Η συνέντευξη της Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωής Κωνσταντοπούλου, στο Ράδιο Ενημέρωση 92.2 Κατερίνης, στην εκπομπή του Γιάννη Φοροζίδη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΟΡΟΖΙΔΗΣ: Καλησπέρα. Ευχαριστώ πάρα πολύ για την αποδοχή της πρόσκλησης
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ σας ευχαριστώ για την πρόσκληση.
Γ.Φ.: Έλεγα ένα μικρό κομμάτι από την διαδρομή σας την πολιτική έως ότου επικοινωνήσουμε μαζί σας και με μια έρευνα που έχω κάνει δείχνει πολύ ενδιαφέρουσα διαδρομή. Θα μου επιτρέψετε να θέσω το πρώτο ερώτημα, έτσι, πολύ γρήγορα και επιγραμματικά για να το απαντήσετε. Ξεκινάτε το 2008 παρακαταθήκη πολιτική από τον πατέρα, επηρέασε στη συνέχεια των αποφάσεων;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Θα σας πω. Γενικά, η διαδρομή μου, αν θέλετε, υπήρξε μέχρι και το 2012, που αποφάσισα να ασχοληθώ πολύ πιο ενεργά και να είμαι υποψήφια στις Εκλογές, η διαδρομή μου προσπάθησα να είναι αυτόνομη και αυτόφωτη, χωρίς όμως ποτέ να παραστήσω ότι δεν ήτανε ο πατέρας μου και δεν είναι, ένας άνθρωπος που όχι απλώς με ενέπνευσε σε πάρα πολλά θέματα, αλλά και τον εκτιμώ βαθύτατα ως έναν από τους ελάχιστους πολιτικούς που συνδύασαν συνέπεια με αγωνιστικότητα και ριζοσπαστισμό, πάντοτε στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ελευθεριών όχι στα λόγια, αλλά στην πράξη. Αυτό προσπάθησα και προσπαθώ και εγώ στην διαδρομή μου, δηλαδή, οι πράξεις μου να μιλούν για το τί πρεσβεύω, οι πράξεις μου όχι μόνο σε επίπεδο πολιτικής αλλά σε επίπεδο κοινωνίας, στην άσκηση του επαγγέλματός μου, γιατί εγώ δεν υπήρξα ούτε και θα γίνω ποτέ επαγγελματίας πολιτικός. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι που ασχολούνται με την πολιτική πρέπει να είναι κομμάτι της κοινωνίας, πρέπει να βιοπορίζονται, πρέπει να ξέρουν πώς βγαίνει το ψωμί.
Γ.Φ.: Είπατε μια πολύ ουσιαστική κουβέντα, «να ξέρουν πώς βγαίνει το ψωμί». Πραγματικά, σας διέκοψα επίτηδες για να πω το εξής, για να βοηθήσω την κουβέντα μας να προχωρήσει. Στην ανάρτηση που έχω κάνει και, παρεμπιπτόντως, να σας πω αυτό, ότι τη συνέντευξή μας θα την ανεβάσω στη δική μου σελίδα στο Facebook το δικό μου για να μπορούν οι φίλοι μου να την ξανά ακούσουν και θα ήταν χαρά μου να συναινέσετε σε αυτό…
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Εννοείται, αυτό εννοείται, κύριε Φοροζίδη.
Γ.Φ.: Ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Να είστε καλά.
Γ.Φ.: Όταν αναρτήθηκε η δημοσίευση ότι θα είμαστε μαζί, με πήραν φίλοι τηλέφωνο και μου είπαν το εξής. Αυτή η φωνή, η συγκεκριμένη φωνή, με αυτό το ύφος γιατί έχει σιωπήσει;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Φοροζίδη, θα σας απαντήσω. Εγώ δεν έχω σιωπήσει λεπτό. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι, δυστυχώς, όταν δεν υπάρχει Κοινοβουλευτική εκπροσώπηση και ξέρετε ότι στις Εκλογές του 2019 η Πλεύση Ελευθερίας κατέβηκε στις Εκλογές, δυστυχώςκ δεν πήραμε το ποσοστό εκείνο που θα επέτρεπε την είσοδο στην Βουλή. Κάναμε, φυσικά, και συνεχίζουμε μία διαδικασία επανακαταμέτρησης που έχει μία σημασία και θα ανακοινώσουμε όταν όλα ολοκληρωθούν και τα συμπεράσματά μας, αλλά η ουσία είναι ότι όταν δεν υπάρχει Κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, δυστυχώς, και οι θέσεις και οι παρεμβάσεις δεν προβάλλονται με τον ίδιο τρόπο. Η αλήθεια, βέβαια, είναι κύριε Φοροζίδη, ότι εγώ πάντοτε επέλεγα και θέματα τα οποία ενοχλούν, πράγμα που κάνει ακόμη δυσκολότερο να διαδοθεί η παρέμβαση. Θέματα τα οποία και προκαλούν αντιδράσεις και ξέρουμε ότι τα αντιστρατεύονται πάρα πολύ ισχυρά συμφέροντα. Τέτοιο θέμα είναι και η Διαγραφή του Χρέους και η Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών.
