Ένα φλέγον και μείζονος σημασίας ζήτημα είναι αυτό της αποϊδεολογικοποίησης των κομμάτων, που παρατηρείται έντονα στη χώρα μας.

Η ιδεολογική έκπτωση των κομμάτων διαμόρφωσε ρήγμα στην ιδεολογική σχέση των πολιτών με τα κόμματα, με απότοκο την απομάκρυνση πολλών από το πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας και περαιτέρω από τις εκλογικές διαδικασίες.

Η αυστηρή προσκόλληση σε κόμματα παρατηρείται ως απόρροια πελατειακών σχέσεων ή και οικογενειοκρατίας.

Πλέον δεν υπάρχει σαφής και ξεκάθαρος ιδεολογικός προσανατολισμός που να διαφοροποιεί σημαντικά τα κόμματα μεταξύ τους, πλην κάποιων εξαιρέσεων, γι’ αυτό και παρατηρούνται πολλές και συνεχείς μεταγραφές πολιτικών και κομματικών στελεχών. Οι διαφορές εντοπίζονται σε πενιχρές «ιδεολογικές αποχρώσεις», π.χ. πιο συντηρητική προσέγγιση σε ορισμένα ζητήματα, όπως αυτό του έμφυλου.

Αυτό το γεγονός καταδεικνύεται εντονότερα και από τον τρόπο διαχείρισης της κρίσης από ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, καθώς κατέστη σαφές ότι δεν υπήρχε διαφοροποίηση στην ιδεολογική προσέγγιση και στους πολιτικούς άξονες του χειρισμού και της υλοποίησης των υποχρεώσεων των Μνημονίων.

Κατά τη διάρκεια της θητείας των ανωτέρω κομμάτων δεν αναδείχθηκε κάποια πολιτική κίνηση, στρατηγική ή χειρισμός που να υποδεικνύει το ξεχωριστό ιδεολογικό τους υπόβαθρο, καθώς όλοι λειτούργησαν ανελεύθερα και χειραγωγούμενα.

Όλα τα παραπάνω συνέβαλαν στο να καλλιεργηθεί η αντίληψη ότι πλέον έχει επέλθει ο «θάνατος των ιδεολογιών».

Οι παραδοσιακοί ορισμοί της «Δεξιάς» και της «Αριστεράς» είναι πια άκαιροι και απαιτείται ένας επαναπροσδιορισμός και μια εκ νέου θεμελίωση αυτών.

Παρόλα αυτά είναι εξέχουσας σημασίας και κρισιμότητας να αντιλαμβανόμαστε, μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ότι ως πολίτες πρέπει να έχουμε και έχουμε επιλογή.

Γι’ αυτό η συμμετοχή της Πλεύσης Ελευθερίας στις Ευρωεκλογές δίνει ένα ηχηρό μήνυμα ότι έχουμε αυτή την επιλογή με γνώμονά μας τις θεμελιώδεις αξίες της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης, της Διαφάνειας, της Διεκδίκησης της λαϊκής μας κυριαρχίας ελεύθερα, αχειραγώγητα και χειραφετημένα, χωρίς να κοιτάμε ούτε «αριστερά», ούτε «δεξιά», παρά μόνο μπροστά.

Αθανασούλη Ναταλία
Υποψήφια Ευρωβουλευτής
Πλεύση Ελευθερίας