Τ.Χ.: Η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι στην τηλεφωνική μας γραμμή, η Πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας. Καλημέρα κ. Κωνσταντοπούλου.
Ζ.Κ.: Καλημέρα κ. Χατζή.
Τ.Χ.: Είδαμε εχθές το διάγγελμα του κ. Τσίπρα. Θα θέλαμε ένα πρώτο σχόλιο από εσάς, για τις παροχές αυτές στις οποίες προχώρησε εχθές η κυβέρνηση.
Ζ.Κ.: Μου είπε κάποιος εχθές: «έβλεπα τον Τσίπρα και μου φάνηκε ότι είχε καταπιεί τον Σαμαρά». Νομίζω ότι τα έχουμε πια δει όλα κ. Χατζή και το χθεσινό διάγγελμα νομίζω ότι είναι από το παρελθόν. Θυμάστε την ανάλογη πρωτοβουλία του κ. Σαμαρά, το 2014 το Πάσχα, προεκλογικά για τις εκλογές και αυτοδιοικητικές εκλογές.
Τ.Χ.: 455.000.000 είχε μοιράσει ο κ. Σαμαράς.
Ζ.Κ.: Το σχόλιο που νομίζω ότι προσήκει είναι ότι, το θράσος είναι απύθμενο. Η κυβέρνηση η οποία έχει κατακρεουργήσει την κοινωνία, τώρα προφασίζεται ότι, με έναν τρόπο, ανταποδίδει, από το αίμα που έχει πάρει των ανθρώπων. Δεν νομίζω ότι τέτοιου είδους πρωτοβουλίες ξεγελούν κανέναν και κυρίως, δεν νομίζω ότι 6,5 χρόνια μετά την υπαγωγή της χώρας μας στο μνημόνιο, υπάρχει οποιοσδήποτε που ξεγελιέται με τέτοια κόλπα. Είναι αυτονόητο, ότι αυτά τα χρήματα τα οποία καταβάλλονται, είναι ένα απειροελάχιστο ποσοστό απ’ τα χρήματα που έχουν αφαιρεθεί. Είναι αυτονόητο ότι ακόμα και αυτή η κίνηση, τελικά, θέλει να μετατρέψει τους ανθρώπους σε υπόδουλους στο φρόνημα, να ζητιανεύουν εκείνο που δικαιούνται. Είναι εξίσου αυτονόητο για ʼμένα και για πάρα πολλούς ανθρώπους που αγωνιζόμαστε, ότι με τέτοιου είδους τεχνάσματα δεν πρόκειται να πάει πολύ μακριά αυτή η κυβέρνηση.
Τ.Χ.: Μάλιστα. Μου λένε διάφοροι ακροατές εδώ, όχι σε σχέση με εσάς, σε σχέση με αυτό που έκανε η κυβέρνηση ότι: «ο αδελφός μου» λέει ένας κύριος «είναι νοσηλευτής σε ιδιωτική κλινική. Πληρώθηκε προχθές για τον Ιούνιο. Τον μισθό του Ιουνίου. Αυτός δεν είχε ανάγκη; Η γυναίκα μου είναι γιατρός» λέει ο κύριος Δημήτρης «και της χρωστούν 3 μήνες εφημερίες. Αυτή δεν έχει ανάγκη; Εγώ παίρνω 600 ευρώ μεικτά, 485. Εγώ δεν έχω ανάγκη να πάρω χρήματα;». θέλω να πω ότι υπάρχουν πάρα πολλές κατηγορίες πολιτών, οι οποίοι διαμαρτύρονται και δικαίως διαμαρτύρονται, γιατί και αυτή έχουν ανάγκη να πάρουν χρήματα, και κάπου είναι σαν να τους εξαιρείς, σαν να τους βάζεις στην γωνία, σαν να… δεν ξέρω εσείς αν συμμερίζεστε αυτές τις απόψεις των ακροατών μας;
Ζ.Κ.: Εγώ θα πω ότι γενικώς, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με την καλλιέργεια κοινωνικών αυτοματισμών. Το ότι υπάρχει μία διαδεδομένη, ευρύτατη ανάγκη των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, είναι αυτονόητο και εξίσου αυτονόητο είναι ότι, δεν θα πρέπει, η μία κοινωνική κατηγορία να στρέφεται εναντίον της άλλης, σε μία διεκδίκηση που ανήκει σε όλους.
