Η συνέντευξη της Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωής Κωνσταντοπούλου, στο TV 100 Θεσσαλονίκης και στη Μαρία Αναγνωστίδου.
Δημοσιογράφος (Μαρία Αναγνωστίδου): Να καλωσορίσουμε την Επικεφαλής του Κόμματος «Πλεύση Ελευθερίας», Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη και πριν από λίγο παραχώρησε Συνέντευξη Τύπου στο πλαίσιο της 85ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Καλώς ήρθατε, κυρία Κωνσταντοπούλου.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Καλώς σας βρήκα και χαρά μου που έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε και από κοντά.
Δημοσιογράφος: Να είστε καλά, και δική μας η χαρά. Το σχόλιό σας θα ήθελα για τις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού από το βήμα της ΔΕΘ.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ήτανε απογοητευτική και προκλητική, κατά τη γνώμη μου, η πρωθυπουργική παρουσία, τόσο για την πραγματικά άνευ προηγουμένου προσπάθεια να παρουσιάσει μία ρόδινη πραγματικότητα, την ώρα που τα προβλήματα είναι ζωντανά και κατατρύχουν πραγματικά την Ελληνική κοινωνία, όσο και για τις φθηνές εξαγγελίες που εκστόμισε και οι οποίες σίγουρα δεν μπορούν να απαλύνουν τις σοβαρές δοκιμασίες που περνάει ο τόπος, η κοινωνία ολόκληρη, οι πληγέντες στις περιοχές των πυρκαγιών και η νέα γενιά η οποία βρίσκεται ίσως στη χειρότερη δοκιμασία. Πραγματικά, σας το λέω με μεγάλη ειλικρίνεια, εντυπωσιάστηκα που δέχθηκε ο πρωθυπουργός να εκφωνήσει αυτόν τον λόγο, τον εντελώς ασύνδετο με την πραγματικότητα, με τις άστοχες παρομοιώσεις, με τα συνθήματα που παραπέμπουν σε άλλες εποχές και με την πλήρη έλλειψη σύνδεσης με τα προτάγματα και τις ανάγκες της κοινωνίας σήμερα.
Δημοσιογράφος: Αυτό το οποίο ουσιαστικά έκανε ο πρωθυπουργός ήταν έναν απολογισμό της διακυβέρνησής του τα δύο τελευταία χρόνια. Θεωρείτε ότι τίποτε από όλα αυτά τα οποία είπε δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα; Θεωρείτε δηλαδή ότι είπε ψέματα; Θεωρείτε ότι τα στρογγύλεψε; Θεωρείτε, τι επίθετο θα διαλέγατε για να μπορέσετε να επικοινωνήσετε αυτό το οποίο μας λέτε, για να καταλάβω.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κοιτάξτε, μιας και δείχνετε κιόλας και τα αποσπάσματα και τα συνθήματα που επιλέχθηκαν, ήρθε ο πρωθυπουργός και επανέλαβε συνθήματα του τύπου, η Ελλάδα αλλάζει, βαδίζει μπροστά, κοιτάει ψηλά. Έπρεπε κάποιος να του πει ότι, αν θα βαδίζεις μπροστά και κοιτάζεις ψηλά, θα πέσεις. Πέραν, όμως, αυτού, η Ελλάδα δεν αλλάζει ούτε με συνθήματα, ούτε με κούφια λόγια και υποσχέσεις, ούτε με φτηνές κίνησης επικοινωνιακού εντυπωσιασμού.
