Η συνέντευξη της Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωής Κωνσταντοπούλου, στη ραδιοφωνική εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου στον Real Fm 97,8

 

ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Πρόεδρε, καλή σας ημέρα.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Καλή σας μέρα, κύριε Χατζηνικολάου και καλή χρονιά.

Ν. Χ.: Καλή χρονιά. Θα ξεκινήσω ζητώντας να σχολιάσετε τις εξελίξεις στο μέτωπο της Πανδημίας, όπου ενώ μειώνονται τα κρούσματα, εξακολουθεί να προκαλεί μεγάλη ανησυχία το γεγονός ότι παραμένει υψηλός καί ο αριθμός των διασωληνωμένων, αλλά και ο αριθμός των νεκρών. Χθες μόνο είχαμε πάνω από εκατό νεκρούς. Πώς βλέπετε τους Κυβερνητικούς χειρισμούς; Τι θα κάνατε διαφορετικά;

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Χατζηνικολάου, νομίζω ότι, δυστυχώς, στο πεδίο της Πανδημίας έχει χαθεί καί ο έλεγχος καί το μέτρο από πλευράς της Κυβέρνησης. Δυστυχώς, ακολουθείται, πια, μία πολιτική η οποία είναι αλλοπρόσαλλη, θα έλεγα, και την οποία δεν μπορούν οι πολίτες να την καταλάβουν, ακριβώς διότι δεν στηρίζεται σε κάποιους άξονες και σε κάποιες αρχές. Έχουμε φτάσει, ενώ υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες κρούσματα την ημέρα, τα μέτρα προστασίας των πολιτών να είναι μάλλον χαλαρότερα από ποτέ και έχουμε φτάσει να θεωρούμε ότι είναι κάποιο επίτευγμα να είναι ας πούμε δεκαοκτώ χιλιάδες τα κρούσματα και όχι πενήντα χιλιάδες. Νομίζω ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στο πεδίο αυτό και το πρόβλημα εντοπίζεται σε, κυρίως, δύο άξονες. Ο πρώτος είναι ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν ενισχύθηκε στρατηγικά. Δηλαδή, αφενός δεν ενισχύθηκαν όσο θα έπρεπε οι μονάδες εντατικής θεραπείας και αυξημένης φροντίδας και αφετέρου, δεν ενισχύθηκε η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, τα Κέντρα Υγείας, δηλαδή, που θα ήτανε ένα πολύ σημαντικό ανάχωμα στους ασθενείς  που προσβάλλονται από τον κορονοϊό και από την άλλη πλευρά, η ενημέρωση προς τους πολίτες είναι ανεπαρκής και θολή, με αποτέλεσμα, πια, και η κοινωνία να μην μπορεί να κατανοήσει τι είναι το σωστό και γιατί, ώστε να μπορέσει να ακολουθήσει συγκεκριμένες συμπεριφορές και συγκεκριμένες οδηγίες, που θα μας το έβγαζαν όλους νωρίτερα στο ξέφωτο. Οι τελευταίες παλινωδίες με τη μείωση της καραντίνας στις πέντε μέρες, με τις οδηγίες προς στις επαφές, τις άμεσες επαφές κρουσμάτων, οι οποίες είναι οδηγίες χαλαρότητας και γενικά η αδιάγνωστη, θα έλεγα, στρατηγική της Κυβέρνησης… τι επιθυμεί η Κυβέρνηση αυτή τη στιγμή; Να υπάρξει μία ταχύτατη, ευρύτατη μόλυνση όλης της κοινωνίας; Αυτή είναι η στρατηγική της; Ίσως θα πρέπει να ειπωθεί, γιατί οι πολίτες που έχουν συνεργαστεί, στη συντριπτική τους πλειοψηφία και σε μεγάλο βαθμό εδώ και δύο χρόνια, έχουνε πια αδυναμία να παρακολουθήσουν.

