Καλησπέρα σε όλους και σε όλες και, κυρίως, στους πιο μικρούς και τις πιο μικρές. Είπε ο Πρόεδρος της Κοινότητας ότι είναι φτωχική η αίθουσα. Εγώ την βλέπω πάρα πολύ πλούσια. Πλούσια σε ανθρώπους ζωντανούς, ζωηρούς, διεκδικητικούς, με χαμόγελο και με δημιουργικότητα και αυτό μου δίνει άλλον έναν λόγο να χαίρομαι που είμαι ανάμεσά σας.

Ευχαριστώ και την κυρία Πρόεδρο για τα πολύ θερμά της λόγια και είχα την ευκαιρία να αναπολήσω όλη μου τη ζωή με την αναδρομή που κάνατε στο παρελθόν.

Όμως, ας έρθουμε στο παρόν, στο σήμερα, στο τώρα.

Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με ευχές. Με ευχές ολόκαρδες για Χρόνια Πολλά.

Χρόνια Πολλά σε μια τριπλή διάσταση.

Χρόνια πολλά για τις ημέρες του Πάσχα και για την Ανάσταση που μας υπενθυμίζει ότι αποτελεί ανεκπλήρωτη ακόμη προσδοκία η Ανάσταση του λαού μας, η απελευθέρωσή του από τον Μνημονιακό ζυγό. Και μας επιβεβαιώνει ότι τη δική του Ανάσταση θα φέρει ο ίδιος ο λαός μας, ως μια νέα δημοκρατική επανάσταση εναντίον των δανειστών – δυναστών μας και των εγχώριων εκπροσώπων τους.

Δεύτερον, εύχομαι Χρόνια Πολλά για την Εργατική Πρωτομαγιά, που τιμάται σήμερα. Μια επέτειο αφιερωμένη στους εργάτες, που έδωσαν αγώνες και πλήρωσαν με αίμα τις διεκδικήσεις του οκταώρου και των εργασιακών δικαιωμάτων. Μια επέτειο που μας θυμίζει ότι τα κεκτημένα δικαιώματά μας είναι κατακτημένα με θυσίες και ότι δεν έχουμε δικαίωμα να αφήσουμε να μας τα αφαιρέσουν αλλά, αντίθετα, τιμώντας τη θυσία τόσων πριν από εμάς, έχουμε υποχρέωση να παλέψουμε για να τα ανακτήσουμε και να τα θωρακίσουμε.

Στην Ελλάδα, όταν τιμάμε την Πρωτομαγιά, τιμάμε και μια από τις μεγαλύτερες θυσίες: την εκτέλεση των 200 Αντιστασιακών – πατριωτών στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, Πρωτομαγιά του 1944. Και θυμόμαστε ότι η απελευθέρωσή μας από τη γερμανική ναζιστική – φασιστική μπότα πέρασε μέσα από τη μνημειώδη Αντίσταση και την αυτοθυσία αυτού του μικρού λαού, που διαθέτει, όμως, τεράστια γενναιότητα, φρόνημα και ψυχή, που είναι ικανά να μετακινήσουν βουνά, είναι ικανά να ανατρέψουν και τα πιο καταδυναστευτικά, ανελεύθερα καθεστώτα.

Ως τρίτη πτυχή των ευχών μου, σας εύχομαι Χρόνια Πολλά για την τοπική σας γιορτή, για τον Άγιο Αθανάσιο, στην οποία με τιμήσατε προσκαλώντας με. Τα ζωντανά τοπικά έθιμα ως στοιχείο της παράδοσής μας κι ως στοιχείο της ταυτότητάς μας μπορούν να αποτελέσουν – και η σημερινή σας εκδήλωση και η σημερινή σας παρουσία το αποδεικνύει – ότι μπορούν αυτά τα έθιμα να αποτελέσουν την ευκαιρία, το έναυσμα και την αφορμή για νέες συλλογικές διεργασίες, για μια νέα δημοκρατική συμμετοχή που αποτελεί προϋπόθεση για τη σύγχρονη απελευθέρωσή μας. Τον δικό μας αγώνα, αυτόν που καλούμαστε να δώσουμε, αυτόν που η μοίρα μας έταξε να υπηρετήσουμε.