Δημοσιογράφος: Δεν διαγνώσκετε δηλαδή καμία πρόοδο σε αυτά τα δύο τελευταία χρόνια.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Όχι, θα σας πω πολύ ξεκάθαρα. Τα δύο τελευταία χρόνια είχαν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Εμείς όταν κάτι είδαμε να γίνεται σωστά το είπαμε: αναφέρομαι στην πρώτη περίοδο της Πανδημίας. Και όταν κάτι βλέπουμε να γίνεται πάρα πολύ λάθος, επίσης θα το λέμε. Ο απολογισμός των δύο ετών ο οποίος επιχείρησε τη συγκάλυψη της τρομακτικής, της εθνικής καταστροφής που υπέστη η χώρα με τις πυρκαγιές, ο απολογισμός ο οποίος δεν είχε κανένα στοιχείο πραγματικού σχεδίου και προγράμματος για το μέλλον και για το μείζον αυτό ζήτημα της Πολιτικής Προστασίας και του Περιβάλλοντος, που εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να αποτελέσει εθνική προτεραιότητα. Ο απολογισμός που παραγνωρίζει τις ευθύνες που έχει η Κυβέρνηση και σήμερα και για άστοχους, εντελώς άστοχους χειρισμούς στο πεδίο της Πανδημίας και για το γεγονός ότι είμαστε σε πολύ άσχημη κατάσταση να χάνουμε πάνω από χίλιους ανθρώπους το μήνα από την Πανδημία και για το γεγονός ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν ενισχύθηκε όπως θα έπρεπε.
Δημοσιογράφος: Ακούσαμε τον πρωθυπουργό να ζητάει συγνώμη, κάτι που δεν συνηθίζεται στην πολιτική. Εσείς αναφερθήκατε στη διαχείριση των πυρκαγιών στην Συνέντευξη Τύπου σήμερα όταν ερωτηθήκατε λέγοντας πως μία συγγνώμη δεν σβήνει τις ευθύνες.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ούτε και τις φωτιές.
Δημοσιογράφος: Ναι. Βεβαίως δεν είναι αυτός ο ρόλος της συγνώμης, ούτε να σβήνει ευθύνες, ούτε να σβήνει φωτιές. Αφορά το αξιακό σύστημα ενός πολιτικού άνδρα, αλλά όταν λέτε να αναληφθούν ευθύνες, πρακτικά τι εννοείτε θα ήθελα να μου εξηγήσετε.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θα σας απαντήσω. Καταρχάς από συγνώμες και από το «συγνώμη-λάθος» έχουμε χορτάσει. Έχουμε χορτάσει. Αυτό που δείχνετε είναι το βίντεο που δείξαμε στη Συνέντευξη Τύπου, το οδοιπορικό μας στη Βόρειο Εύβοια, στα πύρινα μέτωπα, τις κρίσιμες ημέρες, τις πρώτες ημέρες του Αυγούστου. Εγώ βρέθηκα εκεί και είδα με τα μάτια μου και την αγωνιώδη προσπάθεια των πολιτών και τις ελλείψεις και την τρομακτική απουσία του κρατικού μηχανισμού. Το «συγνώμη-λάθος» δεν είναι πανάκεια, ούτε βέβαια μπορεί να τελειώσουμε με μία συγνώμη. Εγώ παρακολούθησα πολύ προσεκτικά και τη Συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού, ο οποίος έμοιαζε να λέει «Ε, ζήτησα συγνώμη, τι άλλο θέλετε;». Δεν είναι έτσι. Διότι, αν η συγνώμη είναι ειλικρινής, πρέπει να συνοδεύεται από ένα σχέδιο αποκατάστασης πολύ συγκεκριμένο, από πρωτοβουλίες ουσιαστικές και όχι επικοινωνιακές. Βρήκαμε τον Αποστολάκη δήθεν σύμβολο συνεννόησης, τον είδαμε τι σύμβολο ήταν, μετά βάλαμε τον Στυλιανίδη, αλλά σχέδιο να εξοπλιστεί η χώρα με μέσα πυρόσβεσης εναέρια και επίγεια δεν υπάρχει. Ακούσαμε έναν Πρωθυπουργό να μας λέει ότι θα δανείζεται δυνάμεις πυρόσβεσης και θα νοικιάζει εναέρια μέσα. Αυτό δεν είναι σχέδιο, θα μου επιτρέψετε να πω, είναι αδικαιολόγητο μετά από αυτή την καταστροφή και, από την άλλη πλευρά, το «συγνώμη-λάθος» το έχουμε ακούσει και για την οικονομική καταστροφή της χώρας, το έχουμε ακούσει για τα Μνημόνια, το έχουμε ακούσει για το Μάτι. Δεν καθαρίζεις με ένα συγγνώμη για τις ευθύνες. Για μας, σας το λέω πολύ καθαρά, πρέπει να υπάρξει λογοδοσία, πρέπει να παίξει απόδοση ευθυνών, πρέπει να υπάρξει αναζήτηση της αλήθειας και διαλεύκανση, γιατί αυτές οι πυρκαγιές δεν μπορεί να ήταν, ούτε ήταν όλες ατυχηματικές, πρέπει να διερευνηθούν οι περιπτώσεις εμπρησμού και πρέπει να διερευνηθεί και η εγκληματική απουσία της κρατικής παρέμβασης για την Εύβοια, που το έζησα, και δείχνετε πάλι εικόνες, εκεί ήμασταν. Για την Εύβοια που το έζησα ήταν εντυπωσιακό. Ήταν μία φωτιά η οποία έκαιγε σε άπνοια και μία άρνηση κρατικής παρέμβασης επί επτά μέρες.
