες, συμπεριφορές οι οποίες παραπέμπουν σε παράνομη δράση κυβερνητικών στελεχών, σε  διαφθορά, σε διαπλοκή, σε οικονομικά αδικήματα και υπάρχει μία αιδήμων σιωπή και συγκάλυψη και κάλυψη, όπως το χαρακτηρίσατε, από πλευράς του κυρίου Τσίπρα. Αυτό δεν έχει να κάνει με κανενός είδους συντροφικότητα ή αλληλεγγύη προς στελέχη, έχει να κάνει, προφανέστατα, με το γεγονός ότι αυτά τα άτομα που είναι στο εγγύτατο  περιβάλλον του κυρίου Τσίπρα εξυπηρέτησαν τις επιλογές του και, φυσικά, αυτά τα οποία έπραξαν αυτά στα οποία ενεπλάκησαν έγιναν εν γνώσει του κυρίου Τσίπρα και προς εξυπηρέτηση των επιλογών του. Δεν νοείται διαφορετικά να έχουμε τις αποκαλύψεις του ενός σκανδάλου μετά το άλλο για τον κύριο Παππά, για τις συνομιλίες με το Μιωνή, για την περίπτωση Καλογρίτσα, για τα μέσα ενημέρωσης, για τον Πετσίτη, για τον Πολάκη και τις παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, για τον Μπαλαούρα, για-για-για και όχι απλώς να μην υπάρχουν πολιτικές συνέπειες, αλλά να υπάρχει μία σταθερή απόπειρα προστασίας αυτών των προσώπων. Αυτό λέει πάρα πολλά κυρία Γκέλη και κύριε Μωυσή για το τι αντιπροσωπεύει αυτός ο χώρος τελικά. Δεν αντιπροσωπεύει καθόλου αυτό στο οποίο εγώ πίστεψα και υπηρέτησα, που είναι η διαφάνεια και η πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής. Αντίθετα, προφανέστατα, αντιπροσωπεύει μία προσπάθεια κάποιων ανθρώπων που θέλησαν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη και να υποκαταστήσουν την παλαιά διαπλοκή με μία νέα δική τους διαπλοκή.

Β.Μ.: Κυρία Κωνσταντοπούλου, θα καταλήξω, θα ήθελα την άποψή σας, στο τέλος θα το επαναφέρω, δηλαδή, το θέμα των τελευταίων εξελίξεων και τί  εκτιμάτε σε σχέση με την επιστράτευση των ιατρών και με την πορεία της Κυβέρνησης σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της Πανδημίας σε αυτό το στάδιο που βρισκόμαστε τώρα και τους εμβολιασμούς και τα λοιπά, γιατί το πρώτιστο, νομίζω, καθήκον είναι να δούμε και τί κάνει η Κυβέρνηση, δεν ασχολούμαστε μόνο με την Αντιπολίτευση.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Φυσικά.