Ν. Χ.:  Θα μπορούσε να αποτελεί λύση ο υποχρεωτικός εμβολιασμός όλου του πληθυσμού;

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Χατζηνικολάου, εγώ δεν πιστεύω στις υποχρεωτικότητες, πιστεύω στην πειθώ, πιστεύω ότι πρέπει να πείσεις τους πολίτες ότι είναι η κοινωνικά  ενδεδειγμένη συμπεριφορά ο εμβολιασμός και όχι να μετέλθει σε υποχρεωτικότητες οι οποίες προκαλούν αντιδράσεις και γνωρίζεις ότι θα προκαλέσουν αντιδράσεις και πολλές φορές αυτού του είδους οι υποχρεωτικότητες αποτρέπουν και κάποιους ανθρώπους από το να εμβολιαστούν επειδή είναι υποχρεωτικό, ενώ θα το σκέφτονταν εάν παρέμενε προαιρετικό. Εάν θεωρούσα, κύριε Χατζηνικολάου, ότι είχε η Κυβέρνηση ακολουθήσει μία συνεπή στάση και εξαντλήσει τα μέτρα της πειθούς και της ενημέρωσης, θα συζητούσα, ίσως, με διαφορετικό πνεύμα, πάλι, βέβαια, χωρίς να  ασπάζομαι καθόλου την υποχρεωτικότητα.

Ν. Χ.: Μάλιστα. Έρχομαι στην οικονομία. Ο Πρωθυπουργός στη συνέντευξή του την Πέμπτη στον ΑΝΤ1 είπε ότι παρότι το 2021 δεν ήταν καλός χρόνος σε ό,τι αφορά την Πανδημία, παραδέχθηκε, δηλαδή, ότι είχαμε περισσότερους νεκρούς, ωστόσο υπογράμμισε ότι η Κυβέρνησή του πέτυχε να κρατήσει ανοιχτή την οικονομία και να πάει πολύ καλά ο τουρισμός και επομένως να έχουμε υψηλά ποσοστά ανάπτυξης, που ελπίζει, είπε, ότι θα είναι ακόμη υψηλότερα την επόμενη χρονιά. Θέλω τις δικές σας εκτιμήσεις και για τη μέχρι τώρα πορεία, αλλά και για τις εξαγγελίες της Κυβέρνησης, στις οποίες περιλαμβάνεται και η αύξηση του κατώτατου μισθού  από 1ης Μαΐου.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Θα ξεκινήσω από τις εξαγγελίες. Η αύξηση του κατώτατου μισθού είναι κάτι θετικό. Από την άλλη πλευρά, η εκτίναξη των τιμών…

Ν. Χ.: Της ακρίβειας.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Η ακρίβεια και η αισχροκέρδεια σε πάρα πολλές περιπτώσεις, καθιστά αυτές τις αυξήσεις αλυσιτελείς και  κούφιες, γιατί τελικά, πια, οι περισσότεροι πολίτες μετά.. εάν έχουν μισθό και εισόδημα, μετά τη δεύτερη, το πολύ, εβδομάδα του μήνα, δυσκολεύονται να επιβιώσουν. Την ίδια ώρα βλέπουμε ότι για κεκτημένα δικαιώματα, όπως θα είναι συμπληρωματικά επιδόματα, συντάξεις και ούτω καθεξής, ενώ υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις που τα κατοχυρώνουν ή ακόμα και εκεί που υπάρχει Νομοθεσία που τα κατοχυρώνουν, η Κυβέρνηση, καί η σημερινή Κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες Κυβερνήσεις, υποχρεώνουν τους πολίτες να στρέφονται στη Δικαιοσύνη και πια γίνεται και αυτό μία μπίζνα δικηγορική, δικαστηριακή, προκειμένου να διεκδικήσουν το κατοχυρωμένο και το κεκτημένο. Θα πρέπει η Κυβέρνηση αυτά τα οποία ο νόμος αναγνωρίζει ή οι δικαστικές αποφάσεις έχουν αναγνωρίσει ότι τα δικαιούνται οι πολίτες, να τα δώσει η Κυβέρνηση και όχι να απαιτεί μία επιπλέον ταλαιπωρία από τους πολίτες που πολλές φορές φτάνουν να μη δικαιώνονται γιατί πεθαίνουν πριν καν δικαιωθούν. Είναι, λοιπόν, μία συνθήκη αυτή θα έλεγα πάρα πολύ δυσάρεστη. Δεν είναι κράτος δικαίου αυτό το οποίο αρνείται στους πολίτες εκείνα τα οποία δικαιούται. Υπάρχει το ζήτημα της ενέργειας που έχει εκτιναχθεί και θα σας έλεγα ότι οι χειρισμοί οι Κυβερνητικοί και εκεί είναι ατυχείς. Διότι πουλώντας τη ΔΕΗ και τον έλεγχο της ΔΕΗ, απώλεσε η Κυβέρνηση ακόμη περισσότερο τον έλεγχο της τιμής, των τιμών, στο επίπεδο της ενέργειας. Αυτό σημαίνει ότι και στο πεδίο αυτό ο κόσμος είναι πάλι απροστάτευτος και σε ένα βαρύ χειμώνα που περνάμε δυσκολεύεται, επίσης, να θερμανθεί και να προστατευθεί. Σας λέω αρκετά πράγματα αρνητικά και δε μου αρέσει που έτσι συμβαίνει. Δε συμμερίζομαι την προσέγγιση του Πρωθυπουργού ότι όλα θα είναι θετικά δια μαγείας. Για να είναι όλα θετικά, χρειάζονται στρατηγικές που προστατεύουν σε επίπεδο κοινωνικό τους πολίτες και το εισόδημά τους και χρειάζονται, κύριε Χατζηνικολάου, και σε επίπεδο διεθνές, διεκδικήσεις αξιώσεων όπως είναι οι διεκδικήσεις της Διαγραφής του Χρέους και της καταβολής των Γερμανικών Οφειλών, που θα έδιναν μία ανάσα σοβαρότατη στη χώρα μας, επτακοσίων, συνολικά, δισεκατομμυρίων ευρώ, την οποία καί η σημερινή Κυβέρνηση όπως καί η προηγούμενη δε διεκδικεί, επιβαρύνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τον κόσμο με φορολογικά μέτρα και φορολογικά βάρη τα οποία είναι  αχρείαστα.