Δημοσιογράφος: Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι όλο αυτό το οποίο περιγράψατε, εύκολα θα αποτυπωνόταν σε δημοσκοπήσεις. Βλέπουμε όμως οι δημοσκοπήσεις να μη δίνουν τη φθορά της Κυβέρνησης με τον τρόπο με τον οποίον την περιγράψατε. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του να μην μπορεί να απορροφήσει όλο αυτό επίσης που περιγράψατε και τα κόμματα τα μικρά να διατηρούν την δύναμή τους. Πού το αποδίδετε αυτό;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κοιτάξτε, νομίζω ότι οι δημοσκοπήσεις είναι ένα εργαλείο, δεν έχει αποδειχθεί πολύ αξιόπιστο, διαχρονικά τουλάχιστον,στη χώρα μας. Ένα άλλο όμως μέτρο είναι, η επαφή με την κοινωνία. Στην κοινωνία υπάρχει πράγματι μεγάλη δυσαρέσκεια για την Κυβέρνηση. Πράγματι όμως και σωστά και δικαίως, δεν την εισπράττει την δυσαρέσκεια αυτή η αξιωματική αντιπολίτευση και πολύ σωστά δεν την εισπράττει, γιατί έχει υπάρξει Κυβέρνηση αμέσως προηγουμένως και έκανε τα ίδια και σε πολλές περιπτώσεις και χειρότερα από τους σημερινούς κυβερνώντες. Για μένα το πιο σοβαρό είναι ότι υπάρχει μία παράμετρος μεγάλης απογοήτευσης, μεγάλης αγωνίας, μεγάλης ανησυχίας στην κοινωνία και με απασχολεί πάρα πολύ αυτή η απογοήτευση, η ανησυχία και η αγωνία να μη γίνει παραίτηση. Να μην φτάσει ο κόσμος δηλαδή να πει «δεν πειράζει, δεν ασχολούμαι πια, ό,τι έγινε, έγινε, παραιτούμαι». Όχι. Τώρα είναι η ώρα που πρέπει να διεκδικήσει. Η Πλεύση Ελευθερίας είναι εδώ για να έχει ο πολίτης επιλογή. Το αν θα την κάνει αυτήν την επιλογή εναπόκειται στη δημοκρατική του βούληση και ελευθερία, αλλά εμείς θέλουμε να έχει επιλογή, γιατί πραγματικά σας λέω, δεν θα μπορούσα να συμβιβαστώ με το «δεν είχαμε άλλη επιλογή, οπότε επιλέξαμε τα ίδια και χειρότερα». Υπάρχει επιλογή, από κει και πέρα είναι ένα στοίχημα φυσικά…
Δημοσιογράφος: Είμαστε οι επιλογές μας. Σωστό.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Είμαστε οι επιλογές μας. Είναι και για μας μία ευθύνη να βρεθούμε κοντά σε όλους τους πολίτες, για να τις ξέρουν τις επιλογές τους.