Β.Μ.:  Αλλά, θα ήθελα, επειδή είστε μία πολιτικός η οποία αν μη τι άλλο όσο κι αν διαφωνεί ή συμφωνεί κάποιος μαζί σας ιδεολογικά, σεβόμαστε το γεγονός ότι είστε σταθερή σε κάποιες απόψεις σας. Από κει και πέρα, όμως, θα ήθελα, επειδή είστε και συνήγορος της οικογένειας του Γρηγορόπουλου, αν συμφωνείτε με την εκτίμηση πολλών ότι το τελευταίο διάστημα υπήρξε ουσιαστικά μία μεθόδευση, δεν θα την αποδώσω εγώ πολιτικά σε κάποιους, αλλά είχα την αίσθηση και εγώ προσωπικά, ότι υπήρχε μία προσπάθεια να προκύψει και νέος Γρηγορόπουλος. Δηλαδή, για παράδειγμα, στο περιστατικό της Νέας Σμύρνης όπου ξυλοκοπήθηκε ο αστυνομικός, ασχέτως του πώς καταλήξαμε στη διαδήλωση αυτή και λοιπά και λοιπά, εκεί πέρα ήταν κατ’ εμέ ήρωας ο αστυνομικός που κάθισε και έφαγε το ξύλο και δεν τράβηξε όπλο, γιατί μπορεί να είχαμε έναν νέο Γρηγορόπουλο.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κοιτάξτε να δείτε, αυτό το οποίο εγώ έχω εξαγάγει ως συμπέρασμα είναι ότι διαχρονικά, υπάρχουν, δυστυχώς, και εντός του Κράτους παρακρατικοί μηχανισμοί οι οποίοι ορέγονται και την αποσταθεροποίηση και αυτού του είδους τις πολύ-πολύ επικίνδυνες καταστάσεις. Αυτή είναι η άποψή μου και για τα τραγικά γεγονότα και τις δολοφονίες των συνανθρώπων μας στην Μαρφίν και για πάρα πολλές περιπτώσεις όπου δεν είναι καθόλου καθαρό το τί ακριβώς έχει συμβεί και πώς οδηγούμαστε σε μία κατάσταση έκρυθμη και εξαιρετικά επικίνδυνη. Αυτό, λοιπόν, που θα ήθελα να πω χωρίς να κάνω θεωρίες, γιατί καλό είναι να περιμένουμε και να έχουμε περισσότερα στοιχεία για το τί ακριβώς συνέβη στη Νέα Σμύρνη, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, φυσικά, ότι αυτό,  η επίθεση που έγινε στον αστυνομικό είναι αξιόποινη και καταδικαστέα, οι συνθήκες υπό τις οποίες συνέβησαν αυτά τα πράγματα είναι ερευνητέες, οι εντολές που είχαν και οι αστυνομικοί, επίσης, κατά την άποψή μου, είναι ερευνητέες και συνολικότερα θα πρέπει η κοινωνία και οι πολίτες να έχουν πάρα πολύ τεταμένη την προσοχή και ανοιχτά τα μάτια τους διότι ανά πάσα στιγμή, δυστυχώς, μηχανισμοί μπορεί να ενεργοποιηθούν σε βάρος της κοινωνίας και της δημοκρατίας. Προσωπικά δεν διατηρώ καμία αμφιβολία ότι και η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου δεν ήταν απλώς μία ακραία εκδήλωση δύο αστυνομικών που παρέβησαν τα καθήκοντά τους, αλλά εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σχέδιο λειτουργίας ενός μηχανισμού που έδρασε εκείνη την περίοδο. Συνεπώς, θα σας έλεγα ότι υπάρχει η αναγκαιότητα να γίνουν θεσμικές αλλαγές σε ό,τι αφορά την δράση της αστυνομίας, τη δράση και τη λειτουργία της αστυνομίας, η οποία πρέπει να επανέλθει και να εγκατασταθεί στο ρόλο της Προστασίας του Πολίτη και όχι της αντιπαράθεσης με τον πολίτη ή μιας εμπόλεμης κατάστασης με τον πολίτη και θα πρέπει να εμπεδωθεί ένας σεβασμός επί ποινή και μάλιστα με αυστηρές ποινές προς τα δικαιώματα των πολιτών. Έχει γίνει πολύς λόγος και είναι κομμάτι της έννομης τάξης ο χαρακτηρισμός αδικημάτων σε βάρος αστυνομικών ως ιδιώνυμον, ως  βαρύτερο δηλαδή, θα έπρεπε και είναι η ώρα και τα αδικήματα που διαπράττουν αστυνομικοί σε βάρος πολιτών να χαρακτηριστούν ως ιδιώνυμα και να επισύρουν βαρύτερες ποινές γιατί αυτό είναι μία, θα έλεγα, δραστική πρωτοβουλία προκειμένου να αποθαρρυνθούν κάποιες συμπεριφορές.

Β.Μ.:  Μάλιστα. Και θα ήθελα και καταλήγοντας, έτσι, εν συντομία, την άποψή σας για τους τελευταίους χειρισμούς της Κυβέρνησης στο θέμα της Πανδημίας και κατά πόσον θεωρείτε ότι αυτή η επίταξη των ιατρών είναι υπερβολή, είναι λίγη ή είναι αυτό ακριβώς που χρειαζότανε.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Θα σας πω. Καταρχάς, θεωρώ ότι ενώ κατά τους πρώτους μήνες της Πανδημίας, πέρσι τέτοια εποχή έγιναν σωστά βήματα και ανελήφθησαν  σωστές πρωτοβουλίες και το είπα τότε και η Πλεύση Ελευθερίας τοποθετήθηκε επ’ αυτού, γιατί έχουμε την ευθύνη να λέμε και το σωστό όταν γίνεται και προσπαθήσαμε και με όλες μας τις δυνάμεις να συμβάλουμε προς την κατεύθυνση και της ενίσχυσης του ΕΣΥ και της θωράκισης του Συστήματος Υγείας. Θα θυμάστε ότι η Πλεύση Ελευθερίας πέρσι από την πενιχρή κρατική επιχορήγηση που παίρνει, δώρισε τρεις κλίνες ΜΕΘ και ιατρικό εξοπλισμό στο Σύστημα Υγείας.

