Η συνέντευξη της Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωής Κωνσταντοπούλου, στη ραδιοφωνική εκπομπή της Μαρκέλλας Μικέλη στο Ράδιο Έψιλον 103 Σερρών.

 

ΜΑΡΚΕΛΛΑ ΜΙΚΕΛΗ: …να σχολιάσουμε τώρα θέματα επικαιρότητας, θέματα που μας απασχολούν το τελευταίο καιρό πάρα πολύ έντονα, με την κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου, είναι Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας. Καλή σας μέρα από το ΡΑΔΙΟ Έψιλον, τι κάνετε;

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Καλημέρα σας, κυρία Μικέλη, καλημέρα και στους ακροατές σας και στις όμορφες Σέρρες.

Μ. Μ.: Δύσκολοι καιροί, δύσκολη η συγκυρία, μία άνοιξη η οποία ξεκίνησε με έναν πόλεμο, έχει μπει ο πόλεμος αυτός στην τρίτη εβδομάδα και οι φωνές που ακούγονται είναι αντικρουόμενες, δηλαδή την μία στιγμή ακούμε ότι είναι μία σύρραξη η οποία μπορεί να φτάσει στο τέλος της και τα αμέσως επόμενα λεπτά έρχεται κάποια είδηση, έρχεται κάποια ανακοίνωση που ανατρέπει τα πάντα και μας οδηγεί στην ανασφάλεια του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κυρία Μικέλη, εκείνοι που έχουνε την αλαζονεία να νομίζουν ότι ο πόλεμος είναι μία συνθήκη και μία διαδικασία η οποία μπορεί να τεθεί υπό έλεγχο και εκείνοι οι οποίοι νομίζουν ότι μπορούν να ριψοκινδυνεύουν τον πόλεμο και στη συνέχεια να αντλούν οφέλη, είναι αυτοί οι οποίοι δεν έχουν διδαχθεί από την ιστορία. Το πρόβλημα είναι, δυστυχώς, ότι  τον πόλεμο αυτόν όχι απλώς δεν τον απέτρεψε η Δύση, όχι απλώς δεν έκανε τα πάντα προκειμένου να τον ανατρέψει και να μην επιτρέψει να ξεκινήσει, αλλά δυστυχώς…

Μ. Μ.: …φιτιλιές βάζει.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Ακριβώς. Υποδαυλίζει την συνέχισή του και συμμετέχει η ίδια σε διαδικασίες κλιμάκωσης,  από τις οποίες πρόκειται όλοι, μα όλοι, να έχουμε συνέπειες.