Τ.Χ.: Σωστό. Πολύ σωστό αυτό. Αλλά νιώθει ο άλλος αδικημένος, καταλάβατε; Δηλαδή σου λέει «ρε παιδία, ψυχή έχω και ʼγω», ας πούμε.
Ζ.Κ.: Μα είναι αδικημένος. Κοιτάξετε, η αδικία όμως δεν πηγάζει από την προσχηματική ενίσχυση κάποιων ανθρώπων, η αδικία πηγάζει από ένα συνολικό καθεστώς.
Τ.Χ.: Ναι, σωστό είναι αυτό.
Ζ.Κ.: Βλέπετε ότι βάλλεται η μία κοινωνική κατηγορία μετά την άλλη. Αυτό που γίνεται αυτή τη στιγμή με στόχο τους ναυτικούς, είναι άνευ προηγουμένου και αποτελεί, ανιστόρητη πια στάση κυβερνητική, που πλήττει συνολικά έναν κλάδο, που έχει στηρίξει τη χώρα μας επί δεκαετίες. Από την άλλη πλευρά αυτό που επισημαίνετε, κ. Χατζή, δηλαδή, η κατάσταση των ανθρώπων που δουλεύουν στη δημόσια υγεία, είναι πάρα πάρα πολύ σοβαρό και είναι ένα θέμα που ποτέ δεν λύθηκε. Σας θυμίζω, ότι εγώ, ως Πρόεδρος της Βουλής, είχα αναγκαστεί να κάνω παρατήρηση στις αστυνομικές δυνάμεις, που είχαν επιχειρήσει να εμποδίσουν μία διαμαρτυρία και πορεία, τον Μάιο του ʼ15 των εργαζομένων…
Τ.Χ.: Είχατε κατηγορηθεί γι’ αυτό. Σας είχε ασκηθεί πολύ μεγάλη κριτική.
Ζ.Κ.: Ήταν οι εργαζόμενοι στη δημόσια υγεία που πορεύονταν εκείνη τη μέρα…
Τ.Χ.: Το θυμάμαι, ναι.
Ζ.Κ.: … και σ’ αυτούς τους εργαζόμενους, κάποιοι, ο κ. Πανούσης δηλαδή, με τις ευλογίες του κ. Βούτση και του κ. Τσίπρα, είχανε στείλει τις κλούβες και τα ΜΑΤ.
Τ.Χ.: Μάλιστα. Να κάνω ένα ερώτημα τώρα, να φύγουμε απ’ αυτό και να πάμε στο κεντρικό πρόβλημα. Το κεντρικό πρόβλημα, εννοώ τη συμφωνία. Είναι σε εκκρεμότητα η δεύτερη αξιολόγηση, παραλλήλως το IMF, για να μας βάλει στο δικό του πρόγραμμα, το δανειακό του πρόγραμμα, ζητάει μία σειρά από μέτρα. Η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σ’ αυτό το δίλημμα. Πιστεύετε ότι πρόκειται για ένα πραγματικό δίλημμα, ή πρόκειται για μια συμφωνία, η οποία θα γίνει, ούτως ή άλλως, με μικρές η μεγαλύτερες υποχωρήσεις και από τις δύο πλευρές;
Ζ.Κ.: Κ. Χατζή, το έχω πει αρκετές φορές. Δεν έχουμε κυβέρνηση των Ελλήνων ή της Ελλάδος, έχουμε μία κυβέρνηση επιτετραμμένων της τρόικας και των συστατικών της στοιχείων, έχουμε μια κυβέρνηση που θα τα κάνει όλα για να παραμείνει στην εξουσία. Δεν έχω λοιπόν καμία ψευδαίσθηση, ότι η κυβέρνηση αυτή διαπραγματεύεται οτιδήποτε ή θα συγκρουστεί για οτιδήποτε. Θα κάνει τους ελιγμούς που εκείνη κρίνει επικοινωνιακά χρήσιμους, προκειμένου να επιχειρήσει να κοροϊδέψει. Όμως θα σας πω το εξής: εκκρεμεί, εδώ και 71 χρόνια, σχεδόν 72, η αξίωση της χώρας μας κατά της Γερμανίας.
