Η συνέντευξη της Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωής Κωνσταντοπούλου, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων στην Εγνατία Τηλεόραση με τον Λάζαρο Λαζάρου.
ΛΑΖΑΡΟΣ ΛΑΖΑΡΟΥ: Ζήτησα από την πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να είναι μαζί μας σήμερα για μία συζήτηση εφ’ όλης της ύλης. Καλησπέρα σας, καλησπέρα από τη Θεσσαλονίκη.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Καλησπέρα, κύριε Λαζάρου, και καλησπέρα στους Θεσσαλονικείς και στις Θεσσαλονικιές.
Λ.Λ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που είσαστε μαζί μας. Κυρία Κωνσταντοπούλου, να τα πάρουμε με τη σειρά. Θα μιλήσουμε για όλα. Θέλω πρώτα ένα σχόλιο για όλα όσα έχουμε δει τις τελευταίες ημέρες, αναφορικά με τα φαινόμενα που κάποιοι ονομάζουν αστυνομικής βίας, κάποιοι άλλοι τους δίνουν άλλη ονομασία, ελάτε.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Θα σας απαντήσω και εγώ εφ’ όλης της ύλης κύριε Λαζάρου. Είναι πραγματικά ανησυχητικό το γεγονός ότι στην Ελλάδα εν έτει 2021 τα φαινόμενα αστυνομικής βίας όχι απλώς δεν έχουν αντιμετωπισθεί, αλλά διαιωνίζονται και αναπαράγονται με έναν τρόπο που δεν αφήνει αμφιβολία ότι αποτελεί, δυστυχώς, επιλογή δράσης μηχανισμού αυτού του είδους η δράση πολλών αστυνομικών οργάνων. Δεν μπορούμε να μιλάμε ούτε για μεμονωμένα περιστατικά, ούτε για εξαιρετικές περιπτώσεις. Μιλάμε για επιλογές πολιτικές, Κυβερνητικές, όχι μόνο τωρινές, διαχρονικές εδώ και δεκαετίες, από τις οποίες όμως η κοινωνία υποφέρει, ο πολίτης δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής γιατί προορισμός της αστυνομίας είναι η προστασία του πολίτη και η εγγύηση της ασφάλειάς του, δεν είναι η αντεπίθεση προς τους πολίτες ή η τιμωρητική, επιθετική προς αυτούς συμπεριφορά. Αυτά τα οποία παρακολουθήσαμε στους δέκτες των τηλεοράσεών μας όλοι και στο διαδίκτυο να συμβαίνουν το περασμένο Σαββατοκύριακο στη Νέα Σμύρνη είναι φαινόμενα όχι απλώς οχληρά, είναι οδυνηρά για μία Δημοκρατία και δεν θα πρέπει να φτάνουνε βέβαια στο σημείο να μαγνητοσκοπούνται και να τα αποτυπώνει ο φακός προκειμένου να αντιληφθούμε ότι συμβαίνουν, δυστυχώς, σε μεγάλο ποσοστό.
Λ.Λ.: Γεγονός είναι πάντως ότι οι αστυνομικοί υπάλληλοι της Θεσσαλονίκης ζητούν να έχει κάθε αστυνομικός επάνω του κάμερα. Το ζητούν αυτό το πράγμα.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κοιτάξτε να δείτε, δεν έχω υπόψη μου το συγκεκριμένο αίτημα, αλλά έχω υπόψη μου, από την άλλη πλευρά, ότι πάρα πολλές φορές οι πολίτες που ζητούν ακόμη και τα στοιχεία ενός αστυνομικού, όταν θεωρούν ότι αυτός παραβιάζει το καθήκον του, δυσκολεύονται να πάρουν ακόμα και αυτή την απλή πληροφορία, που κάθε όργανο του Κράτους και κάθε δημόσιος υπάλληλος είναι υποχρεωμένος να δίνει απέναντι στους πολίτες. Από την άλλη πλευρά, το γεγονός ότι αυτά τα θέματα δεν αντιμετωπίζονται θεσμικά με τομές και με αποφάσεις, αλλά αφήνονται να κακοφορμίζουν και να χαίνουν, στο τελικό στάδιο μας οδηγεί στα άλλα φαινόμενα τα οποία επίσης παρακολουθήσαμε, που ήτανε οι πράξεις βίας κατά του αστυνομικού που τραυματίστηκε, επίσης επιλήψιμες πράξεις, όχι όμοιες, διότι δεν μπορούμε να εξισώνουμε τη βία κρατικού οργάνου με την αξιόποινη πράξη ενός πολίτη, αλλά φυσικά και δεν θα πρέπει κανείς να έχει την αμφιβολία ότι κανενός είδους βία δεν δικαιολογεί τη νέα και απρόκλητη παραγωγή νέας βίας. Άρα, να μην διολισθαίνουμε και σε εύκολα τσιτάτα του στυλ, η βία φέρνει βία ή οτιδήποτε άλλο, γιατί θα πρέπει να σταθούμε όλοι απέναντι σε αυτά τα φαινόμενα με πάρα πολύ μεγάλη περίσκεψη και με αυτοκυριαρχία και αυτοσυνειδησία.