Γ.Φ.: Ήρθα έτσι στα θέματα που θέλω να συζητήσουμε, γιατί η έρευνά μου δείχνει ότι είσαστε, ως Πρόεδρος της Βουλής, να πούμε ότι τιμήσατε τη θέση του Προέδρου της Βουλής μία περίοδο δύσκολη για την Ελληνική πολιτική σκηνή και οι παρεμβάσεις ήτανε ουσιαστικές, οι πρωτοβουλίες σας για τη διαγραφή του χρέους των πολεμικών αποζημιώσεων είναι παροιμιώδεις και θα πω ότι έχει μείνει στην ιστορία ότι είστε ο μόνος άνθρωπος που τις διεκδικεί ακόμη και σήμερα. Έρχεται εδώ να συνηγορήσει το Κόμμα των Πρασίνων στη Γερμανία, το οποίο να πω, παρεμπιπτόντως, ότι ανεβαίνει πάρα πολύ σε ποσοστά, με προοπτική, ίσως, να κυβερνήσει την επόμενη τετραετία τη Γερμανία και συμφωνεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, αν όχι απόλυτα, με τις θέσεις που εκφράζατε τότε. Υπάρχει μια δικαίωση;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Η δικαίωση κύριε Φοροζίδη θα υπάρξει, όταν επιτέλους η Ελληνική Πολιτεία πρώτα απ’ όλα θα διεκδικήσει αυτά που οφείλονται στο λαό μας, τα οποία καμία Κυβέρνηση δεν έχει δικαίωμα να τα εκχωρεί και να παραιτείται από αυτά και η δικαίωση, φυσικά, θα υπάρξει όταν επιτέλους καταβληθούν αυτά τα οφειλόμενα για αποζημιώσεις, επανορθώσεις, για το κατοχικό δάνειο και για τους κλεμμένους αρχαιολογικούς θησαυρούς μας, αυτά τα οποία δηλαδή η Γερμανία πεισματικά και οι Κυβερνήσεις της πεισματικά αρνούνται να αναγνωρίσουν. Έχετε δίκιο στο ότι λέτε ότι είμαστε το μόνο Πολιτικό Κόμμα, η Πλεύση Ελευθερίας είναι πραγματικά το μόνο πολιτικό κόμμα που έχει στην ατζέντα του, και μάλιστα πολύ ψηλά, μεταξύ των έξι κυρίαρχων προτεραιοτήτων της, τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών και αυτό έχει να κάνει με το ότι μιλάμε για ένα Εθνικό θέμα, για ένα Εθνικό ζήτημα. Οι θηριωδίες των Ναζί στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και η αξίωση αποζημίωσης των θυμάτων, αλλά και της χώρας μας η οποία αποδεκατίστηκε, καταστράφηκε από την επέλαση των κατοχικών δυνάμεων είναι Εθνικό ζήτημα που δεν μπορεί να εγκαταλείπεται, ούτε μπορεί να μπαίνει κάτω από το συρτάρι. Δυστυχώς, όπως ξέρετε, έχουμε ένα αρνητικό ρεκόρ αδιανόητο, ότι, δηλαδή, έχουν περάσει, τώρα, στις 8 Απριλίου θα συμπληρωθούν 21 χρόνια από τότε που η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου αποφάσισε ότι πρέπει να αποζημιωθούν τα θύματα του Διστόμου από το κράτος της Γερμανίας για το ολοκαύτωμα του Διστόμου και για να εφαρμοστεί αυτή η απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου που βγήκε πριν από 21 χρόνια, το μόνο που χρειαζόταν ήταν και είναι η υπογραφή του Υπουργού Δικαιοσύνης της Ελλάδας, γιατί έτσι απαιτείται με βάση την πολιτική μας δικονομία, επειδή ο οφειλέτης είναι ένα ξένο Δημόσιο, το Γερμανικό Δημόσιο. Ε, λοιπόν, 15 Υπουργοί Δικαιοσύνης που έχουν περάσει από τότε, όλων των Κυβερνήσεων συμπεριλαμβανομένων δεν υπέγραψαν, αρνήθηκαν να θέσουν την υπογραφή τους, με κορυφαίο, βέβαια, εξευτελιστικό παράδειγμα το παράδειγμα των Υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ που, ενώ ήταν στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ η καταβολή και η Διεκδίκηση των Γερμανικών Επανορθώσεων και ενώ ο πρώτος Υπουργός Δικαιοσύνης, ο κύριος Παρασκευόπουλος είπε στις προγραμματικές του δηλώσεις ότι θα βάλει αυτήν την πολυπόθητη υπογραφή για την καταβολή των αποζημιώσεων στα θύματα του Διστόμου, τελικώς, υπαναχώρησε και κανένας διάδοχός του στη συνέχεια δεν έπραξε το καθήκον του και τα υπεσχημένα.
Γ.Φ.: Αυτό, κυρία Κωνσταντοπούλου, θεωρείτε, με παραξενεύει βασικά κάτι άλλο. Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ελλάδος έχει πάρει μία απόφαση και για να γίνει εκτελεστή πρέπει να την υπογράψει ο Υπουργός;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι.
Γ.Φ.: Δηλαδή είναι πιο πάνω από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Ελλάδος;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Δυστυχώς, ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας προβλέπει ότι για λόγους που μπορεί να αφορούν τις Διεθνείς Σχέσεις της χώρας, όταν αντίδικος σε μία υπόθεση είναι κάποιο ξένο Κράτος, επιβάλλεται να υπογράψει ο Υπουργός Δικαιοσύνης.
Γ.Φ.: Εμπλέκεται δηλαδή, εμπλέκεται δηλαδή, συγνώμη που σας διακόπτω αλλά προσπαθώ να το κάνω όσο γίνεται πιο καθαρό.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως.
