Ζωή Κωνσταντοπούλου: “Νόμιζα θα με φωνάξετε να τραγουδήσω και είμαι λίγο απογοητευμένη αλλά θέλω να σας πω ότι είμαι πάρα πολύ χαρούμενη απόψε που βρεθήκατε όλοι εσείς να κάνετε το δύσκολο. Το δύσκολό ήταν να ανέβετε μέχρι εδώ πάνω. Και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να κάνουμε πολλά και δύσκολα πράγματα αν θέλουμε να δώσουμε τη μάχη και αν θέλουμε να φθάσουμε μέχρι τη νίκη. Γι’ αυτό η πρωτοβουλία η σημερινή, για την οποία θέλω να ευχαριστήσω όλους εκείνους και όλες εκείνες που συνέβαλαν και είναι πάρα πολλοί και πολλές, έχει αυτό το συμβολισμό: ό,τι ανεβαίνουμε την ανηφόρα, ότι πάμε για τα δύσκολα, ότι δεν φοβόμαστε τα δύσκολα, ότι δεν βολευόμαστε στα εύκολα και ότι αυτά που πάνε να μας πάρουν εν κρυπτώ, στα μουλωχτά έτσι ενώ δεν το έχουμε καταλάβει. Αυτά εμείς θα τα φωτίσουμε και θα τα διεκδικήσουμε. Εδώ στο Λυκαβηττό που τον έχουν για ξεπούλημα, στο Λυκαβηττό που έχουμε όλοι περάσει, νομίζω από τις πιο όμορφες στιγμές της εφηβείας, της λίγο μεγαλύτερης ηλικίας όσοι είμαστε 20 και λίγο παραπάνω, όπου έχουμε ανέβει από το δρόμο ή από τα μονοπατάκια, που έχουμε φωνάξει στις συναυλίες… Αυτό το Λυκαβηττό θέλουν να μας τον πάρουν. Είναι ανάμεσα στο 70.000 ακίνητα που μεταβιβάζονται για ιδιωτικοποίηση από το ΥπερΤαμείο των ιδιωτικοποιήσεων – μόνο, ναι – κι όχι απλώς θέλουν να μας τον πάρουν αλλά θέλουν και να μην το καταλάβουμε, μέχρι να είναι αργά.
Γι’ αυτό εμείς σήμερα, σήμερα που είναι η μέρα του ΟΧΙ, σήμερα που είναι η μέρα που μας θυμίζει ότι εμείς είπαμε το ΟΧΙ και εμείς ορθώσαμε το ανάστημά μας και εμείς γράψαμε την ιστορία. Σήμερα ξεκινάμε αυτήν την δύσκολη, ανηφορική πορεία για να πούμε πολλά και μεγάλα ΟΧΙ, για να πούμε ΟΧΙ σε κάθε ΝΑΙ σε ΟΛΑ που ακούγεται τον τελευταίο καιρό.
Πριν από 3 μέρες ξεπούλησαν το λιμάνι του Πειραιά και υπέγραψαν φαρδιά πλατιά εκείνοι που έκαναν πολιτικές καριέρες λέγοντας ότι θα προστατεύσουν το λιμάνι για τους πολίτες του Πειραιά. Οι ίδιοι που σήμερα προφασίζονται ότι θα σταματήσει το ξεπούλημα, οι ίδιοι είναι που θα ξεπουλήσουν και το Λυκαβηττό.
Εμείς καλέσαμε τους πάντες να υπερασπισθούν αυτό που ανήκει σε όλους μας και σήμερα δίνουμε το παρόν για να πούμε ότι εμείς θα το υπερασπιστούμε. Είμαστε αρκετοί και αν επιμείνουμε, αν προχωρήσουμε, αν αψηφήσουμε όλη την προπαγάνδα της παραίτησης θα αποδειχθεί πόσο πολλοί περισσότεροι είμαστε. Καλέσαμε και τους ανθρώπους του Πολιτισμού να υπερασπιστούν αυτόν τον χώρο πολιτισμού. Γιατί ο Πολιτισμός είναι η ψυχή μας, είναι η Ιστορία μας, είναι η Έμπνευσή μας. Και ευχαριστούμε όσους ανταποκρίθηκαν και ευχαριστούμε και όσους δεν ανταποκρίθηκαν και ευχαριστούμε και όσους θα ανταποκριθούν στο μέλλον αντιλαμβανόμενοι ότι τις μάχες πρέπει να τις δώσεις για να τις κερδίσεις.
Τις μάχες, λοιπόν, θα τις δώσουμε με τραγούδια, με σημαίες και ταμπούρλα, όπως δίνονται οι μάχες, με το χαμόγελο στα χείλη, με πολύ ωραία παρέα όπως απόψε. Κι όταν νικήσουμε, θα θυμόμαστε αυτήν εδώ τη βραδιά. Αυτή τη βραδιά αφετηρία όπως θα θυμόμαστε, όπως ήδη θυμόμαστε ο καθένας την πρώτη του συναυλία. Εγώ θυμάμαι, ήμουν πολύ μικρή, η πρώτη μου συναυλία στο Λυκαβηττό ήταν η συναυλία του Leonard Cohen. Και δεν έλεγα να ξεκολλήσω από μπροστά, με λίγους που ήμουν μπροστά μπροστά να φωνάζω “First we take Manhattan, then we take Berlin”.
Πάμε για να τα πάρουμε όλα! Και να πούμε ΟΧΙ σε ΟΛΑ τα ΝΑΙ τους! Και πάμε για να σηκώσουμε ψηλά τη γροθιά! Ψηλά τη γροθιά! Κάποιος μου είπε «έκανες λάθος πέρσι που σήκωσες ψηλά τη γροθιά πάνω στη Βουλή». Εγώ νομίζω δεν έκανα λάθος και θα αποδειχθεί. Να είστε καλά!“