Ν. Χ.: Τώρα, η αίσθησή σας για τις οικονομικές εξελίξεις της επόμενης χρονιάς; Η Κυβέρνηση λέει ότι αναμένει ακόμη μεγαλύτερη ανάπτυξη.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Η αίσθησή μου, κύριε Χατζηνικολάου, είναι ότι η ανάπτυξη δεν είναι καιρικό φαινόμενο και θεωρώ ότι όσο και αν ο κόσμος προσπαθεί, χρειάζεται να γίνουν και πολύ σοβαρότερες, πολύ σοβαρότεροι σχεδιασμοί σε Κυβερνητικό επίπεδο. Όπως θα έπρεπε, ας πούμε, στρατηγικά για τον τουρισμό στον οποίο αναφερθήκατε και αναφέρθηκε και ο κύριος Μητσοτάκης, να έχουν γίνει άλλοι χειρισμοί και το πρώτο καλοκαίρι της Πανδημίας και το δεύτερο, έτσι και τώρα ενόψει της τρίτης, πια, χρόνιας θα έπρεπε να αξιοποιηθεί η εμπειρία του πρώτου και του δεύτερου έτους και να σχεδιαστεί ο τουρισμός, όχι με την ευχή ότι δε θα έχουμε Πανδημία ή ότι δε θα έχουμε εξάρσεις, αλλά συνυπολογίζοντας όλες αυτές τις παραμέτρους. Νομίζω ότι υπάρχει ένα πολύ σοβαρό σε όλα τα επίπεδα έλλειμμα στην αξιοποίηση της εμπειρίας και της Εθνικής και της διεθνούς των προηγούμενων ετών της Πανδημίας.