Γ.Φ.: Εμπλέκεται, δηλαδή, το πολιτικό, η εκάστοτε πολιτική διάθεση που μπορεί να έχει το Κόμμα που κυβερνά την Ελλάδα;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κάνετε καλά και το επισημαίνετε ως κάτι και παράδοξο και ενοχλητικό σε σχέση με τη διάκριση των εξουσιών και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, έχετε δίκιο που το υπογραμμίζετε. Εκείνο όμως που πρέπει ακόμα περισσότερο να υπογραμμίσουμε είναι ότι ισχυούσης αυτής της διάταξης οι Υπουργοί Δικαιοσύνης έχουνε βάλει άπειρες υπογραφές για να εκτελεστούν άπειρες αποφάσεις κατά ξένων Κρατών. Η μοναδική υπογραφή που δεν μπαίνει είναι αυτή η συγκεκριμένη και το πιο αποκαλυπτικό, βέβαια, που είχαμε εμείς το προνόμιο να αποκαλύψουμε, η Πλεύση Ελευθερίας δηλαδή, και η πρωτοβουλία που έχουμε συστήσει για το θέμα της Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών και συνολικά για τα θέματα της Δικαιοσύνης, η πρωτοβουλία μας που λέγεται Δικαιοσύνη για Όλους, το 2017, όταν, όπως θυμάστε, είχαμε, είχα, εγώ προσωπικά κάνει μία ενέργεια στο Δίστομο και είχα ζητήσει από τον Γερμανό Πρέσβη να μην καταθέσει στεφάνι, λέγοντάς του ότι δεν μπορεί να καταθέτει στεφάνι υποκριτικά η Γερμανία την ώρα που αρνείται να αποζημιώσει τα θύματα των θηριωδιών του Τρίτου Ράιχ και προς στιγμήν είχε υπαναχωρήσει ο Γερμανός Πρέσβης, τότε λοιπόν, είχαμε οργανώσει, είχαμε καταθέσει μια μηνυτήρια αναφορά για την άρνηση των Κυβερνήσεων να διεκδικήσουν αυτήν την οφειλή, άρνηση εις βάρος του Δημοσίου, γιατί είναι πολλά τα χρήματα που οφείλονται, είναι τουλάχιστον 341 δισεκατομμύρια ευρώ σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, όχι σύμφωνα με προσωπικούς μας υπολογισμούς, σύμφωνα με τις επίσημες εκθέσεις των αρμοδίων οργάνων του Ελληνικού Κράτους υπολογίζεται σε αυτό το ύψος η οφειλή.
Γ.Φ.: Είναι μεγάλο, είναι μεγάλο το ποσό. Συγνώμη αν σας διακόπτω.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως.
Γ.Φ.: Προσπαθώ να το κάνω όσο γίνεται πιο απλοϊκό. Εσείς το θέτετε μέσα από την νομική του διάσταση, εγώ προσπαθώ να το κάνω απλό, να το καταλάβουν οι ακροατές μου ότι, ενώ υπάρχει η περίπτωση ως σενάριο η επόμενη Κυβέρνηση της Γερμανίας να είναι θετική στην αποζημίωση, παρόλα αυτά θα χρειαζόμαστε την υπογραφή ενός Υπουργού για να εισπράξουμε αυτήν την αποζημίωση ως Ελληνικό Δημόσιο. Είναι λάθος ή σωστό;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Το θέμα είναι ακόμα χειρότερο. Πολύ σωστό είναι αυτό που λέτε και το θέμα είναι ακόμα χειρότερο με βάση αυτό που επισημάνατε, ότι το θέμα συζητήθηκε ανήμερα της Εθνικής μας Επετείου, την 25η Μαρτίου συζητήθηκε στη Γερμανική Βουλή το θέμα αυτό και στην Ελληνική Βουλή δεν συζητείται εδώ και χρόνια. Από τότε που διαλύθηκε η Βουλή, τον Αύγουστο του 2015, από τότε που ματαιώθηκαν οι διαδικασίες που είχα δρομολογήσει για τη διεκδίκηση αυτών των οφειλών, ό,τι έχει γίνει υπήρξε προσχηματικό και, δυστυχώς, το χειρότερο που έχει επιβεβαιωθεί είναι εκείνο που μας αποκάλυψε ο Γερμανός βουλευτής, ο Ανδρέι Χούμκο, που είναι ένας αξιολογότατος, ενεργότατος βουλευτής του Γερμανικού Κοινοβουλίου και ενεργός στα θέματα των Γερμανικών Οφειλών, ότι δηλαδή, υπάρχουν έγγραφα της Γερμανικής Κυβέρνησης ήδη από τη δεκαετία του 2000 που λένε, και τα έχουμε αυτά τα έγγραφα, που λένε ότι δεν υπάρχει ζήτημα σε σχέση με την εκτέλεση της αποφάσεως για το Δίστομο, καθότι πιστεύουμε ότι ο Έλληνας Υπουργός Δικαιοσύνης δεν θα υπογράψει. Δηλαδή, με λίγα λόγια και για να το κάνουμε λιανά, είχαν διαβεβαιώσεις οι Γερμανοί κυβερνώντες όλα αυτά τα χρόνια ότι δεν θα υπάρξει Υπουργός Δικαιοσύνης Έλληνας που θα υπογράψει για τα συμφέροντα της Ελλάδας. Καταλαβαίνετε ότι αυτό είναι μία τεράστια προδοσία σε βάρος της χώρας μας.
Γ.Φ.: Να το αφήσουμε, να το αφήσουμε έτσι να πλανάται; Γιατί θεωρώ ότι είναι πραγματικά ένα καμπανάκι τόσο δυνατό που όσοι Έλληνες το ακούσουνε δεν υπάρχει περίπτωση να μην τους μείνει στο μυαλό αυτό που είπατε, ότι δεν υπάρχει ένας Υπουργός Δικαιοσύνης ο οποίος θα υπογράψει αυτό το κείμενο. Και να αλλάξω θέμα για να μην του δώσουμε μεγαλύτερη έκταση, γιατί παρουσιάζετε πρωτοβουλίες στις οποίες χρήζουν ανάδειξης τα θέματα. Ένα από αυτά, πριν πάμε στο βασικότερο για τις Πρέσπες, στο οποίο κάνατε μία δήλωση πολύ επίκαιρη θα έλεγα διαχρονικά, να πάμε λιγάκι στο χρέος που δημιουργήθηκε μετά το 2008 των Ελλήνων προς τις τράπεζες. Ένα χρέος το οποίο δεν ήταν υπεύθυνοι γιατί έχασαν τη δουλειά τους. Να πω εδώ ότι έχει γίνει ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τρεις φορές με χρήματα του Ελληνικού Δημοσίου, με συνέπεια την τρίτη φορά να επέλθουν σε ιδιωτικά κεφάλαια οι τράπεζες. Μήπως ήτανε και ένας λόγος διαγραφής των δανείων των Ελλήνων πολιτών η ανακεφαλαιοποίηση;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Οπωσδήποτε οι λεγόμενες οφειλές των Ελλήνων πολιτών προς τις τράπεζες, οπωσδήποτε, δεν είναι ούτε πραγματικές, ούτε έγκυρες, για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι ότι με ψευδείς παραστάσεις, με Υπουργούς που λέγανε και διαβεβαίωναν τον Ελληνικό λαό ότι οι Ελληνικές τράπεζες είναι στιβαρές, ότι δεν έχουν τοξικά προϊόντα και ούτω καθεξής και ότι δεν θα μας χτυπήσει εμάς η κρίση, τα θυμάστε αυτά που λέγονταν το 2008.
