Ζωή Κωνσταντοπούλου: “Δικαιωμένη θα αισθανθώ όταν δικαιωθεί ο λαός μας. Και για να δικαιωθούμε πρέπει να παλέψουμε.
Εκεί που περιστέλλονται τα δικαιώματα και οι ελευθερίες, εκεί που δεν υπάρχει Δικαιοσύνη ανθεί και η εγκληματικότητα και η ακρότητα”
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Όπως υποσχεθήκαμε από την αρχή, θα βρεθούμε σε κάθε γωνιά της Επικράτειας. Σε κάθε γωνιά αυτού του τόπου, αλλά και στο εξωτερικό, σε κάθε κοιτίδα της ομογένειας.
Χθες και σήμερα (27-28 Ιουλίου 2016), επισκεφθήκαμε τα Γιάννενα και την Κόνιτσα σε μια πρώτη επαφή με τον απλό κόσμο, γιατί η Πλεύση Ελευθερίας δεν ακολουθεί την πεπατημένη των εθιμοτυπικών συναντήσεων και των τυπικών γεγονότων. Πηγαίνουμε στην ουσία, πηγαίνουμε στον κόσμο, μιλάμε με ανθρώπους και θα σας έλεγα ότι το συμπέρασμα και η εμπειρία από αυτήν τη σύντομη, πρώτη επίσκεψη στην Ήπειρο, στα Γιάννενα και στην Κόνιτσα είναι ότι εδώ υπάρχει ένα έμψυχο δυναμικό με τεράστια αποφασιστικότητα για μάχη. Μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι οι άνθρωποι, μολονότι τραυματισμένοι από την εμπειρία της προδοσίας, την ίδια ώρα είναι αποφασισμένοι να μην αφήσουν τη ζωή τους και να μην χαρίσουν το μέλλον τους. Έτσι, λοιπόν, ξεκίνησε, χθες και σήμερα, αυτή η διαδικασία των πρώτων επαφών και θα σας έλεγα ότι ξεκίνησε με πολύ μεγάλη αισιοδοξία.
Δημοσιογράφος: Νιώθετε δικαιωμένη από τις εξελίξεις; Γιατί μιλήσατε για προδοσία, η προδοσία δεν είναι μόνο προς τον ελληνικό λαό, φαντάζομαι, γιατί υπήρξατε κι εσείς, συμπορευτήκατε κι εσείς για κάποιο διάστημα, δώσατε και κάποιες συνεντεύξεις που κυριολεκτικά αποκάλυψαν πολλά πράγματα.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θα σας έλεγα ότι δεν έχει σημασία να κάνει κανείς προσωπικές αποτιμήσεις. Δικαιωμένη θα αισθανθώ όταν δικαιωθεί ο λαός μας. Και για να δικαιωθούμε πρέπει να παλέψουμε.
Δημοσιογράφος: Ποιοί είναι οι στόχοι της Πλεύσης Ελευθερίας από δω και πέρα, κυρία Κωνσταντοπούλου;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Η Πλεύση Ελευθερίας πριν από λίγες μέρες, στις 19 Ιουλίου, σε Συνέντευξη Τύπου που δώσαμε, και ήταν μια ανοιχτή διαδικασία στο Πάρκο Ελευθερίας στην Αθήνα, στα πρώην κρατητήρια – κολαστήρια του ΕΑΤ – ΕΣΑ, που τώρα είναι ένας τόπος Μνήμης και Δημοκρατίας, ανακοίνωσε τα επόμενα βήματα συγκρότησής μας, που θα είναι αμεσοδημοκρατικά. Γι’ αυτό απευθυνόμαστε στους πολίτες με πολύ ανοιχτό τρόπο. Στην ιστοσελίδα μας στο www.plefsieleftherias.gr υπάρχει το Ηλεκτρονικό Φύλλο Πλεύσης. Αυτό καλούμε τους πολίτες να το συμπληρώσουν για να δηλώσουν τη διαθεσιμότητα και τη σύμπλευσή τους κατά τόπους και ανά τομέα και στο διάστημα αυτό του καλοκαιριού που δεν θα είναι για εμάς διάστημα διακοπών, θα είναι διάστημα επαφών και οργάνωσης, θα προχωρήσουμε και θα επικεντρωθούμε στην οργάνωση των ανθρώπων, των πολιτών εκείνων που θα σας έλεγα ότι με πολύ εντυπωσιακό και μαζικό τρόπο προστρέχουν για να συμβάλουν και να αποτελέσουν κομμάτι αυτής της μάχης.
Δημοσιογράφος: Κυρία Κωνσταντοπούλου, θα μας κάνετε κι ένα σχόλιο για τις τρομοκρατικές επιθέσεις που βλέπουμε στην Ευρώπη οι οποίες είναι αλλεπάλληλα, θα λέγαμε, τα χτυπήματα.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Νομίζω ότι η εμπειρία των χτυπημάτων αυτών που συγκροτούν ειδεχθή εγκλήματα και τυφλά δολοφονικά χτυπήματα θέτει προ των ευθυνών της συνολικά την ανθρωπότητα και ιδίως τις Κυβερνήσεις και τις ηγεσίες που πριν από 15 χρόνια, όταν συνέβησαν τα τρομοκρατικά χτυπήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής αντί να επικεντρωθεί στην θωράκιση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων που αποτελούν εγγύηση ασφάλειας, αντί να επικεντρωθεί στην απόδοση ουσιαστικής δικαιοσύνης, τελικά χρησιμοποίησε τα χτυπήματα αυτά ως άλλοθι προκειμένου να περιστείλει δικαιώματα και ελευθερίες. Εκεί όπου περιστέλλονται τα δικαιώματα και οι ελευθερίες, εκεί όπου δεν υπάρχει δικαιοσύνη ανθεί και η εγκληματικότητα και η ακρότητα. Σε μια εποχή κατά την οποία οι χώρες υπερχρεώνονται και δοκιμάζονται από αχρείαστες εξοπλιστικές δαπάνες, σε μια εποχή που έχει αποδειχθεί ότι η βιομηχανία των όπλων και του πολέμου ανθεί πάνω στην καταρράκωση των ανθρώπινων υπάρξεων, νομίζω ότι πρέπει με πολύ αυστηρό τρόπο να ειπωθεί ότι αυτή η βιομηχανία είναι που παράγει και την διαιώνιση των εμπόλεμων καταστάσεων και την ανείπωτη αύξηση της προσφυγιάς και, φυσικά, και αυτές τις εγκληματικές πράξεις και αντιδράσεις που στρέφονται κατά αθώων θυμάτων, κατά αθώων ανθρώπινων ζωών.