Αποδέχθηκα με πολύ μεγάλη χαρά την πρόσκλησή σας να μιλήσω σήμερα στη γιορτή σας και να μοιραστώ μαζί σας αυτήν την μέρα. Οι λόγοι είναι δύο:

Ο πρώτος αφορά αυτό που αντιπροσωπεύει η Κοινότητά σας, η ακριτική Κέλλη της Φλώρινας, μια κοιτίδα αντίστασης στην μνημονιακή άλωση, μια ακριτική γωνιά αναγέννησης, δημιουργίας και προκοπής, σε πείσμα εκείνων που προσπαθούν να καταβυθίσουν το λαό μας στη δυστυχία, στην ανημποριά, στο μαρασμό. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η σημερινή εκδήλωση είναι αφιερωμένη στα παιδιά, στους νέους και στην παιδεία. Είναι, δηλαδή, αφιερωμένη στο μέλλον, που μπορεί να υπάρξει μόνο μέσα από τη νέα γενιά, μόνο μέσα από την ενδυνάμωση των νέων, μόνο μέσα από την ενίσχυση της παιδείας ως θεμελιώδους δικαιώματος κάθε πολίτη αλλά και ως θεμελιώδους υποχρέωσης του κράτους προς όλους τους πολίτες.

Γι’ αυτούς τους δυο σημαντικούς λόγους αποδέχθηκα την πρόσκληση και γι’ αυτούς τους δυο λόγους από εδώ, από την Κοινότητα της Κέλλης, πραγματοποιώ σήμερα και την πρώτη μου ομιλία στην Επικράτεια, μετά την ανακήρυξη της έναρξης της διαδικασίας συγκρότησης της Πλεύσης Ελευθερίας. Αυτής της προσπάθειας για τη δημιουργία ενός κόμματος – κινήματος, που είναι και θα είναι βγαλμένο από την κοινωνία και που θα βρεθεί σε κάθε γωνιά της Επικράτειας και σε κάθε κοιτίδα της ομογένειας, εκτός της Επικράτειας, σε άμεση και ζωντανή επαφή με τους πολίτες και πρώτιστα με τους νέους ανθρώπους. Σήμερα τιμάμε τα παιδιά, τιμάμε τους νέους και τιμάμε πολύ συγκεκριμένα τους έντεκα νέους και νέες που πέτυχαν σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας και θέλω να τους αναφέρω έναν έναν γιατί νομίζω ότι αξίζει να γνωρίζουμε ποιοι είναι αυτοί και ποιες είναι εκείνες ανάμεσά μας και ανάμεσά σας που έδωσαν αυτήν την μάχη για παιδεία, για γνώση μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες. (Αναφορά ονομάτων). Θέλω να σας συγχαρώ από καρδιάς και να σας πω ότι ο αγώνας για την ανάσταση και την παιδεία αποτελεί ταυτόχρονα μια πράξη αντίστασης, έναν αγώνα για γνώση και για μάθηση. Τιμάμε πρώτα εσάς γιατί δώσατε αυτή τη μάχη και πετύχατε και διαγράφεται αισιόδοξη η πορεία του μέλλοντός σας και ταυτόχρονα σκιαγραφείται λαμπερό και φωτεινό το παράδειγμά σας ως υπόδειγμα για τους άλλους νέους και νέες της κοινότητας. Τιμάμε, όμως, και τους γονείς σας που στήριξαν τον αγώνα αυτό σε πολύ αντίξοες συνθήκες για τις ελληνικές οικογένειες και ταυτόχρονα τιμάμε τους καθηγητές σας που επίσης σας στήριξαν και σας υποστήριξαν σε πολύ δύσκολες συνθήκες για την ελληνική παιδεία και το ελληνικό σχολείο. Θα έλεγα ότι γονείς και καθηγητές ενσαρκώνουν το υπόδειγμα και υλοποιούν την επιταγή αυτού του τραγουδιού, που τραγούδησε ο Παύλος Σιδηρόπουλος σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου και μουσική του Μίκη Θεοδωράκη που λέει «Έχε το νου σου στο παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα». Και το λέει περιγράφοντας τις απατηλές διαβεβαιώσεις που πολλοί μπορεί να δώσουν, ότι θα μας προσέξουν, ότι θα μας αγαπούν, ότι θα μας φροντίσουν. Ο λαός αυτός, ο τόπος αυτός δεν ευτύχησε να εκπροσωπείται από αντάξιες ηγεσίες και από επάξιες κυβερνήσεις. Δεν ευτύχησε να υπηρετηθεί από δημόσιους λειτουργούς που να σταθούν στο ύψος της ευθύνης τους.