Λ.Λ.: Κυρία Κωνσταντοπούλου, θα έρθω στον Κορωνοϊό τώρα, στην διαχείριση του Κορωνοιού υπό κοινωνιολογικό πρίσμα σε ότι αφορά στα περιοριστικά μέτρα, αλλά και υπό οικονομικό πρίσμα όμως. Ήδη έχουν εφαρμοστεί οικονομικά μέτρα, χθες ανακοινώθηκαν και αλλά. Η γνώμη σας, παρακαλώ με όποια σειρά θέλετε, ελάτε.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Η γνώμη μου, κύριε Λαζάρου, είναι ότι, δυστυχώς, η διαχείριση της υπόθεσης της Πανδημίας από το Μάιο και μετά δεν είναι η ενδεδειγμένη, διότι, αντίθετα με τις πρώτες κινήσεις που έγιναν το πρώτο δίμηνο Μάρτιο-Απρίλιο του ’20, που υπήρχε πραγματικά μία στρατηγική προστατευτική για την κοινωνία, από το Μάιο και μετά άρχισαν τα διάφορα πειράματα διαφόρων έξυπνων που προσπαθούν να βγάλουν τα σπασμένα της Πανδημίας στην πλάτη της κοινωνίας, με αποτέλεσμα να μην έχουμε μέτρα προστασίας επαρκή, με αποτέλεσμα να μην έχει ενισχυθεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας στο βαθμό που θα έπρεπε, με αποτέλεσμα, επίσης, πάρα πολλοί εργαζόμενοι να βρίσκονται σε φοβερή επισφάλεια ως προς τις συνθήκες εργασίας τους, αλλά και πάρα πολλοί άνθρωποι να έχουνε μείνει χωρίς αντικείμενο εργασίας και χωρίς να μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους και στις υποχρεώσεις τους. Δεν μπορεί ούτε αυτή η Κυβέρνηση, αλλά ούτε και καμιά, εννοώ η Ελληνική, αλλά ούτε και καμία Κυβέρνηση σε παγκόσμιο επίπεδο, να υπολογίζει ότι θα φορτώσει αυτή την Πανδημία στην πλάτη της κοινωνίας και ότι χωρίς να ενισχύσει με δημόσιο χρήμα, με κεφάλαια, με κονδύλια την κοινωνία, θα μπορέσουμε να βγούμε από αυτή την κατάσταση. Δεν μπορεί να γίνει αυτό. Πρέπει να αναλάβουν τα Κράτη την ευθύνη τους και οι διεθνείς οργανισμοί, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, να ενισχύσουν τις κοινωνίες αφειδώς και όχι με τσιγκουνιές. Ξέρετε ότι για τη χώρα μας, ας πούμ, διαφημίστηκε ότι έχουν εγκριθεί κάποιες δεκάδες δις ευρώ ήδη από την περασμένη άνοιξη. Έχουμε φτάσει στην επόμενη άνοιξη και κανένα από αυτά τα ποσά δεν έχει εκταμιευτεί προς την Ελλάδα. Τί περιμένουνε, λοιπόν, να γίνει; Περιμένουνε να φτάσει στο όριό της η κοινωνία και τότε να προσπαθήσουν να κάνουν ανάνηψη της