Γ.Φ.: Βεβαίως, βεβαίως.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Με αυτές τις ψευδείς διαβεβαιώσεις και με την απόκρυψη της πραγματικής κατάστασης και της υπερχρέωσης της χώρας με παράνομα μέσα, οι Έλληνες πολίτες κρατήθηκαν στο σκοτάδι σε σχέση με το τι γινόταν στην πλάτη τους. Στη συνέχεια όταν αποφασίστηκαν οι ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών ως ένα από τα μέσα, όχι για να ενισχυθεί ούτε το Ελληνικό Κράτος, ούτε ο Ελληνικός λαός, αλλά να μην καταρρεύσουν ιδιωτικά συμφέροντα σχετιζόμενα όχι μόνο με τις Ελληνικές τράπεζες, αλλά κυρίως με τις Γαλλικές και τις Γερμανικές Τράπεζες, αυτές ήταν και η αιτία και η έκθεσή τους σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου ήταν η αιτία που κρυβόταν πίσω από τα Μνημόνια, όταν έγιναν λοιπόν αυτά δεν υπολογίστηκαν τα εξής. Πρώτον, δεν υπολογίστηκε ότι μία τράπεζα η οποία εισπράττει δημόσιο χρήμα, δηλαδή, χρήματα του Ελληνικού λαού θα πρέπει να περιέλθει και στα χέρια του Κράτους του Δημοσίου αφού πια, αυτό έχει συμβάλει στην επιβίωσή της.
Γ.Φ.: Στο αντίστοιχο ποσοστό φυσικά.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Φυσικά.
Γ.Φ.: Ναι.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Φτάσανε, βέβαια αυτό το ποσοστό να καταλάβει το σχεδόν το 100%.
Γ.Φ.: Το 100% απ’ ότι αντιλαμβάνομαι.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Το δεύτερο που δεν υπολογίστηκε ήταν ότι με αυτά τα χρήματα αποζημιώθηκαν οι τράπεζες για την έκθεσή τους από δανεισμό σε πολίτες. Με λίγα λόγια, δηλαδή, τα χρήματα αυτά προορίζονταν να καλύψουν τη ζημιά από τα λεγόμενα κόκκινα δάνεια.
Γ.Φ.: Άρα, το Ελληνικό Κράτος έχει πληρώσει τα κόκκινα δάνεια των Ελλήνων.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Είναι σαφές.
Γ.Φ.: Με ποια δικαιοδοσία τότε, κυρία Κωνσταντοπούλου, παραδίδονται τα κόκκινα δάνεια σε ξένα fund για να μπορούν να τα εισπράξουν;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτά είναι αντισυνταγματικές και παράνομες διαδικασίες τις οποίες, δυστυχώς, δρομολόγησαν όλες οι μνημονιακές Κυβερνήσεις, στην αρχή η Κυβέρνηση Παπανδρέου, στη συνέχεια η Κυβέρνηση Παπαδήμου, εν συνεχεία η Κυβέρνηση Σαμαρά, μετά η Κυβέρνηση Τσίπρα και, τελικώς, και η Κυβέρνηση Μητσοτάκη πλέον, εξελίξεις, δηλαδή, τις οποίες δρομολόγησαν σε πείσμα του ότι δεν επιτρέπεται να γίνει κάτι τέτοιο, δεν επιτρέπεται δηλαδή να εκτεθούν οι Έλληνες πολίτες σε καταδίωξη από κάποιους τρίτους, οι οποίοι διεκδικούν τώρα πλήρη την αντικαταβολή των δανείων, ενώ για τα δάνεια αυτά οι τράπεζες έχουν αποζημιωθεί. Θα έπρεπε, συνεπώς, για να απαντήσω και στο ερώτημά σας απολύτως συγκεκριμένα, η Σεισάχθεια για την οποία μιλούσαμε κάποτε πολλοί περισσότεροι, μιλάμε τώρα πια πολύ λιγότεροι…
Γ.Φ.: …ξεχάστηκε θέλω να σας πω, ξεχάστηκε.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι απλώς ξεχάστηκε, θάφτηκε και θάφτηκε συστηματικά με ένα αφήγημα που έλεγε, δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς, ενώ η πραγματικότητα είναι ότι κάποιοι ξεπούλησαν τον Ελληνικό λαό για να βολέψουν τον εαυτό τους, τους συγγενείς τους, τους εκλεκτούς τους και για να επιδοθούν σε παράνομες πράξεις όπως αυτές για τις οποίες έγινε και χθες στη Βουλή συζήτηση.