Η σημερινή νέα γενιά καλείται να ζήσει σε χειρότερες συνθήκες από τις προηγούμενες. Και απευθυνόμενη στους νέους, στις νέες, στα παιδιά σας καλώ να μην το δεχθείτε αυτό.

Να μην δεχθείτε να ζήσετε χειρότερα από τους προηγούμενους.

Να αγωνισθείτε!

Και απευθυνόμενη στους παλιότερους, σας καλώ να μην το επιτρέψετε, να μην το επιτρέψουμε, να ζήσουν τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας χειρότερα απ’ ό,τι εμείς ή οι γονείς μας.

Στην απεύθυνση που έγινε από τον πατέρα Σεβαστιανό, προηγουμένως, και στην προβολή στο σήμερα της συκοφαντίας που δέχονται άνθρωποι και λαοί, έγινε μια πάρα πολύ εύστοχη αναφορά, η αναφορά στην κατασυκοφάντηση αυτού του λαού. Αυτός ο λαός, ο λαός μας, καλείται σήμερα να σκύψει το κεφάλι, να υπομείνει τον μνημονιακό ζυγό για να πληρώσει ένα χρέος που του λένε ότι δήθεν δημιούργησε, αφού τον συκοφάντησαν σε παγκόσμια κλίμακα περογράφοντάς τον ως έναν λαό τεμπέλη, χαραμοφάη, που ζούσε πάνω από τις δυνάμεις του και έτρωγε από τα έτοιμα.

Αυτό είναι ένα ψέμα.

Είναι μια συκοφαντία.

Είναι ένα τέχνασμα κι ένας τρόπος για να πεισθεί ο λαός αυτός, να αναδεχθεί ένα αβάσταχτο άχθος και, ταυτόχρονα, είναι ένα εργαλείο για να πεισθούν οι άλλοι λαοί να αποδεχθούν αυτήν την τεράστια αδικία. Την αδικία να πληρώσει ένας λαός, να πληρώσουν οι νέες γενιές, να πληρώσουν τα αγέννητα παιδιά και οι επόμενες γενιές ένα χρέος που δεν δημιούργησαν, ένα χρέος που δεν νομιμοποίησαν, ένα χρέος που δεν τους αναλογεί.

Το δικό μου δώρο στους επιτυχόντες και τις επιτυχούσες αυτής της διαδρομής και της διεκδίκησης παιδείας και γνώσης είναι ένα σπάνιο πια έντυπο: το πόρισμα της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους.

Αυτό που εξέδωσε η Ειδική Επιτροπή της Βουλής, η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, αφού μελέτησε τα στοιχεία για τη δημιουργία του χρέους αυτού. Του χρέους, στο όνομα του οποίου καλείσθε να θυσιάσετε το μέλλον σας, του χρέους στο όνομα του οποίου περικόπτονται οι δημόσιες δαπάνες στους πιο ευαίσθητους και σημαντικούς τομείς, με πρώτη την υγεία και την παιδεία και την κοινωνική ασφάλιση, του χρέους στο όνομα του οποίου και τώρα ακόμη συζητιέται η πλήρης κατακρήμνιση του ασφαλιστικού συστήματος και η παράδοση των γενεών που βαίνουν προς την συνταξιοδότηση, των ανθρώπων που εργάσθηκαν και κατέθεσαν τον ιδρώτα και τον μόχθο τους, στην πλήρη επισφάλεια αλλά και σε συνθήκες ζωής και σε συντάξεις που δεν μπορούν να εγγυηθούν αυτήν την αξιοπρέπεια, το πιο πολύτιμο αγαθό και δικαίωμα σύμφυτο με την ανθρώπινη ζωή.

Το πόρισμα της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους είναι σπάνιο, γιατί η σημερινή Κυβέρνηση και η σημερινή ηγεσία της Βουλής δεν θέλουν να έρθει στα χέρια σας. Γι’ αυτό το απέσυραν από την ιστοσελίδα της Βουλής, γι’ αυτό κλείδωσαν τα εναπομείναντα πορίσματα σ’ ένα γραφείο για να μην φθάσει παραπέρα η γνώση του τι αποτελεί αυτό το χρέος. Η γνώση ότι έχουμε δικαίωμα να αποκηρύξουμε αυτό το άχθος, έχουμε δικαίωμα να διαγράψουμε το χρέος, έχουμε δικαίωμα να διεκδικήσουμε τη ζωή μας. Έχουμε δικαίωμα να ζητήσουμε το λόγο και τον λογαριασμό από εκείνους που πράγματι δημιούργησαν αυτό το χρέος, υπερχρεώνοντας το Κράτος με υπέρογκα δάνεια, υπηρετώντας τη διαφθορά και τη δική τους διαπλοκή.