Δημοσιογράφος: Σωστό. Λοιπόν, στη Συνέντευξη Τύπου που προηγήθηκε πριν από λίγες ώρες, σας έγινε μία ερώτηση για το δημόσιο χρέος, για τη μείωσή του συγκεκριμένα και όλα αυτά τα οποία εξήγησε ο Πρωθυπουργός, αλλά και το πώς εσείς τα υποδεχτήκατε αυτά τα οποία ακούσατε. Η δική σας πρόταση για την μείωση του δημόσιου χρέους ποια είναι;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Εμείς είμαστε νομίζω η μόνη πολιτική δύναμη που μιλούμε για την ανάγκη διαγραφής του χρέους στο επίπεδο και στο ύψος που είναι…
Δημοσιογράφος: Εξακολουθείτε δηλαδή να…
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Φυσικά, φυσικά και, ξέρετε, απορώ. Υπάρχει ένα εργαλείο εθνικό, δημόσιο, ανήκει στον ελληνικό λαό, που είναι τα πορίσματα της Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους του 2015, που υπήρξε μία θεσμική, κοινοβουλευτική Επιτροπή από επιστήμονες έγκριτους που τους έχουν φωνάξει κι άλλα κράτη για διαδικασίες διαγραφής χρέους. Το ότι αυτά τα πορίσματα που έβγαλε τότε η Επιτροπή δεν αξιοποιήθηκαν από καμία Κυβέρνηση, ούτε από την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τότε, ούτε από την σημερινή Κυβέρνηση, είναι μία ευθύνη πολύ σοβαρή. Διότι το να έχεις επιχειρήματα για να αποσείσεις χρέος, για να διαγράψεις χρέος και να μην τα ενεργοποιείς, θα πει ότι φορτώνεις στον κόσμο ένα χρέος που θα μπορούσε να μην το πληρώσει. Κατά τα άλλα, ο Πρωθυπουργός δεν μειώνει το χρέος, το αυξάνει και μας λέει απλώς ότι χαίρεται γιατί τώρα το αυξάνει με δάνεια τα οποία έχουν μικρότερα επιτόκια. Όμως ξανα-δανείζεται, που σημαίνει επιβαρύνεται η χώρα με νέα δάνεια, με νέο χρέος πάνω στο παλιό, μία ανατροφοδοτούμενη δηλαδή μαύρη τρύπα, η οποία, εάν δεν σταματήσει να ανακυκλώνεται, πραγματικά θα ρουφήξει όχι την οικονομία, αλλά την κοινωνία.
Δημοσιογράφος: Όλα αυτά στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των κανόνων της και του τρόπου λειτουργίας της, να το θέσουμε έτσι. Αν το 2015 η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε ακούσει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που δήλωσαν όχι στην παραμονή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σήμερα η ζωή στη χώρα θα ήταν καλύτερη σε σχέση με την εξέλιξη που είχαμε;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θα σας απαντήσω. Εγώ επειδή είμαι ένας άνθρωπος που έχω και ειδικευθεί στο Ευρωπαϊκό δίκαιο και ζήσει και στη Γαλλία και στην Ολλανδία και δουλέψει και σπουδάσει, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι αυτοί οι σιδηροί κανόνες πειθαρχίας στην οποία έχει μετατραπεί, ούτε μπορεί να δεχτούμε ότι, όταν συνομολογήθηκε αυτή η διεθνής σύμπραξη σήμαινε τους κανόνες δεσποτείας που έχουν τώρα επιβληθεί. Ο ελληνικός λαός το ’15 δεν είπε όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είπε όχι στα τελεσίγραφα, στους εκβιασμούς, στην επιβολή και στα