Μ. Μ.: Ναι. Οι συνέπειες είναι, οι πρώτες πρώτες που έχουμε δει, είναι οι συνέπειες στην οικονομία.  Ήταν δύσκολη η οικονομική κατάσταση, τώρα όμως είναι ζοφερή. Φοβάμαι ότι σε λίγο καιρό θα αρχίσουμε να συζητάμε για κατασχέσεις εξαιτίας χρεών από τη θέρμανση που είχαμε.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι, κοιτάξτε, το ένα κομμάτι που επισημαίνετε έχει να κάνει με το ενεργειακό κομμάτι το οποίο σε ένα βαθμό συνδέεται με την εμπόλεμη σύρραξη και σε ένα βαθμό δεν συνδέεται. Η ουσία είναι και πριν πάμε στην φτώχεια η οποία προκαλείται σε ολόκληρη την ανθρωπότητα λόγω της ενεργειακής κρίσης, εγώ θα ήθελα να υπογραμμίσω, γιατί δεν θέλω να το αφήσουμε σε εκκρεμότητα, θέλω να υπογραμμίσω ότι απέναντι στην κατάσταση αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία και απέναντι στις επιθετικές ενέργειες που κάνει ο Πούτιν, αλλά και απέναντι στα δικαιώματα όλων των θυμάτων, γιατί έχουμε θύματα Ουκρανούς που υπερασπίζονται την πατρίδα τους, Ουκρανούς αμάχους, έχουμε θύματα Ρωσόφωνους που καταπατώνται τα δικαιώματά τους και ούτε αυτό πρέπει να το ξεχνάμε, απέναντι σε αυτή την κατάσταση είμαστε υπεύθυνοι και η Διεθνής Κοινότητα έχει ευθύνη, δεν μπορεί να παριστάνει ούτε τον Πόντιο Πιλάτο, ούτε τον παρατηρητή, γιατί υπάρχουν Διεθνείς συνθήκες στις οποίες συμμετέχουν τουλάχιστον όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η συνθήκη, ας πούμε, για την κύρωση του καταστατικού του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου είναι μία συνθήκη την οποία έχουν κυρώσει όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ασχέτως που κάποια, όπως εν αρχή το Ηνωμένο Βασίλειο που μέχρι την αποχώρησή του, φρόντισαν να προστατεύσουν τους στρατιώτες τους αλλά και τους επιτελείς τους από τις διατάξεις του Δικαστηρίου. Η ποινικοποίηση των εγκλημάτων πολέμου, του επιθετικού πολέμου, της γενοκτονίας, των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας ήταν μία εκκρεμότητα από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν μία εκκρεμότητα για να υλοποιηθεί αυτό που υποσχέθηκε η ανθρωπότητα ότι δεν θα γίνει ποτέ ξανά πόλεμος, δεν θα ξανά υπάρξουν ποτέ ξανά αυτά τα αποτρόπαια, τα πιο ειδεχθή εγκλήματα. Και όμως βλέπουμε, και μάλιστα να σας πω ότι εκτός από την Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες που έχουν πια διαμηνύσει στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ ότι δεν θα κυρώσουν ποτέ, δεν θα επικυρώσουν πότε το καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, και η Ουκρανία δεν το έχει κυρώσει και συζητάμε αυτή τη στιγμή αν θα γίνει η Ουκρανία κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ξεχνιέται ότι ως όρος για να γίνει η Ουκρανία κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να κυρώσει, να επικυρώσει το καταστατικό αυτό του Δικαστηρίου και έχουμε έτσι, αυτή τη στιγμή, τον Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου να κινητοποιείται από μόνος του, ασκώντας εξαιρετική αρμοδιότητα, την ώρα που για αυτά τα θέματα θα μπορούσε να κάνει αναφορά και κάθε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, φυσικά, και η Ελλάδα, η οποία αντί να ασκήσει δυστυχώς…

Μ. Μ.: Αντ’ αυτού; Ναι;

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: …αντί να ασκήσει θεσμικό ρόλο, αντί να πάρει δια της Κυβέρνησης πρωτοβουλία διπλωματική και να ασκήσει ηγεσία σε ένα επίπεδο διεθνών σχέσεων, κάθεται και μπαίνει σε μία διαδικασία συμμετοχής στον πόλεμο, αποστολής όπλων στη μία πλευρά, στην Ουκρανία που δέχεται την επίθεση, εμπλέκεται δηλαδή η Ελλάδα με αυτό τον τρόπο σε μία εμπόλεμη σύρραξη, χωρίς να κάνει στ’ αλήθεια τίποτε για να την σταματήσει. Αυτό, κατά την άποψή μου, είναι ολέθριο και βέβαια είναι πολύ- πολύ κατώτερο των περιστάσεων και των απαιτήσεων των καιρών.