Τ.Χ.: Ναι. Έχετε σ’ αυτό το θέμα δουλέψει πάρα πολύ, έχετε κάνει πράγματα. Το γνωρίζουμε. Ναι, ορίστε.
Ζ.Κ.: Σήμερα συζητιέται, όλες αυτές τις μέρες, συζητιέται ο προϋπολογισμός του κράτους.
Τ.Χ.: Ναι.
Ζ.Κ.: Υπάρχει έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, από τα τέλη του ʼ14, αρχές του ʼ15, που αποτιμά, την αξίωση της χώρας, με λογιστική αποτύπωση, στα 278 έως 340.000.000.000 ευρώ. Αυτά τα χρήματα έπρεπε να ʼχουν εγγραφεί στον προϋπολογισμό. Αντίθετα…
Τ.Χ.: Οι ξένοι λένε… δεν τα αναγνωρίζουνε όμως, ξέρετε και αυτό είναι… εντάξει… θέλω να πω…
Ζ.Κ.: Όχι, όχι δεν είναι έτσι. Το θέμα είναι ότι οι κυβερνήσεις των μνημονίων, και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, έχουν επιφυλάξει στη Γερμανία την διευκόλυνση, να μην χρειάζεται να τοποθετηθεί επ’ αυτών, γιατί δεν διεκδικούν. Τοποθετείται επίσημα μία χώρα όταν είναι αντιμέτωπη με ένα επίσημο αίτημα, με μία επίσημη διεκδίκηση. Και δεν είναι μόνο αυτό, κι άλλα θέματα: η υπόθεση της SIEMENS. 2.000.000.000 ευρώ τουλάχιστον, αφημένα και παραδομένα, μέσα από έναν άκυρο συμβιβασμό. Οι διεκδικήσεις της χώρας μας, για όλη την καταστροφή που έχει γίνει στη χώρα.
Τ.Χ.: Να ρωτήσω κάτι για τη SIEMENS. Πιστεύετε ότι αυτή η υπόθεση, επειδή είστε και νομικός, γι’ αυτό και σας ρωτάω και επειδή μου το στέλνουν σε μήνυμα: υπάρχει περίπτωση με την τακτική, η οποία ακολουθείται ενδεχομένως να πάμε σε μία παραγραφή των αδικημάτων;
Ζ.Κ.: Θεωρώ ότι σαφέστατα μεθοδεύεται αυτή η εξέλιξη και αυτός είναι και ο λόγος που και για την υπόθεση αυτήν και για τις γερμανικές οφειλές και για την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ και για την υπόθεση των μνημονίων και του χρέους, πήραμε την πρωτοβουλία ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, που σήμερα ολοκληρώσαμε τις διαδικασίες κατάρτισης του καταστατικού. Την επόμενη βδομάδα θα καταθέσουμε το καταστατικό και αυτός ο φορέας, αυτός ο νομικός φορέας που θα παρεμβαίνει στις υποθέσεις δημοσίου συμφέροντος, θα διεκδικήσει ακριβώς αυτό, να μην υπάρξει παραγραφή και να μην υπάρξει προσχηματική αντιμετώπιση της υπόθεσης.
Τ.Χ.: Ωραία. Μας δώσατε μία πολύ σαφή απάντηση. Ένα τελευταίο ερώτημα θα ήθελα να σας θέσω.
Ζ.Κ.: Μην αγχώνεστε θα σας απαντήσω σε όλα.
Τ.Χ.: Ναι επειδή είναι σημαντικό.
Ζ.Κ.: Την απάντηση την υπογραμμίζω γιατί είναι σήμερα και η παγκόσμια ημέρα κατά της διαφθοράς.
Τ.Χ.: Ημέρα κατά της διαφθοράς, το ξέρω το ξέρω.