Ν. Χ.: Έρχομαι, έρχομαι στα Εθνικά θέματα και ιδίως στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ο Ερντογάν από τη μία μεριά προκαλεί με παραβιάσεις, συνεχείς παραβιάσεις του Εθνικού μας χώρου, από την άλλη μεριά εμφανίζεται να ζητάει ειλικρινή απευθείας διάλογο Άγκυρας-Αθήνας σε μία… σε πρώτη ανάγνωση αντιφατική τακτική. Πώς το σχολιάζετε και πώς είδατε, επίσης, τη δήλωση Ροζάκη για τα δέκα ναυτικά μίλια.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ:  Αχ. Λοιπόν, κοιτάξτε, ο Ερντογάν και το κράτος της Τουρκίας εδώ και χρόνια ακολουθούν αυτές τις τακτικές, από τη μία πλευρά των προκλήσεων και από την άλλη πλευρά της απόπειρας δημιουργίας τετελεσμένων, ενώ εκ τρίτου από καιρού εις καιρόν, αν δεν κάνουν εμπρηστικές δηλώσεις, τείνουν χείρα φιλίας. Το βασικό πρόβλημα, κύριε Χατζηνικολάου, κατά την άποψή μου εντοπίζεται στην πολιτική των Ελληνικών Κυβερνήσεων, η οποία αφενός είναι   θολή, δεν είναι γνωστή και στους πολίτες. Φτάσαμε να ακούμε αυτό το οποίο ειπώθηκε από τον κύριο Ροζάκη, που έχει την ιδιότητα του πρώην Υφυπουργού Εξωτερικών και είπε ότι η Ελλάδα θα δεχόταν και τα δέκα μίλια. Αυτό δεν έχει υπάρξει ποτέ επίσημη θέση της Ελλάδας και είναι κάτι πολύ διαφορετικό η Ελλάδα από μόνη της να έλεγε σε προηγούμενο χρόνο, επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα δέκα μίλια για να αντιστοιχίσουν στον εναέριο χώρο, αυτό θα έπρεπε να το είχε κάνει εδώ και δεκαετίες, δεν το έκανε όμως και ακούμε από πλευράς του κυρίου Ροζάκη ότι θα δεχόταν μείωση, όχι επέκταση δηλαδή, από τα δώδεκα στα δέκα. Αυτά είναι προβληματικά γιατί αναδεικνύουν ότι ασκείται μία διπλωματία η οποία δεν είναι γνωστή στον κόσμο, αυτό είναι στον αντίποδα αυτού που πιστεύω και αποτελεί και θέση της Πλεύσης Ελευθερίας. Η διπλωματία πρέπει να είναι ανοιχτή ώστε να υποστηρίζεται από τους λαούς και τους πολίτες και να μπορεί να τελεσφορεί. Όταν γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες, κλειστά δωμάτια και με αυτές τις λογικές, τότε έχουμε ολέθρια αποτελέσματα, όπως, ας πούμε, ήτανε και το αποτέλεσμα της Συμφωνίας των Πρεσπών, που υπογράφηκε χωρίς κανένας να γνωρίσει με ποιες θέσεις διαπραγματευόταν υποτίθεται η Κυβέρνηση Τσίπρα τότε. Σε σχέση  τώρα με τη σημερινή συγκυρία, θα σας πω κάτι που το έχω ξαναπεί, νομίζω το έχουμε συζητήσει και μαζί. Υπάρχει μία πολύ σοβαρή εκκρεμότητα: η Ελλάδα έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα δώδεκα μίλια στο Ιόνιο, έχει περάσει πολύ μεγάλο διάστημα και δεν έχει προβεί σε άλλη επέκταση. Εάν δεν προβεί άμεσα σε επέκταση στα δώδεκα μίλια και στο Αιγαίο, κινδυνεύουμε να τροφοδοτούμε την προκλητική στάση της Τουρκίας, η οποία λέει ότι το Αιγαίο είναι κάτι άλλο, γιατί αν καί η Ελλάδα καί η Ελληνική Κυβέρνηση αντιμετωπίζει το Αιγαίο ως κάτι διαφορετικό, τότε, δυστυχώς, ενισχύει τις θέσεις της Τουρκίας. Θα πρέπει, λοιπόν, πάρα πολύ σύντομα στο κομμάτι αυτό να λυθεί η εκκρεμότητα, να γίνει επέκταση των χωρικών υδάτων συνολικά, για να μη δημιουργηθούν αμφιθυμίες και τετελεσμένα τα οποία θα μας προκαλέσουν περισσότερα προβλήματα. Εγώ με ειλικρίνεια και η Πλεύση Ελευθερίας με ειλικρίνεια όταν έγινε η επέκταση στα δώδεκα μίλια στο Ιόνιο είπαμε, εάν ακολουθηθεί, αν αποτελεί στρατηγική για σταδιακή επέκταση παντού, είναι κάτι θετικό. Εάν όμως παραμείνει εκκρεμές και μεμονωμένο γεγονός, θα είναι κάτι πολύ αρνητικό.

