Το άρθρο της Ζωής στα ΝΕΑ (17/11/2018)

Πλεύση Ελευθερίας

Πατρίδα, δημοκρατία, ιστορία: 17 Νοέμβρη 2018, 45 χρόνια μετά

Της Ζωής Κωνσταντοπούλου, Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, τ. Προέδρου της Βουλής

Δεν υπάρχει τίποτα προοδευτικό στο να προσπαθείς να υποβαθμίσεις το μεγαλείο ιστορικών περιόδων όπως η κλασική περίοδος, ή ιστορικών γεγονότων όπως η Ελληνική Επανάσταση, που -αντίθετα με ό,τι επιχειρείται να φιλοτεχνηθεί κυνικά- ήταν το απαύγασμα του πάθους για ελευθερία, που δεν βολεύεται σε οικονομικά σχήματα και ανταλλάγματα. Δεν υπάρχει τίποτα προοδευτικό στην ημιμάθεια και στον σκοταδισμό που προωθείται στο όνομα μιας δήθεν Αριστερής Κυβέρνησης εθελόδουλων, που έχει ξεπουλήσει ολόκληρη τη χώρα.

Μια παρέα από κάποιους αγράμματους, κάποιους ημιμαθείς, πολλούς διψασμένους για εξουσία και όλους ελεγχόμενους, κυβερνάει σήμερα τη χώρα. Και προσπαθεί να φέρει την κοινωνία και την ιστορία στα μέτρα της.

Προωθεί παρεμβάσεις στην διδασκαλία της Ιστορίας στα σχολεία με καθαρό προσανατολισμό την υποβάθμιση ιστορικών γεγονότων και ιστορικών περιόδων που καθόρισαν την εθνική μας ταυτότητα. Ό,τι εθνικό επιχειρείται να εμφανιστεί ως αντιδραστικό. Ό,τι αντεθνικό και μηδενιστικό ως προοδευτικό. Από ανθρώπους που δεν αγωνίστηκαν ποτέ για τίποτε άλλο παρά μόνον για την προσωπική τους αποκατάσταση. Και που σήμερα εκτελούν πάσης φύσεως εντολές.

Τα περισσότερα βιβλία ιστορίας σε ολόκληρη την Μεταπολίτευση ήταν κάκιστα, πρόχειρα, αποσπασματικά. Αλλά και οι δήθεν απόπειρες αντικατάστασής τους με καλύτερα υπήρξαν προκλητικές για την ιστορική μνήμη και τη συλλογική συνείδηση: το Ολοκαύτωμα της Σμύρνης και η Μικρασιατική Καταστροφή αποτελούν ιστορικό έγκλημα και τραγωδία, με ανθρώπινα θύματα και εθνικές απώλειες, όχι «συνωστισμό».

Η δύναμη είναι στη γνώση. Η γνώση κι η αναζήτηση είναι πηγές αντίστασης. Τα σχολεία και τα πανεπιστήμια, όταν είναι χώροι γνώσης κι αναζήτησης, γίνονται χώροι αντίστασης κι απελευθέρωσης.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου και η βίαιη κατάπνιξή της από τη Χούντα στις 17 Νοέμβρη 1973 είναι κορυφαίο ιστορικό γεγονός εθνικής αντίστασης στην ξενόφερτη, αμερικανοκίνητη δικτατορία. Γι’ αυτό και θα έπρεπε να έχει ανακηρυχθεί σε εθνική επέτειο.

Πολλοί προσπάθησαν και προσπαθούν να το καπηλευθούν και να το φέρουν κι αυτό στα μέτρα της υποκρισίας τους.

Το Πολυτεχνείο δεν ανήκει σε κανένα κόμμα και σε κανέναν δήθεν επαναστάτη της καρέκλας και της βολής. Ανήκει σε εκείνους τους αμέτρητους, ανώνυμους φοιτητές και τις φοιτήτριες, τους νέους και τις νέες που τότε ήταν έτοιμοι να δώσουν τη ζωή τους για την πατρίδα τους, για τη δημοκρατία, για την ελευθερία και που δεν εξαργύρωσαν τις πράξεις τους. Αυτούς που τα κόμματα της εποχής τους κατήγγειλαν και τους καταδίκασαν, και σήμερα προσπαθούν να οικειοποιηθούν τις πράξεις τους μόνο για ψηφοθηρία.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν πράξη πατριωτισμού. Αγάπης για την πατρίδα και τη δημοκρατία, που στην Ιστορία μας και στο Σύνταγμά μας πάνε μαζί.

Στη σημερινή πορεία του Πολυτεχνείου, νέοι άνθρωποι, φοιτητές, θα κρατούν στα χέρια τους το σύμβολο της εξέγερσης αυτής: την Ελληνική σημαία, ποτισμένη με το αίμα των φοιτητών που σκότωσε η Χούντα.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν πράξη πατριωτισμού.
Το Πολυτεχνείο δεν ανήκει σε κανένα κόμμα και σε κανέναν δήθεν επαναστάτη της καρέκλας και της βολής. Ανήκει σε εκείνους τους φοιτητές και τις φοιτήτριες, που έδωσαν τη ζωή τους για τη δημοκρατία και την ελευθερία, και που οι σημερινοί πολιτικοί που έφεραν την οικονομική Χούντα στη χώρα μας, προσπαθούν να οικειοποιηθούν τις πράξεις τους μόνο για ψηφοθηρία.