Η συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στο ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ 100,3 και την εκπομπή του Δημήτρη Δαμιανού «Στον Αέρα» (10/01/2019)

Πλεύση Ελευθερίας

Δημήτρης Δαμιανός: Έχουμε στην άλλη άκρη της γραμμής την κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου. Καλησπέρα σας.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Καλησπέρα.

ΔΔ: Καλησπέρα. Για πείτε μας, κυρία Κωνσταντοπούλου, τι ακριβώς περιέχει αυτό το εξώδικο; Τι ακριβώς αναφέρετε σε σχέση με τις αποζημιώσεις; Ακούσαμε τον Πρωθυπουργό, λίγο νωρίτερα, αναφέρθηκε σε αυτό το θέμα ενώπιον της κυρίας Μέρκελ.

ΖΚ: Ε, Δεν αναφέρθηκε και πολύ θερμά… Έτσι εν παρώδω και λέγοντας ότι «δεν ξεχνάμε μεν τις αποζημιώσεις, αλλά δεν ξεχνάμε κι ότι οι Γερμανοί είναι φίλοι μας. Δεν ξεχνάμε ότι οι Γερμανοί είναι επενδυτές στην Ελλάδα.» Αυτή ήταν μια εντελώς προσχηματική αναφορά αφενός για να την χρησιμοποιήσει στο εσωτερικό ακροατήριο, αλλά και για να μην θέσει, επισήμως, θέμα στην Μέρκελ γερμανικών οφειλών.

ΔΔ: Εσείς τι λέτε; Αυτό το θέμα είναι άμεσα διεκδικήσιμο, κυρία Κωνσταντοπούλου; Λέτε στο εξώδικό σας ότι είναι 360 δις περίπου; Τόσα μας χρωστάνε;

ΖΚ: Είναι 341 δισεκατομμύρια ευρώ σύμφωνα με την Επίσημη Έκθεση, το Επίσημο Πόρισμα της Ειδικής Επιτροπής του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Αυτό το πόρισμα υπάρχει από τις αρχές του 2015, δηλαδή συμπληρώνονται πια τέσσερα χρόνια που υπάρχει επίσημος υπολογισμός του Κράτους και οι κυβερνήσεις, ο κύριος Τσίπρας ουσιαστικά δεν διεκδικεί και, αντίθετα, ρίχνει στάχτη στα μάτια των πολιτών, λέγοντας ότι θα διεκδικήσει, περιφερόμενος σε μαρτυρικούς τόπους και εκφωνώντας κροκοδείλιους λόγους, αλλά στην πραγματικότητα, σκεπάζοντας το θέμα αυτό και μη θέτοντάς το, επισήμως, στις διμερείς επαφές και στο πλαίσιο των διπλωματικών ενεργειών. Εδώ μιλάμε, κύριε Δαμιανέ, για μΊα αξίωση εξαιρετικά σοβαρή, η οποία συνδέεται…. Καταρχάς 341 δισεκατομμύρια είναι το μίνιμουμ, αυτό το οποίο υπολογίστηκε, χωρίς να συνυπολογίζονται αδικοπρακτικοί τόκοι, χωρίς να έχουν εκτιμηθεί όλα τα στοιχεία. Με ό,τι είχε στα χέρια της η Επιτροπή του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους μέχρι το 2015.

ΔΔ: Αυτό το ποσό είναι περίπου ίσο με το δημόσιο χρέος αυτή τη στιγμή.

ΖΚ: Βέβαια.

ΔΔ: Δεν ξέρω αν είναι ρεαλιστικά αυτά τα ποσά να διεκδικηθούν στα Διεθνή Δικαστήρια..

ΖΚ: Είναι ρεαλιστικό να μας ζητάνε ένα χρέος που δεν οφείλεται αλλά δεν είναι ρεαλιστικό εμείς να διεκδικήσουμε ένα χρέος που και οφείλεται καί δεν έχει παραγραφεί και είναι υπολογισμένο καταλεπτώς, με βάση στοιχεία από τα Αρχεία του Κράτους και –το κυριότερο- συνδέεται με διεθνή εγκλήματα, με θηριωδίες σε βάρος του λαού μας από τους Ναζί; Δεν αρκούνε οι λόγοι οι ωραιοποιημένοι κατά του φασισμού και κατά του ναζισμού. Η πραγματική μάχη κατά του ναζισμού σημαίνει διεκδίκηση λογοδοσίας για τα εγκλήματα. Και η κυρία Μέρκελ και όλοι οι εκπρόσωποι του Γερμανικού Κράτους σήμερα όφειλαν να αναλάβουν αυτή την ευθύνη και όχι να λένε «Περασμένα, ξεχασμένα. Συγγνώμη μεν, αλλά δεν πληρώνουμε δε.». Είναι εξαιρετικά προκλητικό.