Γ.Φ.: Το επίκαιρο θέμα… βγαίνει στην επικαιρότητα ένα-ένα θέμα, η Πανδημία τα καλύπτει όλα ούτως ή άλλως, η περίπτωση του κυρίου Παππά ο οποίος παραπέμπεται σε προανακριτική, για να το προχωρήσουμε το θέμα. Πιστεύετε ότι υπάρχουν ενδείξεις για αυτή την ιστορία;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κοιτάξτε, πιστεύω ότι κατά του κυρίου Παππά υπάρχουν ενδείξεις όχι μόνο για αυτή την ιστορία, αλλά και για άλλες ιστορίες που έχουνε δει το φως της δημοσιότητας, από την περίπτωση Πετσίτη, στην περίπτωση των συνομιλιών με τον Μιωνή, σε πάρα πολλά θέματα για τα οποία το πρόσωπο αυτό θα πρέπει να ελεγχθεί. Βεβαίως, πρέπει να σας πω ότι δεν διατηρώ μεγάλες προσδοκίες ως προς το τί θα κάνει η σημερινή Κοινοβουλευτική πλειοψηφία, διότι έχω την πάγια θέση ότι, δυστυχώς, όταν ένα βρώμικο σύστημα συγκρούεται με ένα άλλο βρώμικο σύστημα, στο τέλος τα δύο βρώμικα συστήματα θα τα βρουν και επειδή υπάρχουν πολλοί σκελετοί στις ντουλάπες εκατέρωθεν, πολύ φοβάμαι ότι δεν θα οδηγηθούμε σε αυτό που πρέπει πραγματικά να γίνει και είναι μία πραγματική διαδικασία κάθαρσης.
Γ.Φ.: Δηλαδή, εγώ δεν πέφτω από τα σύννεφα, ελπίζω ότι δεν θα πέσουνε και οι ακροατές μας. Και για να μην σας κρατώ πολύ, ξέρω ότι ο χρόνος σας είναι πολύτιμος, θέλω να πάμε στο τελευταίο θέμα που μου κάνει μεγάλη εντύπωση και πρόκειται να έρθει στην Ελληνική Βουλή για την επικύρωση της στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ των Σκοπίων, κατ’ εμέ, και της Ελλάδος. Είχατε δηλώσει ότι είστε κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών, διότι εκχωρείται Εθνική Κυριαρχία, είχατε δηλώσει.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι, καί το είχα δηλώσει καί αυτά που είχα δηλώσει τότε, δηλαδή το ’18 και το ’19 τα υποστηρίζω απολύτως και σήμερα. Η συμφωνία αυτή είναι αντισυνταγματική, αντίκειται στο Διεθνές Δίκαιο, δεν θα έπρεπε ποτέ να έχει ψηφιστεί. Η διαδικασία ψήφισής της δε στη Βουλή είναι η αποκαλυπτικότερη, οργιαστικότερη διαδικασία καί στην Ελληνική Βουλή και στην Βουλή των Σκοπίων. Είδαμε τις εξαγορές Βουλευτών και τις πιέσεις και τους εκβιασμούς, σχεδόν ανάγλυφους, να εκτυλίσσονται και είναι μεγάλο δυστύχημα, αλλά δεν ήτανε, εγώ δεν πέφτω από τα σύννεφα, το είχα προβλέψει και είχα προειδοποιήσει. Είναι μεγάλο δυστύχημα ότι και η σημερινή Κυβέρνηση που, ως Αντιπολίτευση, προφασίστηκε ότι διαφωνεί με τη συμφωνία των Πρεσπών για να κεφαλαιοποιήσει ψήφους, σήμερα όχι απλώς την εφαρμόζει, αλλά ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να κάνει κι αλλιώς.
Γ.Φ.: Η δικαιολογία που εκφράζει η Νέα Δημοκρατία αυτή τη στιγμή είναι ότι μία συμφωνία διακρατική που έχει υπογραφεί, δεν μπορεί να διαγραφεί, δεν μπορεί να εκλείψει. Είναι αλήθεια αυτό; Γιατί απ’ όσο εγώ έχω διαβάσει υπάρχει μια διαδικασία που μπορεί κανείς μια συμφωνία μεταξύ Κρατών να την διαγράψει και να μην την αποδεχθεί. Νομικά πώς γίνεται;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Φυσικά και μπορεί να ακυρωθεί μία συμφωνία που δεν έχει υπογραφεί με βάση τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και μία τέτοια συμφωνία είναι αυτή. Και σε κάθε περίπτωση αυτό το επιχείρημα κύριε Φοροζίδη το έχουμε ακούσει τόσες φορές ξέρετε για ποιες συμφωνίες; Για τα Μνημόνια. Μας επαναλαμβάνουν ότι δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, γιατί οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται. Όμως και η συμφωνία των Πρεσπών όπως και τα Μνημόνια δεν έχουν υπογραφεί με βάση τις διαδικασίες, τις αρχές, τις διατάξεις, τις εγγυήσεις, τις προϋποθέσεις του Διεθνούς Δικαίου, του Ελληνικού Συντάγματος και των παραδεδεγμένων οικουμενικώς διεθνών κανόνων σύναψης διεθνών συμφωνιών. Συνεπώς, αυτά όλα είναι δικαιολογίες, η αλήθεια είναι αυτή που είχαμε πει και τότε, ότι ο κύριος Μητσοτάκης παρακαλούσε να υπογράψει τη Συμφωνία των Πρεσπών ο κύριος Τσίπρας, για να μην την υπογράψει ο ίδιος. Η πρόθεσή του, όμως, ήτανε να την εφαρμόσουν σε κάθε περίπτωση. Όλα τα υπόλοιπα είναι, δυστυχώς, καί οικτρές δικαιολογίες καί μία εξαπάτηση του Ελληνικού λαού, ο οποίος θα πρέπει πραγματικά και το λέω σαν πρόσκληση στους πολίτες, θα πρέπει να τα βάλουν κάτω τα πράγματα, να δουν ποιος έχει πει τί και τί έχει πράξει και να σταματήσουν να ενδίδουν στις απάτες που διαπράττουν εις βάρος τους τα πολιτικά Κόμματα που έχουν κυβερνήσει.
Γ.Φ.: Ξέρετε ότι το θέμα αυτό πονάει πάρα πολύ εμάς που ζούμε στη Βόρειο Ελλάδα, στη Μακεδονία.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Ε, βέβαια, το ξέρω, αλλά να ξέρετε ότι μας πονάει όλους.