Μ. Μ.: Μάλιστα. Να έρθουμε στο άλλο μεγάλο σκέλος, στο άλλο μεγάλο θέμα που απασχολεί την Ελληνική κοινωνία, δεν προλάβαμε να βγούμε από την πολυετή οικονομική κρίση, ήρθε η Πανδημία και τώρα ξανά έχει ξεσπάσει πόλεμος που φέρνει επίσης οικονομική κρίση. Πώς θα ανταπεξέλθουν τα νοικοκυριά; Δεν συζητάει κάνεις αυτές τις μέρες για πλειστηριασμούς, αλλά νομίζω ότι είναι έξω από την πόρτα πολλών ανθρώπων, πια, ο πλειστηριασμός.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Σωστά το επισημαίνετε, κυρία Μικέλη, διότι αφενός έχουμε μία νέα οικονομική κρίση συνδεδεμένη με την ενεργειακή, που επαναλαμβάνω δεν πρέπει να πέφτουμε στην παγίδα να την συνδέουμε άρρηκτα μόνο με τον πόλεμο, διότι ξεκίνησε και την είδαμε να κλιμακώνεται παράλληλα με τον πόλεμο. Έχει σχέση, φυσικά, και με τα ενεργειακά συμφέροντα και με τον ενεργειακό ανταγωνισμό, αλλά δεν είναι η αποκλειστική αιτία αυτή. Απέναντι σε αυτή την κρίση των τιμών που οδηγεί στην εκτίναξη των λογαριασμών, δυστυχώς για άλλη μία φορά οι Κυβερνήσεις δεν έχουν πάρει ουσιαστικές πρωτοβουλίες προστασίας των νοικοκυριών, των οικογενειών, των καταναλωτών, των πολιτών. Θα έπρεπε να υπάρχουνε πολύ συγκεκριμένα μέτρα προστασίας. Σίγουρα θα έπρεπε και στο κομμάτι της φορολογίας το κράτος να έχει παραιτηθεί κάποιων δικαιωμάτων. Δεν μπορεί, δηλαδή, να εισπράττει αναλογικά αυξημένους φόρους όσο εκτινάσσονται οι τιμές του ρεύματος, του φυσικού αερίου και ούτω καθεξής και βέβαια, ως προς την προστασία των κατοικιών που επισημαίνετε, δηλαδή το πώς θα μείνει προστατευμένος ένας άνθρωπος στο σπίτι του, πώς δεν θα κινδυνεύσει να χάσει το σπίτι του, είναι κάτι το οποίο επίσης δεν απασχολεί. Ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι η διαδικασία με την οποία μπορείς να χάσεις το σπίτι σου με το πάτημα ενός κουμπιού και να μην ειδοποιηθείς κιόλας, θεσμοθετήθηκε από το 2017, θεσμοθετήθηκε εντός εισαγωγικών, γιατί αποτελεί έκτρωμα νομοθετικό αυτή η πρωτοβουλία, την οποία έφερε τότε ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Κοντονής ως Υπουργός Δικαιοσύνης, λέγοντας ότι είναι απαιτούμενο και προαπαιτούμενο της Τρόικας, των λεγόμενων θεσμών, και έκτοτε έχουμε αυτή την εκτρωματική διαδικασία η οποία ανεστάλη διαρκούσης της Πανδημίας, αλλά οπωσδήποτε αυτή τη στιγμή είναι προ των πυλών. Εμείς από πλευράς μας, και η Πλεύση Ελευθερίας και εγώ προσωπικά, έχουμε αναλάβει πρωτοβουλίες για αυτό το θέμα και μάλιστα στις 29 Μαρτίου δικάζεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας η αίτηση ακύρωσης που έχουμε κάνει για την εξαφάνιση αυτής της σύμβασης για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, που είναι πάρα πολύ σημαντικό να ακυρωθεί η σύμβαση και να σταματήσει αυτή η διαδικασία. Κατά τα άλλα, όμως, είναι εξίσου σημαντικό και κομβικό σε επίπεδο Κυβερνητικό να αναληφθούν πρωτοβουλίες προστασίας του απλού πολίτη. Είδαμε, διαρκούσης της Πανδημίας, ότι το σπίτι μας είναι όχι απλώς ένα καταφύγιο, το δικαίωμα στη στέγη δεν είναι απλώς ένα θεμελιώδες δικαίωμα με διεθνή κατοχύρωση, αλλά είναι και ένα μέσο προστασίας από την Πανδημία. Δεν μπορεί, λοιπόν, αυτό το οποίο είναι μέσο προστασίας εκεί όπου μας παραπέμπουν να παραμείνουμε για να προστατευτούμε, αυτό που είναι υπέρ νομοθετικό δικαίωμα, να αφαιρείται. Και πάλι χρειάζεται γενναιότητα στην πρωτοβουλία, νομοθετικές παρεμβάσεις και επιτέλους μία αλλαγή νοοτροπίας η οποία θα φέρει το Κράτος εκεί που ανήκει ο ρόλος του, δηλαδή στην εγγύηση της προστασίας των δικαιωμάτων των πολιτών και όχι στη θέση του διώκτη του πολίτη, που κοιτάει να απομυζήσει από τον πολίτη μικρά οφέλη για να μην αναλάβει τις μεγάλες ευθύνες που έχει.