ΔΔ: Εμείς πρέπει να τα ζητήσουμε αυτά, άμα έχουμε αυτή τη βάση, τη νομική που λέτε, πέραν από το γεγονός ότι για το Δίστομο ξέρουμε ότι υπάρχει ήδη απόφαση και το μόνο που απαιτείται είναι μια υπογραφή του Υπουργού Δικαιοσύνης. Διορθώστε με αν κάνω λάθος. Σε ό,τι αφορά και τα υπόλοιπα ζητήματα και ούτω καθεξής, εμείς είμαστε που πρέπει να τα ζητήσουμε. Εσείς, στο εξώδικό σας, τι λέτε ότι πρέπει να κάνει, δηλαδή, ο Πρωθυπουργός, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Πρόεδρος της Βουλής; Ποια είναι η ενέργεια που πρέπει να κάνουν; Πρέπει να πάνε στα Διεθνή Δικαστήρια τώρα, κατά την άποψή σας;

ΖΚ: Θα σας πω αμέσως. Καταρχάς η Ελλάδα, από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, από το 1945, μέχρι σήμερα έχει προβεί μόνο σε μία επίσημη ενέργεια διεκδίκησης διακρατικής που ήταν η ρηματική διακοίνωση που έγινε το 1995 από τον Έλληνα Πρέσβη στη Βόννη. Κατά τα άλλα, άλλη επίσημη ενέργεια διεκδίκησης ήταν μόνο η, επί θητείας μου ως Προέδρου της Βουλής, προαγωγή των διεκδικήσεων ως κεντρικού θέματος της δραστηριότητας της Βουλής και οι απ’ ευθείας ενέργειες που έκανα τότε, εκπροσωπώντας το Κοινοβούλιο για τις Γερμανικές Οφειλές και συστήνοντας και την Ειδική Επιτροπή για την Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών, της οποίας προέδρευα. Με το εξώδικο το οποίο στείλαμε σήμερα και είναι το τέταρτο κατά σειρά- έχουμε στείλει άλλα τρία εξώδικα, ένα στον κύριο Παυλόπουλο, ένα στον κύριο Τσίπρα και ένα στον κύριο Βούτση, και σήμερα ήτανε το τέταρτο και στους τρεις μαζί, τους καλούμε να προβούν σε αυτό που είναι απολύτως απαιτούμενη διακρατική ενέργεια και ενέργεια διεκδίκησης και είναι τι; Η διακοίνωση ότι διεκδικούμε. Εδώ, κύριε Δαμιανέ, παίζεται ένα παιχνίδι ασύλληπτης εξαπάτησης. Γυρνάνε γύρω – γύρω, και βγάζουν λόγους, λέγοντας «δεν ξεχνάμε», καταθέτοντας στεφάνια και διατυμπανίζοντας ότι θα διεκδικήσουν και, ενώ έχουν στα χέρια τους Επίσημο Πόρισμα της Επιτροπής του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που υπολογίζει το ποσό, Επίσημο Πόρισμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που δείχνει τη νομική διαδρομή, -ποιες ενέργειες, δηλαδή, πρέπει να γίνουν- και Επίσημο Πόρισμα της Επιτροπής της Βουλής που δείχνει την Κοινοβουλευτική διαδρομή, δεν ενεργοποιούν τίποτα από όλα αυτά. Σε όλες τις διακρατικές συναντήσεις δεν το θέτουν επίσημα, αλλά το θέτουν μόνο στα γεύματα, σε κάποιες μη επίσημες δηλώσεις, με διαρροές και ούτω καθεξής…

ΔΔ: Απλά το λένε και δεν κάνουν τίποτα. Αυτό λέτε. Το λένε δημοσίως, όπως σήμερα ο Πρωθυπουργός, αλλά δεν το θέτουν επισήμως, ως θα όφειλαν.

ΖΚ: Ο Πρωθυπουργός σήμερα είπε «δεν ξεχνάμε». Δεν είπε «διεκδικούμε». Είναι ξέρετε πολύ διαφορετικό. Δεν τον ρωτήσαμε αν ξεχνάει. Τον ρωτήσαμε αν θα διεκδικήσει τα χρήματα. Κι επειδή αναφέρατε πολύ σωστά, επειδή γνωρίζετε, γιατί κάνετε και δικαστικό ρεπορτάζ και το κάνετε πολύ καλά… αναφέρατε το θέμα του Διστόμου. Το θέμα του Διστόμου είναι σκάνδαλο. Υπάρχει απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου από το 2000, από τον Απρίλιο του 2000, συμπληρώνονται δηλαδή 19 έτη που είναι αμετάκλητη η απόφαση αποζημίωσης των θυμάτων κι αυτή η απόφαση δεν εκτελείται, γιατί; Γιατί η Γερμανία δεν πληρώνει, δυστροπεί, ως κανονικός μπαταχτσής, και οι Ελληνικές Κυβερνήσεις, και οι 14 Υπουργοί Δικαιοσύνης, που έχουν περάσει από το 2000 μέχρι σήμερα, δεν υπογράφουν προκειμένου να γίνει αναγκαστική εκτέλεση. Τι θα πει αναγκαστική εκτέλεση; Θα πει κατάσχεση και πλειστηριασμός. Το κάνουν, δηλαδή, για το σπιτάκι του κάθε ανθρωπάκου, ο οποίος είναι σε δυσχερή θέση ανυπαιτίως, αλλά για την παντοδύναμη Γερμανία που καταδυναστεύει τη χώρα μας δεν το κάνουν. Κι έτσι η Γερμανία αισθάνεται προστατευμένη.

ΔΔ: Νομίζω είναι σαφέστατο, όπως το θέσατε. Ευχαριστούμε πάρα πολύ, κυρία Κωνσταντοπούλου, για αυτήν την συζήτηση, αυτήν την ενημέρωση που μας δώσατε για το εξώδικο που καταθέσατε.

ΖΚ: Εγώ σας ευχαριστώ.

ΔΔ: Ευχαριστούμε πραγματικά. Καλό βράδυ.