Το πόρισμα αυτό που είναι πολύτιμο εργαλείο, αποκαλύπτει το μέγεθος της θυματοποίησης αυτού του λαού, αποκαλύπτει και το μέγεθος της διαφθοράς των κυβερνητικών ηγεσιών του, αποκαλύπτει ακόμη – ακόμη ότι εκείνο που αποτέλεσε βασικό πυλώνα και άξονα της συκοφαντίας σε βάρος του ελληνικού λαού ότι δήθεν ο λαός αυτός ζούσε πέρα από τις δυνάμεις του, ότι δήθεν οι ηγεσίες του σπαταλούσαν για την ευημερία του περισσότερα από όσα τους αναλογούσαν, είναι ένα ψέμα.

Αποδεικνύεται ότι σε όλα τα πεδία των δημοσίων δαπανών για 30 χρόνια η Ελλάδα, από 1980 μέχρι το 2010, τη σκοτεινή και μαύρη χρονιά υπαγωγής της χώρας μας στον ζυγό του Μνημονίου, δαπανούσε σε όλα τα πεδία του δημοσίου τομέα λιγότερα από ό,τι αναλογούν στον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Λιγότερο, δηλαδή, από τον μέσο όρο των χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και είναι ένα ψέμα και μια συκοφαντία ότι δήθεν αυτός ο λαός κατέφαγε το δημόσιο χρήμα καλοπερνώντας.

Αποδεικνύει και κάτι άλλο αυτό το πόρισμα και έχει σημασία να το πούμε και από αυτήν εδώ τη γωνιά. Αποδεικνύει ότι υπέρογκο κομμάτι των εξοπλιστικών δαπανών δεν υπηρέτησε την Άμυνα της χώρας, αλλά υπηρέτησε συμβάσεις διαφθοράς, συμβάσεις διαπλοκής, συμβάσεις από τις οποίες πλούτισαν με μίζες πολλοί και στρατιωτικοί και μη στρατιωτικοί. Συμβάσεις που τελικά μετακυλίσθηκαν στους ώμους του λαού ως δήθεν δημόσια δαπάνη.

Και, τέλος, αποδεικνύει το Πόρισμα αυτό ότι το Μνημόνιο δεν αποτέλεσε ποτέ πρόγραμμα διάσωσης του ελληνικού λαού, αποτέλεσε πρόγραμμα διάσωσης των γαλλικών και των γερμανικών τραπεζών που κινδύνευαν το 2010 εάν γινόταν διαγραφή του ελληνικού χρέους όπως επέβαλαν οι διεθνείς κανόνες και ακόμη και το Καταστατικό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Αυτά όλα τα λέει το πόρισμα και άλλα πολλά. Άλλα πολλά που αποτελούν γνώση πολύτιμη και εργαλείο άμυνας και αντίστασης. Όπως εργαλείο άμυνας και αντίστασης είναι η πραγματική γνώση, αυτήν την οποία οι συμπράττοντες δανειστές και δυνάστες μας επιχειρούν να μας κρύψουν. Αυτήν την οποία κρύβουν πίσω από τις κλειστές πόρτες συνεδρίασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, πίσω από τις μυστικές συνεδριάσεις του Eurogroup, που δεν δημοσιεύει τα πρακτικά του, πίσω από τα κρυφά εμπιστευτικά έγγραφα για διακρατικές και διατλαντικές συμφωνίες, πίσω από τις κρυφές λίστες, που αποκαλύπτουν τον άδηλο πλούτο προσώπων που άσκησαν εξουσία και στη χώρα αυτή και σε άλλες χώρες και καταχράσθηκαν το δημόσιο χρήμα και την ευχέρεια που τους έδινε η θέση τους.

Γι’ αυτό το μήνυμά μου προς όλους και όλες αλλά, πρωτίστως, στους νέους και τις νέες είναι: Διεκδικείστε τη γνώση αυτή!