Β.Μ.:  Είχατε κάνει και δωρεές, ναι.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Από την άλλη πλευρά,  το συμπέρασμά μας είναι ότι, δυστυχώς, από τον Μάιο και μετά οι καλή αυτή πολιτική, η σωστή πολιτική η αρχική, προς τη σωστή κατεύθυνση εγκαταλείφθηκε και επικράτησε μία αντίληψη ισορροπηστική και πολύ επικίνδυνη, με βάση την οποία η Κυβέρνηση προσπαθεί όλο αυτό τον καιρό, όλους αυτούς τους δέκα μήνες, να ισορροπήσει μεταξύ οικονομικής δραστηριότητας και προστασίας της υγείας των πολιτών, με έναν τρόπο που, τελικά, ούτε, φυσικά, την οικονομία μπορεί να θωρακίσει και την κοινωνία αφήνει εντελώς ανοχύρωτη και ανυπεράσπιστη. Η συνθήκη του να είμαστε πια με σχεδόν 700 ανθρώπους διασωληνωμένους, με τις ΜΕΘ υπερπλήρεις και να ανοίγουν δραστηριότητες, δηλαδή, να εκπέμπεται ένα μήνυμα προς την κοινωνία ότι υπάρχει μία ετοιμότητα να λειτουργήσουν πράγματα που δεν λειτουργούσαν πριν, είναι αντιφατική και δημιουργεί συνολικότερο πρόβλημα γιατί η κοινωνία εισπράττει ακριβώς αυτά τα μηνύματα τα αντιφατικά και δεν μπορεί να αντιληφθεί πώς θα προστατευτεί αλλά και ότι πρέπει να προστατευτεί. Σε σχέση με την επιστράτευση των ιατρών που έγινε από την Κυβέρνηση, είναι, προφανώς, επιβεβλημένη πράξη σε αυτή την κατάσταση, ωστόσο, θα έπρεπε προ πολλού να έχει προσληφθεί μόνιμο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, μόνιμο προσωπικό στα νοσοκομεία, υπήρχε άπλετος χρόνος εδώ και ένα έτος να σχεδιαστεί μία σοβαρή ενίσχυση του ΕΣΥ, για να μην φτάνουμε, ακριβώς, σε τέτοιες εμβαλωματικές λύσεις ανάγκης, που δεν γνωρίζουμε και κατά πόσο θα μπορέσουν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά, γιατί είναι άλλο πράγμα μία δομή η οποία λειτουργεί με το προσωπικό της, με τους γιατρούς της, με τους νοσηλευτές, με το διοικητικό προσωπικό σε ένα οργανωμένο πλάνο και σχέδιο και είναι άλλο να επιστρατεύεις ανθρώπους που δεν έχουνε λειτουργήσει στο ίδιο πλαίσιο, προκειμένου να συνδράμουν. Φυσικά,  πιστεύω ότι θα το κάνουν με όλες τους τις δυνάμεις και φυσικά είμαστε ευγνώμονες και σε αυτούς τους γιατρούς, όπως και στους μόνιμους γιατρούς του ΕΣΥ και τους νοσηλευτές και τις νοσηλεύτριες και όλο το προσωπικό, από την άλλη όμως πλευρά, δεν εγκαταλείπουμε την αξίωση να υπάρξει μια μόνιμη και σοβαρή γενναία ενίσχυση του ΕΣΥ.

Β.Μ.:  Κυρία Κωνσταντοπούλου, σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για αυτή την επικοινωνία.

Ε.ΓΚ.: Καλό υπόλοιπο ημέρας να έχετε.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Σας ευχαριστώ και εγώ θερμά. Καλημέρα σας.

Β.Μ.:  Γεια σας.

Ε.ΓΚ.: Καλημέρα.