Ζ.Κ.: Και έχουμε μία κυβέρνηση που για πολλοστή φορά, έχει επιδοθεί σε κατάθεση βροχής τροπολογιών για την εξυπηρέτηση των μελών της και των δικών της. Εδώ λοιπόν θέλει σκληρή απάντηση από τους ίδιους τους πολίτες, θέλει σκληρή αντιμετώπιση, από εκείνους που διεκδικούν, διαφάνεια, λογοδοσία και απόδοση δικαιοσύνης.
Τ.Χ.: Μάλιστα. Το τελευταίο μου ερώτημα είναι το εξής: επειδή υπήρξατε και Πρόεδρος της Βουλής, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτές τις περιβόητες λίστες, Μπόγιαρνς, Λαγκάρντ, που ακούγονται ονόματα που βλέπουμε, που διαβάζουμε καθημερινά, είχε γίνει τίποτα; Έχει γίνει κάτι; Πιστεύετε ότι κάποιοι θέλουν αυτές τις λίστες να τις βάλουν κάτω από το χαλί ή να τελειώνουνε, να τις σβήσουνε, να τις χάσουνε;
Ζ.Κ.: Φυσικά.
Τ.Χ.: Εσείς όταν ήσασταν Πρόεδρος της Βουλής, είχατε παρατηρήσει κάποιο φαινόμενο απόκρυψης στοιχείων; Εάν είχατε. Δεν το ξέρω, λέω εάν είχατε, έτσι;
Ζ.Κ.: Κ. Χατζή, εγώ είμαι πεπεισμένη, ότι γι’ αυτές τις υποθέσεις, πεπεισμένη όχι από κάποια δοξασία, λόγω της εμπειρίας, γι αυτές τις υποθέσεις υπάρχουν τρομακτικά συμφέροντα που κινητοποιούνται για να μην αποκαλυφθούν, επειδή υπήρξα εκείνη που ουσιαστικά διαδραμάτισε τον πρωταγωνιστικό ρόλο για να αποκαλυφθεί η λίστα Λαγκάρντ, οι επιθέσεις οι οποίες υπέστην, δεν ήταν καθόλου ασύνδετες με αυτό. Σας θυμίζω ότι ως Πρόεδρος της Βουλής, ανέσυρα την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, για να την εξετάσει η «επιτροπή θεσμών και διαφάνειας» και σας θυμίζω επίσης, ότι η κυβέρνηση, διέλυσε εκείνη τη Βουλή, διέλυσε τις επιτροπές που εξέταζαν εκείνες τις υποθέσεις και δεν τις επανασυνέστησε. Το ίδιο συνέβη και με την υπόθεση SIEMENS και θυμάστε ποιες ήταν οι αντιδράσεις και η συγκάλυψη, όταν ζήτησα την βίαιη προσαγωγή του κ. Στουρνάρα.
Τ.Χ.: Μάλιστα.
Ζ.Κ.: Για τη λίστα Μπόγιαρνς τώρα, θα ήθελα τώρα να σας πω, ότι ως βουλευτής το 2012, νεοεκλεγείσα τότε, ρωτούσα και ζητούσα τη λίστα αυτή, δεν λεγόταν λίστα Μπόργιανς τότε, λεγόταν η λίστα που είχε η Ρηνανία και η Βεστφαλία.
Τ.Χ.: Ρόχινεν. Ναι, ναι.
Ζ.Κ.: Αυτή τη στιγμή η λίστα βρίσκεται στα χέρια και της δικαιοσύνης και της κυβέρνησης. Δεν θεωρώ ότι αυτά που έχουν γίνει, σε καμία περίπτωση, αίρονται στο ύψος των υποχρεώσεων, για την αποκάλυψη και των στοιχείων και των υπαιτίων, κυρίως όμως, κ. Χατζή, για την ανάκτηση των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου και την ανάκτηση των ζημιών που έχουν προκληθεί, από την οικονομική εγκληματικότητα μεγάλης κλίμακας, που διαπιστώνεται σε αυτές τις υποθέσεις.
Τ.Χ.: Σας ευχαριστώ θερμά για τη συνομιλία. Καλή σας μέρα.
Ζ.Κ.: Σας ευχαριστώ και ʼγω κ. Χατζή. Καλή σας μέρα.
Τ.Χ.: Γεια σας, καλή δύναμη.