Διεκδικείστε την πρόσβαση στις πραγματικές πληροφορίες.

Παραμερίστε τις συκοφαντίες.

Παραμερίστε την παραπληροφόρηση.

Παραμερίστε τη συσκότιση.

Παραμερίστε τον αποπροσανατολισμό.

Διεκδικείστε διαφάνεια για όλα εκείνα που αφορούν, προσδιορίζουν και επηρεάζουν τις αποφάσεις για τη ζωή σας.

Διεκδικείστε τη γνώση και τη διαφάνεια ως ζωτικό στοιχείο της άμυνάς σας, της άμυνάς μας, της αντίστασής μας σε αυτούς του σκοτεινούς και χαλεπούς καιρούς.

Και διεκδικείστε με συμμετοχή. Διεκδικείστε με την παρουσία σας, διεκδικείστε με τον αγώνα σας, διεκδικείστε και συλλογικά όπως σήμερα συλλογικά βρίσκεστε εδώ.

Διεκδικείστε και διεκδικείστε με συνείδηση ότι αυτά που σας συμβαίνουν σήμερα, αυτά που εφαρμόζονται στην πλάτη του λαού αυτού, στην πλάτη και στη ράχη των παιδιών και των νέων ανθρώπων, δεν τα νομιμοποίησε ποτέ ο λαός μας. Διεκδικείστε με συνείδηση, συναίσθηση και αναφορά στο μεγάλο ΟΧΙ που είπε ο λαός μας στις 5 Ιουλίου του 2015, στο δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου.

Σ’ αυτό το μεγάλο ΟΧΙ, που ακόμη μεγαλύτερο το έκανε η νέα γενιά. Κι αυτό το μεγάλο ΟΧΙ που το άρθρωσε βροντερά η νέα γενιά και απέδειξε ότι τα μεγάλα ΟΧΙ της Ιστορίας δεν τα λένε λιλιπούτειοι ηγέτες ή οι δικτάτορες, τα μεγάλα ΟΧΙ της Ιστορίας τα λέει ο λαός. Τα μεγάλα ΟΧΙ της Ιστορίας τα λένε οι νέοι και οι νέες.

Διεκδικείστε, λοιπόν, οι νέοι και οι νέες που ξεκινάτε τη ζωή σας, περισσότερα δικαιώματα, περισσότερη συμμετοχή, μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης, μεγαλύτερο μερίδιο συναπόφασης για το μέλλον σας.

Είναι, νομίζω, από τις διαπιστώσεις των καιρών μας ότι κάποιοι άλλοι αποφασίζουν χωρίς τους νέους για τους νέους. Είναι διαπίστωση πικρή ότι το μέλλον διαμορφώνεται και υπονομεύεται πολλές φορές με αποκλεισμό εκείνων που πρώτοι έχουν δικαίωμα σ’ αυτό, εκείνων που περισσότερο θα ζήσουν το μέλλον και είναι οι νέοι και οι νέες. Γι’ αυτό νομίζω ότι είναι ώρα να αναγνωρίσουμε περισσότερα δικαιώματα στη νέα γενιά και περισσότερη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων. Αναγνωρίζοντας, επιτέλους, ότι οι άνθρωποι που είναι στην ηλικία να αποφασίσουν το μέλλον και τη διαδρομή τους, να αποφασίσουν ποιο επάγγελμα θα ακολουθήσουν στην ζωή τους, να επιλέγουν τη σχολή στην οποία θα φοιτήσουν, είναι άξιοι και ικανοί να αποφασίζουν και για τα πολιτικά πράγματα της χώρας και να ψηφίζουν από μικρότερη ηλικία.

Αυτή η απόφαση είναι μια γενναία απόφαση πραγματικής δικαιοσύνης προς τις νέες γενιές. Είναι μια απόφαση η οποία θα ανοίξει το δρόμο και η Πλεύση Ελευθερίας θα την υποστηρίξει με όλες της τις δυνάμεις, θα ανοίξει το δρόμο για το μέλλον σε αυτούς που πρωτίστως τους ανήκει. Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που το διεκδικούν. Σε αυτούς που το διεκδικούν από το παρόν, από σήμερα, από τώρα.

Σας καλώ, λοιπόν, να διεκδικήσουμε μαζί το μέλλον μας. Και σας ευχαριστώ θερμά για την αποψινή βραδιά. Να είστε καλά.