Γ.Φ.: Αγγίζει ευαίσθητες χορδές εδώ, γιατί υπάρχουν οικογένειες όχι μόνο από τη Βόρειο Ελλάδα που έχουνε δώσει το αίμα τους για αυτήν την διαδικασία, αλλά και από τη Νότια Ελλάδα, από το σύνολο της Ελλάδος, παραμένετε στην ίδια θέση αταλάντευτα;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Απολύτως.
Γ.Φ.: Χωρίς οποιαδήποτε πιθανότητα αυτό να αλλάξει στο μέλλον;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Φοροζίδη, αν μη τι άλλο, νομίζω ότι έχω αποδείξει στην πράξη και από την τρίτη Πολιτειακή θέση, ότι εγώ δεν τα γυρνάω, ούτε αλλάζω αυτά που λέω από θέση εξουσίας, τα υπηρετώ και αυτό νομίζω ότι αποδεικνύει ότι και ο καθένας που βρίσκεται σε θέση εξουσίας, εάν θέλει, μπορεί να υπηρετήσει τις αρχές του. Μένει, λοιπόν, ο Ελληνικός λαός να δώσει δύναμη και βήμα σε αυτούς που πράγματι υπηρετούν το συμφέρον του και τα δίκαιά του και όχι σε αυτούς που πάνε να αρπάξουν την ψήφο του ώστε στο τέλος να τον πουλήσουν και να τον εξαπατήσουν.
Γ.Φ.: Η Πλεύση Ελευθερίας θα είναι πάλι στις επόμενες Εκλογές παρούσα, το θεωρώ δεδομένο.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Η Πλεύση Ελευθερίας θα είναι θα είναι παρούσα.
Γ.Φ.: Θέλω την θέση σας για την… πώς να τη χαρακτηρίσω… μεταξύ γειτόνων, τις διαφορές μεταξύ των δύο Κρατών Ελλάδος-Τουρκίας. Ποια είναι η θέση σας σε αυτή τη φάση, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί το παγκόσμιο κλίμα απέναντι προς την Τουρκία, υπέρ της Ελλάδος και πώς βλέπετε ότι μπορεί να φτάσει σε κάποιο αποτέλεσμα;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Θα σας πω. Η άποψή μου είναι ότι θα πρέπει η εξωτερική μας πολιτική να είναι πολύ προσεκτικά και στρατηγικά χαραγμένη, χωρίς να ξεγελιόμαστε από συγκυρίες θετικές ή αρνητικές. Πρέπει να έχουμε έναν γείτονα που ξέρουμε ότι πάντοτε θα είναι γείτονάς μας και ξέρουμε, επίσης, ότι διαχρονικά στην ιστορία της αυτή η χώρα, λόγω των επιλογών των Κυβερνήσεων και των ηγετών της έχει μία παράδοση επεκτατική, μία παράδοση παραβίασης του Διεθνούς Δικαίου, μία παράδοση αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και, γενικά, επίσης, μία παράδοση τακτικής δημιουργίας τετελεσμένων. Αυτό δεν επιτρέπεται να τα αγνοούμε.
Γ.Φ.: Και μία παράδοση να συμπληρώσω, μη αναγνώρισης των γενοκτονιών που έχει κάνει.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Απολύτως.
Γ.Φ.: Και έχετε συμβάλει πάρα πολύ στην αναγνώριση και των Αρμενίων και των Ποντίων, στις γενοκτονίες τους.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως. Αυτά τα ιστορικά γεγονότα, η τριπλή γενοκτονία της δεκαετίας του 1910, δηλαδή, η γενοκτονία Αρμενίων, Ποντίων και Ασσυρίων, ήτανε και ο προάγγελος των γενοκτονιών που διέπραξε στη συνέχεια ο Χίτλερ, ο οποίος είχε ως τσιτάτο του, ως μότο του, την φράση, ποιος θυμάται τώρα την γενοκτονία των Αρμενίων, όταν στη συνέχεια ξεκλήριζε όχι μόνο τους Εβραίους, αλλά και άλλους λαούς όπως ο Ελληνικός λαός. Είναι λοιπόν δεδομένο ότι έχουμε αυτόν τον γείτονα, είναι επίσης δεδομένο ότι δεν έχουμε, δυστυχώς, κατά τις τελευταίες δεκαετίες ασκήσει με τρόπο αποτελεσματικό και σχεδιασμένο τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και, κυρίως, αυτό είναι πολύ μεγάλο λάθος που διαπράττει και η σημερινή Κυβέρνηση και διέπρατταν και οι προηγούμενες, δεν έχουμε μία σταθερή προσήλωση όπως θα έπρεπε, στην υπεράσπιση και στην προαγωγή του Διεθνούς Δικαίου ως βασικής αρχής με την οποία δρούμε. Η Ελλάδα αυτόν τον σύμμαχο έχει και αυτός είναι ο μοναδικός της σύμμαχος, το Διεθνές Δίκαιο. Όποια άλλη συμμαχία συγκυριακά διαμορφώνεται δεν μας επιτρέπει να διαμορφώνουμε αντίστοιχα την προσδοκία ότι θα μας στηρίξει ο ένας ή ο άλλος, διότι, ξέρετε και ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτές οι κινήσεις στήριξης πολύ γρήγορα και εύκολα αποσύρονται και μεταλλάσσονται και το έχουμε δει πάρα πολλές φορές αυτό στη σχέση μας με την Τουρκία.