Μ. Μ.: Δε νομίζω ότι έχουμε ακούσει τα τελευταία πάρα πολλά χρόνια να γίνονται, να παίρνονται γενναίες Κυβερνητικές αποφάσεις προς όφελος των πολιτών.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Έχετε δίκιο και ίσως αυτό πρέπει όλους να μας προβληματίσει γιατί αυτό σημαίνει ότι οι επιλογές που γίνονται σε επίπεδο εκλογής Κυβερνήσεων είναι κατώτερες των προσδοκιών μας, γιατί δε νομίζω ότι υπάρχει πολίτης που δεν θα ήθελε μία ηγεσία τέτοια που θα ήτανε στο ύψος των περιστάσεων και των ευθυνών και της ανάγκης. Πρέπει να μας προβληματίσει και σε σχέση με το τι προσδοκούμε για το μέλλον. Θα παραιτηθούμε και θα πούμε, έτσι είναι, θα έχουμε φαύλους και ανεπαρκείς και λίγους και μικρούς κυβερνώντες ή θα διεκδικήσουμε αυτό το οποίο χρειάζεται; Γιατί βλέπετε ότι μπαίνουμε και σε μία ιστορική συγκυρία, που η ηγεσία και η γενναιότητα είναι πολύ σημαντικές ιδιότητες και στο Διεθνές στερέωμα, είναι κρισιμότατες οι στιγμές που ζούμε και τραγικά απογοητευτική η συνολική έλλειψη ηγεσίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Βλέπουμε ανθρώπους να ηγούνται κρατών και να συμπεριφέρονται σαν διεκπεραιωτές και υπάλληλοι κάποιου αφεντικού, ενώ τον μόνο που οφείλουν να υπηρετούν είναι οι λαοί, η ανθρωπότητα και το δίκαιο.