Ν. Χ.: Τώρα, θέλω και ένα σχόλιό σας κυρία Πρόεδρε, κυρία Κωνσταντοπούλου, για την κόντρα που έχει ξεσπάσει ανάμεσα σε Κυβέρνηση και Αξιωματική Αντιπολίτευση, με αφορμή τις διώξεις για την υπόθεση Παπαγγελόπουλου που ασκήθηκαν κατά των δύο δημοσιογράφων, του κυρίου Βαξεβάνη και της κυρίας Παπαδάκου.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κοιτάξτε, θα σας απαντήσω με πολύ μεγάλη ειλικρίνεια. Μου δημιουργεί, πραγματικά μου προκαλεί απέχθεια αυτή η τάση της εξουσίας και των Κυβερνήσεων, να ελέγχουν τη δημοσιότητα και τη δημοσιογραφία. Και ακόμη μεγαλύτερη απέχθεια μου προκαλούν οι δημοσιογράφοι που θέλουν να είναι σφουγκοκολάριοι, εντεταλμένοι και κονδυλοφόροι των εξουσιών. Θα μιλήσω ειδικά για τον κύριο Βαξεβάνη, γιατί πραγματικά εντυπωσιάζομαι που μετά από μία θητεία ως Κυβερνητικού δημοσιογράφου και Κυβερνητικού εκδότη, με προφανέστατη Κυβερνητική ενίσχυση – στήριξη και με σχέσεις που πρέπει να φωτιστούν, όπως η σύμπραξη με τον κύριο Καλογρίτσα που έχει αποκαλυφθεί ποιος ήταν ο ρόλος του και ποιες οι σχέσεις του  με την κυβέρνηση  Τσίπρα και με τον κύριο Παππά, σήμερα εμφανίζει εαυτόν ως τον ανεξάρτητο διωκόμενο δημοσιογράφο. Με συγχωρείτε πάρα πολύ, αλλά οι ανεξάρτητοι διωκόμενοι δημοσιογράφοι δοκιμάζονται πάρα πολύ σοβαρά και έχω υπερασπιστεί πάρα πολλούς συναδέλφους σας που βρέθηκαν στο στόχαστρο της εξουσίας, υπερασπίστηκα, δυστυχώς, και τον κύριο Βαξεβάνη το 2012 όταν στοχοποιήθηκε για τη λίστα Λαγκάρντ. Παρακολούθησα πολύ στενά τη διαδρομή του εντεύθεν και θα έλεγα ότι δε δικαίωσε κανέναν από όσους πίστευαν το 2012 ότι πρόκειται για δημοσιογράφο που εμμένει στην αποκάλυψη. Τον είδαμε ακόμη και να παρασιωπά στοιχεία και, δυστυχώς, στο πεδίο, πια, της Novartis και των δημοσιευμάτων που έγιναν, υπάρχουν πάρα πολύ σοβαρά στοιχεία που θέλουν έλεγχο. Εγώ αναφέρθηκα, κύριε  Χατζηνικολάου  σε αυτά τότε, το 2018, δεν περίμενα ούτε το 2021, ούτε το 2022. Αναφέρθηκα σε αυτά τότε, διότι είναι πάρα πολύ σοβαρό ένα έντυπο το οποίο βρίσκεται σε ευθεία επικοινωνία με την Κυβέρνηση, να προ δημοσιεύει καταθέσεις μαρτύρων υποτίθεται προστατευόμενων, οι οποίες δίδονται σε συνθήκες υποτίθεται μυστικότητας, στην Εισαγγελέα Διαφθοράς. Υπάρχει το γεγονός της 4ης Φεβρουαρίου του 2018, ημέρα Κυριακή, όταν το Ντοκουμέντο μεν κυκλοφόρησε δημοσιεύοντας καταθέσεις υποτίθεται μαρτύρων, αλλά οι καταθέσεις αυτές δεν είχαν ακόμη δοθεί. Οι εφημερίδες οι Κυριακάτικες ως γνωστόν κλείνουν από την Παρασκευή και κυκλοφορούν από το Σάββατο. Οι καταθέσεις στη συγκεκριμένη υπόθεση δόθηκαν την Κυριακή και δεν ήταν μία οποιαδήποτε Κυριακή, ήταν η Κυριακή του μεγάλου συλλαλητηρίου κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών. Όλα αυτά να τα υπογραμμίσω για να πω ότι ήταν σαφώς μία δημοσίευση που κατέτεινε στο να αντιμεταθέσει την επικαιρότητα και να διευκολύνει την Κυβέρνηση Τσίπρα τότε, στα προβλήματα που αντιμετώπιζε με τη Συμφωνία που μετέπειτα ονομάστηκε Συμφωνία των Πρεσπών, με τη Συμφωνία, ουσιαστικά, ξεπουλήματος της ιστορίας μας και της Μακεδονίας. Έχω αυτή την τάση, κύριε Χατζηνικολάου, να μην ξεχνάω και να είμαι δίκαιη, όπως δε συμφωνώ με τον κύριο Μητσοτάκη που μας είπε ότι δεν τον πειράζει ούτε η Συμφωνία ούτε το όνομα Βόρεια Μακεδονία ούτε τίποτα, ενώ άλλα έλεγε προεκλογικά, έτσι δεν ξεχνώ και τις μεθοδεύσεις αυτές που γίνανε για πολιτικές σκοπιμότητες σε μία ποινική υπόθεση και όσο και αν θέλω διακαώς η υπόθεση Novartis ως σκάνδαλο Novartis να διαλευκανθεί πλήρως, άλλο τόσο δε θέλω αυτό να γίνει με όρους κατάχρησης εξουσίας ή κάποιοι, εκμεταλλευόμενοι τις εξουσίες τους, είτε πολιτικές, είτε δημοσιογραφικές, να παίζουν με την απονομή της Δικαιοσύνης.