Μνημόνια. Και αυτό δεν ήταν μία προαιρετική εντολή, ήταν μία υποχρεωτική εντολή για την Κυβέρνηση, την οποία όμως αδίστακτα παραβίασε ο τότε πρωθυπουργός και η τότε Κυβέρνηση. Σε αυτό που με ρωτάτε θα σας απαντήσω πολύ ευθέως. Θεωρώ ότι ήταν μία ιστορική στιγμή ανατροπής και αλλαγής και νέας ευημερίας για όλο τον κόσμο εκείνη η στιγμή. Όλη η Ευρώπη και όλος ο κόσμος κοίταζε την Ελλάδα και αντιπροσωπεύαμε την ελπίδα και βεβαίως αυτή η ταφόπλακα που έβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ στην ελπίδα εκείνης της εποχής, ήταν τραυματική για ολόκληρο τον κόσμο. Θα ήμασταν σε ένα άλλο σημείο. Πιστεύω δε ότι θα ήμασταν και θα σας το πω ευθέως, στο σημείο περηφάνιας και ευημερίας που βρέθηκε η Ισλανδία, μία μικρή χώρα στην οποία δοκιμάστηκε αυτό το πείραμα πριν την Ελλάδα, όπου όμως οι πολίτες μόνοι τους προκάλεσαν δημοψήφισμα μαζεύοντας υπογραφές, υποχρέωσαν τον Πρόεδρο της χώρας να το προκηρύξει, πήγαν κόντρα στην Κυβέρνηση του φαινόταν και έλεγε ότι είναι αριστερή και επέβαλαν την απόκρουση των μνημονίων και, τελικώς, κατάφεραν και Μνημόνια να μην επιβληθούν και τα δάνεια τα οποία είχαν καταγγελθεί από τράπεζες του εξωτερικού τότε, Ολλανδίας και Αγγλίας, τελικώς να ακυρωθούν δικαστικά και, κυρίως, να περιφρουρήσουν την εθνική τους υπερηφάνεια, που είναι πολύ σοβαρό στοιχείο και για την ευημερία και για την ανάπτυξη. Χωρίς περηφάνια, χωρίς το αίσθημα της αισιοδοξίας και του αγώνα για την πραγματικότητα και την ευημερία που κερδίζεται, δεν μπορεί μία κοινωνία να ευτυχήσει.
Δημοσιογράφος: Αν ζούσε ο Μίκης Θεοδωράκης θα έλεγε ότι χρειάζεται πολιτιστική επανάσταση.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι ένα εθνικό σύμβολο. Πέρασε στην ιστορία ως ένας άνθρωπος που έζησε τη ζωή του μαχόμενος και αντιστεκόμενος. Μας άφησε παρακαταθήκες πάρα πολύ σημαντικές και δεν εννοώ μόνο το ανυπέρβλητο έργο του, τη μουσική του, εννοώ και την πολιτική του πορεία, που υπήρξε σε πάρα πολύ μακρά διαδρομή επαναστατική και ασυμβίβαστη.
Δημοσιογράφος: Και καταλύτης για την ιστορία της χώρας.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Καταλύτης, ο οποίος πλήρωσε φυσικά και την αντίστασή του και την δράση του κατά της Κατοχής και τη δράση του κατά της Δικτατορίας, την πλήρωσε με την ελευθερία του. Είναι ένας άνθρωπος που διακινδύνευσε πάρα πολλές φορές και τη ζωή του και την υγεία του από μικρό παιδί για να μάχεται για τα ιδανικά του και θεωρώ ότι το μεγαλείο του πραγματικά αποτελεί πηγή και έμπνευσης και ανάτασης. Από αυτό το μεγαλείο βέβαια δεν μπορούν να πάρουν ψήγματα εκείνοι οι οποίοι από θέσεις ευθύνης δυστυχώς δεν ήρθησαν στο ύψος των περιστάσεων και του εθνικού τους καθήκοντος.
Δημοσιογράφος: Κυρία Κωνσταντοπούλου θέλω να σας ευχαριστήσω θερμότατα για αυτή τη συζήτηση. Να είστε καλά.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Σας ευχαριστώ και εγώ θερμά.