κατάστασης; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Δυστυχώς, αποτυπώνουν μιαν αντίληψη σε σχέση με το ποια είναι η αξία της ανθρώπινης ζωής και μιας ζωντανής κοινωνίας, μία αντίληψη η οποία με βρίσκει απολύτως-απολύτως αντίθετη. Η Πλεύση Ελευθερίας έχει πάρει σε αυτά τα θέματα σαφή θέση, ήμασταν πάρα πολύ ειλικρινείς όταν εξαρχής είπαμε ήταν σωστά τα πρώτα μέτρα, σωστοί οι περιορισμοί, σωστή η αρχική οριζόντια ενίσχυση των πληττόμενων και στη συνέχεια, δυστυχώς, όλα αυτά τα οποία εμείς υπογραμμίσαμε ως σωστά και θελήσαμε να τα στηρίξουμε, άρχισαν στη συνέχεια να αποσύρονται ένα-ένα ή να υποβαθμίζονται ένα-ένα. Η άποψή μου, κύριε Λαζάρου, είναι πάρα πολύ καθαρή. Σε αυτές τις συνθήκες χρειάζονται και γενναίες αποφάσεις και γενναίες στάσεις και μία αίσθηση ευθύνης υπέρτερης και όχι μία διάθεση διάχυσης της ευθύνης και πολυδιάσπασής της. Πρέπει να παρθούν γενναίες αποφάσεις, πρέπει να τις πάρει στο στάδιο αυτό η Κυβέρνηση που έχει την ευθύνη της διαχείρισης και θα πρέπει να μην κρύβεται πίσω από το δάχτυλό της, ούτε να αντιμεταθέτει αυτήν την ευθύνη.
Λ.Λ.: Δεν θα παραλείψω να σας ρωτήσω, κυρία Κωνσταντοπούλο, στο ίδιο θέμα, εάν σας ικανοποιεί ο Κοινοβουλευτικός έλεγχος ο οποίος ασκείται τόσο από το Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όσο και από τα υπόλοιπα Κοινοβουλευτικά Κόμματα.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Λαζάρου, όχι απλώς δεν με ικανοποιεί, αλλά θλίβομαι βαθύτατα διότι αισθάνομαι και αντιλαμβάνομαι ότι, δυστυχώς, η χώρα δεν διαθέτει Κοινοβουλευτική Αντιπολίτευση, ούτε Αξιωματική Αντιπολίτευση, αλλά ούτε άλλη αντιπολίτευση. Μιλάμε, παρακολουθούμε ένα σκηνικό φθαρμένο, ένα έργο χιλιοπαιγμένο, με κάκιστους, πλέον, ηθοποιούς σε ρόλους τους οποίους τους έχουμε μάθει απέξω και, δυστυχώς, αυτό το οποίο είναι κατάδηλο σε αυτές τις δραματικές συνθήκες που ζει η κοινωνία είναι ότι αυτοί οι οποίοι είναι ταγμένοι να υπηρετήσουν το συμφέρον του Ελληνικού λαού και τα δικαιώματά του, αντί να κόπτονται για αυτό, κόπτονται για μικροπολιτικά οφέλη και ενεργούν τυχοδιωκτικά και τζογαδόρικα. Αυτό είναι κάτι το οποίο δυστυχώς υπονομεύει και υποβαθμίζει ακόμη περισσότερο το επίπεδο της δημόσιας και της πολιτικής ζωής.