Ν. Χ: Κλείνω ζητώντας και ένα σχόλιο για την αδικία που έχουν υποστεί οι ΑΣΕΠΙΤΕΣ του 2008.  Οι καθηγητές που, ενώ στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ πήραν υψηλές βαθμολογίες, δεν έχουν ακόμα διοριστεί.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Χατζηνικολάου είναι ένα διαχρονικό, μία διαχρονική στρέβλωση και ένα διαχρονικό πρόβλημα αυτό. Άνθρωποι περνούν στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ, από τις εξετάσεις του ΑΣΕΠ πού είναι υποτίθεται και η εγγύηση διαφάνειας και αξιοκρατίας και στη συνέχεια δε διορίζονται, σα να μας περισσεύουν οι εκπαιδευτικοί, σα να μας περισσεύουν οι ειδικότητες αυτές. Νομίζω ότι αν θέλουμε να γίνουμε πράγματι ευνομούμενη πολιτεία και κράτος δικαίου, αυτά τα ζητήματα πρέπει να λυθούν δια μιας και πρέπει να σταματήσουν, αυτό θα το υπογραμμίσω, να διακινούνται ως πεδίο πολιτικής συναλλαγής, ρουσφετιού και εξυπηρέτησης. Ξέρετε, οι άνθρωποι αυτοί αναγκάζονται να απευθύνονται στο ένα κόμμα, στο άλλο κόμμα, στην Κυβέρνηση, στην Αντιπολίτευση, ζητώντας αυτό το οποίο δικαιούνται. Έρχομαι στην αρχική μου τοποθέτηση δηλαδή, γιατί οι Κυβερνήσεις καί η σημερινή δε σέβονται το νόμο και το δίκαιο και τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης. Εν προκειμένω θα πρέπει αυτά τα πράγματα θα λυθούν γρήγορα, διαφορετικά οι άνθρωποι αυτοί θα είναι ακόμη μερικά θύματα της αναξιοκρατίας που υπάρχει, δυστυχώς, στη χώρα, παρά τις διακηρύξεις περί αριστείας και ούτω καθεξής.

ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Μάλιστα. Ευχαριστώ θερμά την Πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας, την πρώην Πρόεδρο της Βουλής, την κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου. Πρόεδρε, καλημέρα σας.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Καλή σας μέρα, ευχαριστώ και εγώ θερμά, κύριε Χατζηνικολάου.