Μ. Μ.: Πολύ συχνά παίρνω μηνύματα από ακροατές οι οποίοι είναι στην πλειοψηφία τους ελεύθεροι επαγγελματίες οι οποίοι εξαιρούνται από όλα τα βοηθήματα, εξαιρούνται από τον τραπεζικό δανεισμό και το μόνο που βλέπουν είναι να τοκίζονται και να επανατοκίζονται τα μικρο-χρέη που έχουν στην εφορία ή στα ασφαλιστικά ταμεία και έχουν φτάσει πια σε ένα σημείο να είναι περισσότεροι οι τόκοι, παρά το αρχικό τους χρέος.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι, πάρα πολύ εύστοχο το παράδειγμα, κυρία Μικέλη, εκεί, δεν χρειάζονται γενναίες αποφάσεις για διαγραφή αυτών των χρεών και ανακούφιση των επαγγελματιών; Όποιος βγάζει το ψωμί του στην κοινωνία ξέρει πάρα πολύ καλά ότι με τέτοιου είδους βάρη, ένας άνθρωπος, ένας επαγγελματίας, μία μικρή επιχείρηση που θέλει να κάνει ένα νέο ξεκίνημα, θέλει να μπορέσει να αντεπεξέλθει, εμποδίζεται. Δεν έχει καμία σημασία πόσο θα προσπαθήσει, πόσο συνεπής θα είναι με βάση τις δυνατότητές του, εμποδίζεται από αυτού του είδους το τρομακτικό, το τρομακτικό άχθος. Αυτά, λοιπόν, είναι πολύ σημαντικό να μπούνε σε μία διαδικασία διαγραφής. Έχουν κατά καιρούς γίνει τέτοιες ρυθμίσεις και έχουν υπάρξει τέτοιες πρωτοβουλίες, αλλά είναι, θα μου επιτρέψετε να πω, τσιγκούνικες και κοντόφθαλμες και δεν επιτρέπουν μια πραγματική ανακούφιση των ανθρώπων ώστε να πάνε παραπέρα. Αντίστοιχα μιλήσατε για τις τράπεζες. Κοιτάξτε, είναι σκανδαλώδες οι τράπεζες και το τραπεζικό σύστημα που έχει αιμοδοτηθεί από τον Έλληνα πολίτη, όλες οι ανακεφαλαιοποιήσεις που έχουνε γίνει είναι με χρήματα των Ελλήνων πολιτών. Σκανδαλώδες, οι τράπεζες αυτή τη στιγμή, που τις αντιμετώπισαν όπως τις αντιμετώπισαν όλες οι τελευταίες Κυβερνήσεις, ξεπούλησαν και ούτω καθεξής, να συμπεριφέρονται ως κράτος εν κράτη και να αποστερούν και αυτή τη δυνατότητα δανεισμού στην οποία αναφερθήκατε, η οποία είναι ζωτική για πάρα πολλούς ανθρώπους και μπορεί να είναι η λύση κάποιες φορές στην αντιμετώπιση των υποχρεώσεών τους. Το ζήτημα του πώς νομοθετούν οι κυβερνήσεις σε σχέση με τις τράπεζες, αλλά και η τεράστια διαπλοκή που έχει υπάρξει μεταξύ τραπεζικού συστήματος και πολιτικού συστήματος την τελευταία εικοσαετία, θα έλεγα, είναι ένα ζήτημα που πρέπει να μας απασχολήσει και θα πρέπει να απασχολήσει και την Ελληνική κοινωνία σε επίπεδο λογοδοσίας και αλήθειας. Γιατί ξεχάσαμε πολύ γρήγορα το σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ, ξεχάσαμε πολύ γρήγορα τα σκάνδαλα των ομολόγων, ξεχάσαμε πάρα πολύ γρήγορα το σκάνδαλο του PSI, όλες εκείνες τις διαδικασίες στις οποίες υπάρχει εμπλοκή του τραπεζικού συστήματος και προσώπων που το υπηρέτησαν ή προσώπων που μεταπηδούσαν από το τραπεζικό στο πολιτικό σύστημα και αντίστροφα και όλα αυτά έχουνε συντείνει και συντελέσει στο πού βρισκόμαστε σήμερα.

Μ. Μ.: Πάντως τα τελευταία χρόνια βλέπουμε ότι έχουμε φτάσει στο 2022 και η κατάσταση για πάρα πολλές ομάδες πολιτών έχει γίνει πολύ χειρότερη από αυτή που ήταν πριν από δέκα χρόνια, για παράδειγμα, όπως για τις γυναίκες. Πρόσφατα ήτανε και η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, νομίζω ότι αυτό που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα, ίσως συνετέλεσε σε αυτό και ο εγκλεισμός και η Πανδημία, είναι πρωτοφανές. Είχατε ακούσει εσείς άλλη φορά για τόσες πολλές γυναικοκτονίες σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα; Ή είναι ένα θέμα το οποίο υπήρχε πάντα και τώρα το ανακαλύπτουμε;