Λ.Λ.: Κυρία Κωνσταντοπούλου, θα ήθελα να φύγω από το θέμα της διαχείρισης της Πανδημίας και θέλω να έρθω λιγάκι στα Ελληνοτουρκικά. Στις 16 Μαρτίου έχουμε το δεύτερο γύρο των διερευνητικών που θα γίνει στην Αθήνα, την ίδια στιγμή βλέπουμε μία συγκεκριμένη στάση την οποία κρατά απέναντι στη χώρα μας και απέναντι στην Κύπρο η Τουρκία. Ποια είναι η άποψή σας και πώς πιστεύετε ότι θα έπρεπε να διαχειριστεί το όλο θέμα η Κυβέρνηση;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Θεωρώ κύριε Λαζάρου, ότι είναι λάθος το γεγονός ότι και η σημερινή Κυβέρνηση όπως και προηγούμενες Κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν την εξωτερική πολιτική ως ένα πεδίο επικοινωνίας. Είναι λάθος ότι λειτουργούν αντανακλαστικά προς τις ενέργειες της Τουρκίας αντί να ανοίγουν και να προχωρούν σε πρωτοβουλίες οι οποίες να δημιουργούν ένα πεδίο διασφάλισης των εθνικών μας δικαίων. Στην συνθήκη που είμαστε αυτή την στιγμή με τις διαρκείς προκλήσεις από πλευράς του Ερντογάν, με τα ανοίγματα τα οποία κάνει βρίσκοντας ευήκοα ώτα σε λεγόμενους συμμάχους μας και με την συνολική θερμή συνθήκη που έχει διαμορφωθεί, θα ήταν εξαιρετικά σημαντικό η Ελληνική Κυβέρνηση να πάρει αποφασιστικές πρωτοβουλίες για θέματα τα οποία έχει αφήσει σε ένα αδιευκρίνιστο πεδίο, ένα τέτοιο θέμα είναι η επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια και στο Αιγαίο, διότι εάν αφεθεί ημιτελής η επέκταση των χωρικών υδάτων μόνο για το Ιόνιο στα 12 μίλια, αυτό παγιώνει ένα διπλό καθεστώς και δημιουργεί την αίσθηση ότι και η Ελλάδα αντιμετωπίζει το Αιγαίο ως κάτι διαφορετικό και θα είναι, βέβαια, ολέθριο. Θα πρέπει, από την άλλη πλευρά, να υπάρχει ένας δίαυλος επικοινωνίας. Δεν θα πρέπει, δηλαδή, να μπούμε σε μία διακοπή των συνομιλιών αυτών των διερευνητικών, γιατί αυτό είναι ένας τρόπος και να αποκλιμακώνονται οι πολλές εντάσεις, αλλά κυρίως είναι ένας τρόπος που δίνει στην Ελληνική Διπλωματία μία δυνατότητα να έχει καλύτερη εικόνα της στρατηγικής της άλλης πλευράς. Κάνατε πάρα πολύ καλά και ήτανε πάρα πολύ εύστοχο ότι επισημάνατε ότι αυτή η στάση της Τουρκίας δεν είναι μόνο απέναντι στην Ελλάδα, είναι και απέναντι στην Κύπρο.
Λ.Λ.: Προφανώς.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Οι προκλήσεις είναι διαρκείς, το άνοιγμα των Βαρουσίων είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό γεγονός, όπως πάρα πολύ σοβαρό γεγονός σε διεθνές επίπεδο ήτανε και ισλαμοποίηση της Αγίας Σοφίας το καλοκαίρι που μας πέρασε. Απέναντι σε αυτά τα πάρα πολύ σοβαρά γεγονότα που εκτραχύνουν την διεθνή κατάσταση και δημιουργούν συνθήκες έντασης θα έπρεπε η Ελληνική πλευρά σε συντονισμό με την Κυπριακή πλευρά, να διαμορφώσουν ένα πολύ συνεκτικό στρατηγικό σχέδιο και θα έπρεπε να προωθούν κοινές προτάσεις σε όλα τα διεθνή φόρα. Αυτό ακόμη, δυστυχώς, δεν το βλέπουμε παρά σε αποσπασματικό επίπεδο, διότι αναλώνονται, δυστυχώς, και οι δύο Κυβερνήσεις σε μία αναζήτηση συμμάχων σε τρίτα μέρη, κάτι που δεν είναι φυσικά κακό, αλλά δεν μας δίνει και κανένα εχέγγυο διαρκών και αδιατάρακτων συμμαχιών σε διεθνές επίπεδο.
Λ.Λ.: Κυρία Κωνσταντοπούλου, σας ευχαριστώ πάρα- πάρα πολύ για αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση. Να είστε καλά, καλό τριήμερο εύχομαι και θα τα πούμε σύντομα.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Και σε σας και ευχαριστώ, επίσης. Να είστε καλά.
Λ.Λ.: Ευχαριστώ πολύ τη Ζωή την Κωνσταντοπούλου για την παρουσία της στο δελτίο μας.