Γ.Φ.: Δεν χρειάζεται παρά να δούμε τους Σύριους τους οποίους εγκαταλείψανε, οι σύμμαχοί τους είναι μία ιστορία που την έχουμε μπροστά μας και λέτε, θεωρείτε ότι θα συναντήσουμε κάτι αντίστοιχο στη δεδομένη, στη δύσκολη στιγμή αν ποτέ παρουσιαστεί;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κοιτάξτε, εγώ λέω ότι η Ελλάδα, δυστυχώς, και μέσα από την εμπειρία του Μνημονίου, έχει, ξέρει πολύ καλά ότι θα αντιμετωπίσει λύκους εάν κάποια στιγμή βρεθεί να υπερασπίζεται πράγματα που για τα συμφέροντά τους τα Κράτη τα οποία εμφανίζονται ως κραταιά στη διεθνή κονίστρα αποφασίσουν ότι δεν τους συμφέρουν και αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να διαμορφώσουμε και να διεκδικούμε στις διεθνείς μας σχέσεις την αναγνώριση του Διεθνούς Δικαίου, όχι να την εκχωρούμε κάθε φορά, είτε υπογράφοντας Μνημόνια, είτε υπογράφοντας τη Συμφωνία των Πρεσπών, είτε συμβαλλόμενοι με το Κράτος του Ισραήλ που έχει παραβιάσει τα μάλα το Διεθνές Δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα με παράλληλους τρόπους με αυτούς που έχει κάνει η Τουρκία.
Γ.Φ.: Με τους Παλαιστίνιους, ναι.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Είναι λοιπόν, υπάρχει ένα έλλειμμα τέτοιο στην εξωτερική μας πολιτική, όπως αντίστοιχα υπάρχει και μία ανακολουθία στις τελευταίες πρωτοβουλίες που έχουν να κάνουν με την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια, που έχει γίνει μόνο για το Ιόνιο, δεν έχει γίνει το αντίστοιχο στο Αιγαίο. Αυτό, εάν παραμείνει έτσι, είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα, γιατί συνιστά εκ μέρους της Ελλάδας μια έμμεση αναγνώριση ότι είναι άλλο καθεστώς στο Αιγαίο και αντί για πράξη τελικά κυριαρχίας, θα καταντήσει πράξη αναγνώρισης μειωμένης κυριαρχίας. Είναι λοιπόν και αυτό στις θέσεις μας ότι θα έπρεπε άμεσα να επεκταθούν τα χωρικά μας ύδατα όπως δικαιούμαστε κατά το Διεθνές Δίκαιο εδώ και δεκαετίες τα 12 μίλια και στο Αιγαίο, προκειμένου να αρθεί κάθε είδους διεκδίκηση και διατύπωση από πλευρά Τουρκίας.
Γ.Φ.: Έχω κλέψει πάρα πολύ από το χρόνο σας, νιώθω λίγο άβολα.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Καθόλου, μην ανησυχείτε, είναι χαρά μου.
Γ.Φ.: Δεν θα σας ευχαριστήσω ακόμα, θα το κάνω στο τέλος. Θέλω μία τελευταία τοποθέτηση για αυτό που απασχολεί όλους τους Έλληνες στην καθημερινότητά τους. Η διαχείριση της Πανδημίας. Αν και κατά πόσο υπάρχει ένα ποσοστό επιτυχίας και ποιο είναι αυτό και ποια είναι και αν υπάρχει αποτυχία και τι ποσοστό αποτυχίας έχει αυτό στη διαχείρισή του.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Φοροζίδη, θα σας μιλήσω ειλικρινά, όπως πάντα κάνω. Θεώρησα και θεωρήσαμε ότι οι πρώτοι μήνες, οι πρώτοι δύο μήνες διαχείρισης της Πανδημίας, δηλαδή, ο περσινός Μάρτης και Απρίλης ήτανε μήνες κατά τους οποίους γίνανε σωστές κινήσεις, καταρχήν, από πλευράς Κυβέρνησης και το είπαμε θαρρετά. Δυστυχώς, και όταν λέω σωστές κινήσεις εννοώ πολύ συγκεκριμένα και τα μέτρα προστασίας και προφύλαξης των πολιτών, με το Lockdown, με την ενίσχυση των ανθρώπων οι οποίοι πλήττονταν. Βέβαια, ενίσχυση που έπρεπε να γίνει οριζόντια και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ σε οριζόντιο επίπεδο. Δυστυχώς, από τον Μάιο και μετά αυτό το οποίο συμβαίνει δεν είναι, πραγματικά, δεν είναι σωστό, όχι απλώς δεν είναι αποτελεσματικό, αλλά είναι εξαιρετικά ριψοκίνδυνο. Είναι ξεκάθαρο ότι από το Μάιο και μετά έχουνε μπει σε μία ζυγαριά οι ανθρώπινες ζωές και η οικονομία και κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να ισορροπούν μεταξύ των δύο, παραγνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να υπάρξει οικονομία την ώρα που καταρρέει λόγω Πανδημίας η κοινωνία. Άρα, η οικονομία χρειάζεται de facto πολύ γενναία ενίσχυση από το Κράτος για να μην καταρρεύσει, δεν χρειάζεται αυτές οι κινήσεις άνοιξε-κλείσε-άνοιξε-κλείσε με ανασφάλεια σε όλους τους τομείς, με αβεβαιότητα σε όλους τους τομείς και, τελικά, με παρότρυνση των πολιτών στην αυτοδιακινδύνευση, γιατί πάρα πολλές δραστηριότητες από εκείνες που ανοίγουν κατά καιρούς είναι κινδυνώδεις δραστηριότητες, όπως, ας πούμε, είναι η διενέργεια διαφόρων μη επειγουσών διαδικασιών στα Δικαστήρια και ούτω καθεξής.