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν είναι ένα θέμα το οποίο είναι σημερινό, αλλά η έξαρση που υπάρχει στα εγκλήματα με θύματα γυναίκες και με αιτία βασική ότι είναι γυναίκες πάνω στις οποίες ο δράστης, συνήθως ο σύντροφος, ο πρώην σύντροφος, ο σύζυγος, ο επίδοξος σύντροφος αισθάνεται ότι έχει εξουσία ζωής και θανάτου, αυτή η έξαρση είναι πράγματι πρωτοφανής, είναι ακραία, είναι εξαιρετικά ανησυχητική και μας υποχρεώνει, βέβαια, να πούμε, ότι το 2022 με κατοχυρωμένα τα δικαιώματα των γυναικών εδώ και αιώνες πια σε κάποια επίπεδα, δεκαετίες σε άλλα επίπεδα, είναι τρομακτικό και ανεπίτρεπτο να θυματοποιούνται οι γυναίκες επειδή είναι γυναίκες και να τους αφαιρείται η ζωή τους επειδή είναι γυναίκες. Είναι, λοιπόν, πολύ σημαντικό, εγώ το υπογράμμισα και στην παρέμβαση που έκανα για την Ημέρα της Γυναίκας, είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε τη σημασία των αγώνων των γυναικών για να κατοχυρωθούν τα δικαιώματά μας, τα δικαιώματα των γυναικών που είναι δικαιώματα των ανθρώπων, είναι όμως εξίσου σημαντικό να μην επαναπαυόμαστε πάνω σε αυτή την θεσμοθέτηση και κατοχύρωση και κατάκτηση, είναι εξίσου σημαντικό αυτή τη στιγμή να δοθεί ένας αγώνας για να πάψει η θυματοποίηση των γυναικών και η αφαίρεση της ζωής των γυναικών, να πάψουν οι γυναικοκτονίες που πρέπει να αναγνωριστούν ως αυτοτελή, ιδιαίτερα εγκλήματα, ακριβώς διότι αυτού του είδους η αναγνώριση θα συντελέσει και στην καλύτερη πάταξη των εγκλημάτων και στην κοινωνική αυτογνωσία σε σχέση με το τι ακριβώς είναι αυτό που συμβαίνει. Δεν είναι μία τρέχουσα κατάσταση κάποιων δολοφονιών που απλώς έχουνε θύματα και γυναίκες, είναι ένα φαινόμενο εγκληματικό που πρέπει να υπογραμμιστεί και να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά και μέσα, βέβαια, στην αποτελεσματική αντιμετώπιση είναι και η απομόνωση φαινομένων βίας κατά των γυναικών και η απομόνωση των δραστών και η κοινωνική. Κάποιες συμπεριφορές κλιμακώνονται και εκτραχύνονται πολλές φορές και με κοινωνική απάθεια ή με κοινωνική ανοχή. Είναι η ώρα για την δράση, είναι η ώρα για συμμετοχή στη λύση του προβλήματος και είναι η ώρα ο κόσμος να πει, οι πολίτες να πουν, η κοινωνία να πει, φτάνει πια με τις γυναικοκτονίες, φτάνει πια με την αφαίρεση της ζωής γυναικών μόνο επειδή είναι γυναίκες.

Μ. Μ.: Κλείνοντας να πάμε λίγο στα θέματα, έτσι, των εκλογών και των δημοσκοπήσεων. Ένα αγαπημένο θέμα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης είναι το πότε θα γίνουν εκλογές. Πολλές φορές ο κύριος Μητσοτάκης έχει πει ότι θα εξαντλήσει την τετραετία, κάθε τόσο βγαίνουν σενάρια και διαρροές ότι θα γίνουν εκλογές, ακόμη, ενδεχομένως, και πριν το καλοκαίρι, βλέπουμε δημοσκοπήσεις, απουσιάζει η Πλεύση Ελευθερίας από τις δημοσκοπήσεις, γιατί αυτό;

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κοιτάξτε, ξέρω ότι σε πολλές δημοσκοπήσεις δεν τίθεται και ως ερώτηση, γιατί ξέρετε ότι πολλές δημοσκοπήσεις είναι με επιλογή του κόμματος και σε πολλές πράγματι δεν υπάρχει. Σε άλλες βλέπετε ένα τεράστιο ποσοστό να λέει άλλο κόμμα χωρίς να διευκρινίζει…