Γ.Φ.: Μου ανοίγετε συνέχεια κεφάλαια τα οποία, όμως, θα κρατήσω για την επόμενη συνέντευξη που ελπίζω να μου παραχωρήσετε γιατί, διαβάζοντας τί είναι η Πλεύση Ελευθερίας μου έκαναν εντύπωση πέντε λέξεις. Αντισυστημικό, αριστερό, πατριωτικό, προοδευτικό και ευρωσκεπτικιστικό κίνημα. Περιέχει μέσα όσα ένας δημοκράτης αισθάνεται ότι πρέπει να έχει ένα Κόμμα.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως. Κοιτάξτε, η Πλεύση Ελευθερίας είναι ένα κόμμα, τώρα διαβάσατε όπως καταλαβαίνουμε από τη Wikipedia το λήμμα. Έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να διαβάσετε και την διακήρυξή μας που έχει πραγματικά, θεωρώ, όλα εκείνα τα στοιχεία τα οποία πρέπει να αποτελούν πρόταγμα για κάθε δημοκράτη πολίτη, αλλά και για μία κοινωνία συνολικά που διεκδικεί να είναι ζωντανή και δημιουργική και όχι υποτελής και απενεργοποιημένη. Θεωρώ, κύριε Φοροζίδη, ότι ζούμε φυσικά μία εμπειρία εδώ και ένα χρόνο που δεν την έχουν ζήσει οι γενιές που βρίσκονται εν ζωή, είναι μία μεγάλη πρόκληση για όλους το να βγούμε καλύτεροι και όχι χειρότεροι από αυτή τη δοκιμασία. Δυστυχώς, θεωρώ ότι κάποιες τάσεις που επικράτησαν σε επίπεδο πολιτικής και Κκυβερνητικής πολιτικής αλλά και Αντιπολίτευσης γιατί και η Αντιπολίτευση, δυστυχώς, στο ίδιο μήκος κύματος κινείται εντός Βουλής, δυστυχώς, αυτές οι τάσεις δεν συμβάλουν ούτε στο να βγούμε αλώβητοι και καλύτεροι, ούτε στο να προστατεύσουμε και να ιεραρχήσουμε αυτά που είναι πράγματι ιεραρχικά ανώτερα και είναι οι ανθρώπινες ζωές, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τα δικαιώματα και οι ελευθερίες μας και η κοινωνική ευημερία. Για να μην αφήσω μετέωρη την απάντησή μου λοιπόν για την Πανδημία, δυστυχώς, διαμορφώνω την αίσθηση ότι επιχειρείται και από την Ελληνική Κυβέρνηση και συνολικά από τις Κυβερνήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, να βγάλουν τα σπασμένα της Πανδημίας στην πλάτη της κοινωνίας και αυτό είναι μία αντικοινωνική πολιτική, που δεν πρέπει να γίνει ανεκτή.
Γ.Φ.: Λοιπόν, η εικόνα την οποία εγώ είχα προσλάβει από τηλεοράσεως, με την εικόνα που σήμερα προσλαμβάνω με την συνομιλία μας, είναι τελείως διαφορετική οφείλω να σας πω. Σήμερα ακούω έναν άνθρωπο πολύ πιο… ίσως να ήσασταν και τότε, δεν το αμφισβητώ, αλλά ποια ήταν η εικόνα που παίρναμε. Σήμερα πιο ολοκληρωμένο στην παρουσίαση των θεμάτων ή των απόψεων του και, ίσως, το ξαναλέω, η τηλεόραση εκεί να έδειχνε αποσπασματικά κομμάτια και να μην ακουγόταν ολόκληρη η σκέψη σας, σήμερα ελπίζω ότι μας δόθηκε η ευκαιρία να την ακούσουμε εδώ τις σκέψεις και αυτό που βλέπω πλέον, αισθάνομαι, είναι ότι είναι μια συνεχής διεκδίκηση όλων αυτών που έχετε παραθέσει μέχρι τώρα στη συνομιλία μας.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Φοροζίδη, πράγματι η τηλεόραση ή τα Μέσα Ενημέρωσης μπορεί να δημιουργούν ενίοτε και μία αλλοιωμένη εικόνα ή μία παραμορφωμένη, παραποιημένη εικόνα. Άλλες φορές αυτό μπορεί να είναι τυχαίο ή να οφείλεται σε κάποιο σφάλμα αμελείας και άλλες φορές, βεβαίως, όταν ένας άνθρωπος ενοχλεί πολύ, οφείλεται και σε μία επιλογή να χτυπηθεί αυτός ο άνθρωπος για να μην ακούγεται η φωνή του. Εγώ το βίωσα, τα έχω βιώσει και τα δύο αυτά. Πράγματι, να σας πω ότι κάναμε μία πολύ ωραία συζήτηση σήμερα και είμαι εννοείται στη διάθεσή σας να την επαναλάβουμε και, βέβαια, νομίζω ότι το κυρίαρχο και το πιο σημαντικό είναι αυτό το οποίο αναδείξατε και υπογραμμίσατε ότι έχει σημασία ο Ελληνικός λαός, οι πολίτες και οι ακροατές να έχουν πρόσβαση στο τί λέει ο καθένας αλλά και ποια είναι τα δεδομένα, να μη γίνονται, δηλαδή, θύματα παραπληροφόρησης και αποπληροφόρησης η οποία πολλές φορές όχι απλώς είναι συστηματική, αλλά είναι και συστημική.
Γ.Φ.: Λοιπόν, να σας ευχαριστήσω για το χρόνο που μας αφιερώσατε, για την προθυμία για τη συνέντευξη και το να απαντήσετε σε όλες τις ερωτήσεις που έχω θέσει. Να σας δεσμεύσω για μία επόμενή μας ξανά συνέντευξη με πιο επίκαιρα θέματα και πιο πολλές λεπτομέρειες και με βάση την προκήρυξη ή μάλλον τη λογική του Κόμματός σας για να μπορέσουμε να κάνουμε πιο εύκολα γνωστό στον κόσμο τις θέσεις σας για πολλά θέματα που τον απασχολούν. Ευχαριστώ πάρα-πάρα πολύ.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Φοροζίδη, εγώ σας ευχαριστώ θερμά και με πολλή χαρά θα τα ξαναπούμε σύντομα.
Γ.Φ.: Να είστε καλά, να είστε καλά.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι είστε καλά, καλημέρα.