Μ. Μ.: Χωρίς να κατονομάζεται, ναι.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Σε άλλες βάζουν την Πλεύση Ελευθερίας μαζί με άλλα κόμματα, το οποίο είναι βέβαια απαράδεκτο, γιατί έτσι γίνεται και μία σύγχυση. Η ουσία είναι ότι, προφανώς, κλείνει αυτή τη στιγμή μία περίοδος στην οποία και οι πολίτες βρίσκονταν σε κατάσταση εγκλεισμού και των μέτρων και η Πλεύση Ελευθερίας, γιατί πρέπει να έχουμε και μία ειλικρινή στάση απέναντι στα πράγματα, και η Πλεύση Ελευθερίας δεν μπορούσε να είναι τόσο κοντά στον κόσμο όσο θα θέλαμε. Εγώ, βεβαίως, έχω γυρίσει την Ελλάδα αρκετές φορές αυτό το διάστημα, αλλά οπωσδήποτε τα μέτρα της Πανδημίας και οι δικές μας δυνατότητες μας εμπόδισαν να είμαστε όσο ενεργοί και όσο κοντά στον κόσμο θα θέλαμε. Αυτό θα αλλάξει στο επόμενο διάστημα, ελπίζω και με την βοήθεια μιας υποχώρησης της Πανδημίας στην οποία προσβλέπω. Κατά τα άλλα να σας πω ότι εμείς θα παλέψουμε πραγματικά, όχι για τις δημοσκοπήσεις, αλλά για το εκλογικό αποτέλεσμα και για την εκπροσώπηση των πολιτών στη Βουλή. Είπατε προηγουμένως ότι δεν έχουμε δει γενναίες αποφάσεις εδώ και πάρα πολλά χρόνια, νομίζω δεν έχουμε δει και αντάξια εκπροσώπηση κοινοβουλευτική των πολιτών εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Είμαι βέβαιη ότι η Πλεύση Ελευθερίας εάν μπει στη Βουλή και όταν μπει στη Βουλή, θα ασκήσει την Αντιπολίτευση και τα πολιτικά καθήκοντα με τον τρόπο που αξίζουν οι πολίτες και η κοινωνία μας και ο λαός μας και θα διεκδικήσει, βεβαίως, και πολύ περισσότερα από την Αντιπολίτευση στην πορεία των πραγμάτων και αυτό είναι κάτι το οποίο έχω την αίσθηση, κυρία Μικέλη, ότι το γνωρίζουν και οι πολίτες, γιατί γνωρίζουν και τη διαδρομή τη δική μου και την πορεία τη δική μου, αλλά και την πορεία της Πλεύσης Ελευθερίας που είναι ένα κόμμα το οποίο αρνήθηκε και να μπει στο χέρι και στην τσέπη οποιουδήποτε, αρνήθηκε ανίερες συμμαχίες, αρνήθηκε χρηματοδοτήσεις και αλλού είδους διευκολύνσεις και πορεύεται με καθαρό τρόπο, με ένα τρόπο που πολλοί θα έλεγαν ότι δεν μπορεί να κάνεις έτσι πολιτική, αλλά εγώ λέω ότι έτσι μόνο πρέπει και αξίζει να κάνει κανείς πολιτική και πιστεύω ότι και οι πολίτες αυτό θα το εντοπίσουν και θα το αναγνωρίσουν.

ΜΑΡΚΕΛΛΑ ΜΙΚΕΛΗ: Να σας ευχαριστήσω πολύ για το χρόνο σας, χάρηκα που τα είπαμε.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Και  εγώ, κυρία Μικέλη, και χάρηκα πολύ που τα είπαμε, να ‘στε καλά.

ΜΑΡΚΕΛΛΑ ΜΙΚΕΛΗ: Να ‘στε καλά. Ήταν μαζί  μας, λοιπόν, η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου, είναι η Πρόεδρος, η Επικεφαλής του κόμματος Πλεύση Ελευθερίας.